Ο Τουρισμός, μας αφορά όλους, αλλά με το αρνητικό πρόσημό του, πια! (Γ)
(Πραγματεία ΤΕΣΣΆΡΏΝ ΜΕΡΏΝ… Μια πραγματεία, με θέμα: Την κατάβασή μας, ως τον “κάδο της ιστορίας του μη χειρότερα”, απ’ τα Ρεκόρ του μοντέλου της γερμανικής TUI.)
του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου.
Μ Ε Ρ Ο Σ Τ Ρ Ι Τ Ο (Γ):
Συμπληρώνοντας & παραφράζοντας -αβίαστα κι επί τω αληθέστερω- το αναγνωριστικό σλόγκαν της -πρόσφατης- 11ης Γενικής Συνέλευσης του Ξ.Ε.Ε. (Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας), φτάνουμε να λέμε κι εμείς, πως: <<Ο Τουρισμός μας αφορά όλους. Αλλά με το αρνητικό πρόσημό του, πια!>>. Ενώ και το μοντέλο υπερανάπτυξης του μαζικού τουρισμού της γερμανικής TUI, που διακονούμε, μας στέλνει, ασυνόδευτους, όλους, προς το γκρεμό του: “μη χειρότερα”…
Έτσι, με την ίδια εισαγωγή του τρίτου Μέρους, ξεκινούσε κι η εισαγωγή του πρώτου & δεύτερου Μέρους της παρούσας πραγματείας. Επικολλούμε, αμέσως εδώ, το σύνδεσμο του (Α) Μέρους:
Επικολλούμε, επίσης, εδώ & το σύνδεσμο του δεύτερου (Β) Μέρους, που αμέσως και αυτός ακολουθεί:
ΚΕΦΆΛΑΙΑ: 1), 2), 3), 4), 5), …
Και ενώ καθαρογράφαμε το 3ο, αυτό, μέρος της πραγματείας & του πονήματος αξιολόγησης, της αβάσταχτης ελαφρότητας των αποδόσεων του τουριστικού κλάδου της χώρας μας, ήρθε, απ” τη Τ.τ.Ε, η δημοσίευση των νεότερων στοιχείων της τουριστικής κίνησης του Νοεμβρίου 2023 & της ενσωμάτωσης του στα στοιχεία του 11μήνου του έτους. Κι όπου, οι -έως και μόλις πριν από λίγο- αρνητικές αποδόσεις του ελληνικού τουρισμού, δυσμενοποιήθηκαν κι άλλο, παρ’ ότι σπάσαμε όλα τα Ρεκόρ, όλων των εποχών, σε απόλυτα μεγέθη. Στις Αφίξεις τουριστών, με αύξησή τους, απ’ το 2022, κατά: 17,4% ή σε 31.969.700 τουρίστες. Και στα τουριστικά Έσοδα, με την αύξησή τους, απ’ το 2022, στο: 15,4% μόλις & στα: 20,1154 δισ. €, στο 11μηνο. Και με νέα ρεκόρ, για το 2023, σε σχέση & με τις προ της πανδημίας του Covid, επιδόσεις μας, να ισοδυναμούν με ποσοστά π’ εγγίζουν ως και το +10%, απ’ το 2019. Είναι γεγονότα τα οποία σημαίνουν, ότι, ενώ είχαμε, μια πλήρη -ποσοτικά- επανάκαμψη του τουρισμού μας, ως τα ανώτερα προπανδημικά μας επίπεδα, του 2019, αλλά και μια εντυπωσιακή υπέρβασή τους, σε αφίξεις. Όταν κι η επανάκαμψη αυτή, του τουρισμού, στις άλλες χώρες της Ε.Ε., δείχνει να υπολείπεται, ακόμα & κατά μ.ό. -10%),, απ’ τα προπανδημικά επίπεδα. Εμείς εδώ, να τα έχουμε υπερβεί και με διαφορά… Ωστόσο, αυτή η διαφορετικότητα της επανάκαμψης του τουρισμού -απ’ τον Covid-19- στην Ελλάδα & στην υπόλοιπη Ε.Ε., οφείλεται σε αντίστροφη κίνηση της μεταβολής των μεγεθών, τόσο στον αριθμό των κλινών των ξενοδοχείων, όσο και στις τουριστικές μας τιμές, οι οποίες και μεγαλώνουν τις αποστάσεις, μα με δική μας την υστέρηση των τιμών. Κάτω κι από συνθήκες, που ορίζουν οι ακόλουθες παρατηρήσεις:
(α) Σημειώθηκε αντίστροφη εξέλιξη. Με μια λογική Μείωση (-5%), στο δυναμικό των κλινών, της Ε.Ε., στην περίοδο της πανδημίας. Και με την παράλογη Αύξηση (+6%), του δυναμικού κλινών μας, στην περίοδο της πανδημίας του Covid-19. Λόγω της προαναφερθείσας ήδη εγκληματικής εγκυκλίου, με κωδικό: ΠΟΛ. Α. 1150/6ου – 2020, της Α.Α.ΔΕ., “Αναστολή της καταβολής του Φ.Π.Α., στον κλάδο τουρισμού, μέχρι 2027” (σικ).
(β) Της μεγάλης & ζημιογόνας πτώσης τιμών, στα τουριστικά μας πακέτα. Παρ’ ότι, Μ.Δ.Τ. (Μέσες Δαπάνες ανά Τουρίστα), στις άλλες χώρες Ε.Ε., ήταν υπερδιπλάσιες, απ’ τη χώρα μας. Και με τις σημερινές μας τιμές, να είναι κατώτερες, ακόμα και ονομαστικά, απ’ αυτές του 2019…
(γ) Οι ελληνικές τιμές τουρισμού, δεν μπόρεσαν να αναπροσαρμοστούν, ούτε & με την αύξηση που μεσολάβησε στο κόστος τουριστικής παραγωγής κατά +40% plus (σχετικές κι οι δηλώσεις του τ. Πρόεδρου Ξ.Ε.Ε, Γρηγ. Τάσιου, που έχουμε ήδη θίξει).
(δ) Επιδεινώθηκε η τουριστική υποτιμολόγησή μας και οι τιμές μας, έχουν απωλέσει μια δίκαιη αποζημίωση, για την κοστοβόρα αναβάθμιση του τουριστικού μας προϊόντος. Αναβάθμιση, μέσω της ενισχυμένης συμμετοχής των κοστοβόρων -λειτουργικά και κατασκευαστικά- 5άστερων Hotels. Μια αχρείαστη αναβάθμιση, δηλαδή, που συνεχίζεται εξακολουθητικά, με ασταμάτητη την εύνοια των εσφαλμένων αναπτυξιακών Νόμων, οι οποίοι & στραγγαλίζουν, τα Δημόσια Ταμεία & τη χώρα όλη.
Κι ενώ το 2019, είχαμε μια Μ.Δ.Τ., ίση με: 649 € /τουρίστα, στο 9μηνο του 2023, πέσαμε στα: 644 €/τουρίστα, συγκριτικά με το 2019. Στο 10μηνο του 2023, γλιστρήσαμε, στη Μ.Δ.Τ., στα: 634 €/τουρίστα. Και στο 11μηνο, πέσαμε κι άλλο, στα: 629 €/τουρίστα. Πάντα σε μη αποπληθωρισμένες κι ονομαστικές τιμές, όπως λέγονται. Ένας ακόμα δείκτης, που είναι ισοδύναμος με το κλάσμα που συνθέτει & η τουριστική κίνηση του 11μήνου του 2023. Ή, ακριβώς, με: 20,1154 δισ. € / 31.969.700, αφίξεις τουριστών…
6) ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΆ ΚΑΙ ΜΝΗΜΙΏΔΗ ΤΑ ΑΦΎΣΙΚΑ SUCCESS STORY ΤΩΝ ΚΑΡΤΈΛ ΤΗΣ TUI
Η τουριστική υπερΕπέκταση στη χώρα, ιδίως στη Μνημονιακή περίοδο, υπήρξε καταφανώς, μη υγιής. Με πρώτη ένδειξη, στη διαπίστωσή μας αυτή, ότι: οι επιχειρήσεις στο τουριστικό κλάδο, κατέληξαν να είναι -ασυναγώνιστα προς όλες τις επιχειρήσεις των άλλων κλάδων και τομέων της παραγωγής, που δεν διάνυαν κι ανθηρή εποχή- οι πιο κόκκινες και υπερχεωμένες, επιχειρήσεις της χώρας. Και οι οικονομικές τους αποδόσεις, σε όλη τη μνημονιακή περίοδο, υπήρξαν -πλήρως & καθολικά- πολύ ζημιογόνες, παρά τα Success Story που επιτύγχαναν στις αφίξεις τουριστών. Ας αναχθούμε όμως εδώ, τώρα, σε ένα υπερώο, παγκόσμιας θέασης, για τη συγκριτική εξέταση της διαχρονικής τουριστικής κίνησης των 30 τελευταίων ετών. Έτσι. Με βάση τις στατιστικές του διαδικτύου -απ’ την Παγκόσμια Τράπεζα- για τη διαχρονική κατάταξη ενός κυλιόμενου -σε βάθος χρόνου- ραβδογραφήματος, της εξέλιξης του τουρισμού, παγκόσμια. Εμφανίζεται εκεί και η Ελλάδα -σε αφίξεις τουριστών- στη 19η θέση, κατά την αρχή των Μνημονίων και φτάνοντας, με τη ραγδαία άνοδό της, στη 13η, με 12η θέση, το 2019. Ενώ, στο αντίστοιχο ραβδογράφημα για τα Έσοδα μας απ’ το τουρισμό, από τη 18η θέση, αρχικά, περιπέσαμε σε θέση μετά την 20η. Εκεί, που δεν υπήρχε καταγραφή, με τις 20 πρώτες, που εικονίζονταν στη λίστα. Αλλά όμως,, τη 13η θέση, στα τουριστικά έσοδα, την κατείχε μια χώρα, με: 36 δις $, στα τουριστικά της έσοδα, για το 2019. Όταν η χώρα μας είχε Έσοδα, απ’ τον Τουρισμό: 18,1 δις €, στο ίδιο αυτό έτος! Με υστέρηση, δηλαδή, της αναλογικής & παγκόσμιας στάθμισης, στα τουριστικά μας έσοδα, που μας λείπουν, για να αντικρίζονται, με την ισοδύναμη σχέση τους με τις τουριστικές μας αφίξεις. Και τα αναλογούντα έσοδα, της 13ης θέσης, πρέπει να μας διαφεύγουν και να χάνονται, κατά: – 43%, ώστε να μπορέσουν να συμπέσουν, με τα 18,1 δισ. €, των εσόδων μας, το 2019. Ή να χάνουμε, ένα ισοδύναμο ποσό: 16 δισ. $, ετησίως, σε στάθμιση με τις τιμές & τη τουριστική κίνηση, του 2019…
Στη γενικότερη θεώρηση των οικονομικών μας εξελίξεων, έχουμε την ακόλουθη εκτίμηση, για την περίοδο των Μνημονίων. Αν η Αποανάπτυξή μας, ήταν η εμβληματικότερη συνέπεια τους, ως η απόρροια και της “Εσωτερικής Υποτίμησης”. Κι αν αυτή εκφράστηκε, με δραματική μείωση των εισοδημάτων και με τη ταυτόχρονη αύξηση της φορολογίας, για την αποπληρωμή του Δημόσιου χρέους. Αυτά μας έφεραν & τη συρρίκνωση των Επενδύσεων της περιόδου! Όπου, οι μεικτές μας Επενδύσεις -την τελευταία 12ετία- ήταν σαφώς κατώτερες των Αποσβέσεων. Κι ήταν, απολύτως αρνητικές, οι Καθαρές. Υστέρησαν δε, κατά: 110 δισ. €, στο σύνολό τους, από την προηγούμενη 12ετία,. Με τη σπανιότητα των Επενδύσεων -και απ’ τις αρνητικές Αποδόσεις που σημειώνονταν στον τουρισμό- πως θα ήταν δυνατόν, ποτέ, να μπορούν να υπάρξουν Επενδύσεις & στον κλάδο αυτόν;;; Ωστόσο, όχι μόνο υπήρξαν, τουριστικές Επενδύσεις,, αλλά απογειώθηκαν κιόλας, όπως κι η έρευνα του ΙΝ.ΣΕΤΕ αποκάλυψε σχετικά. Κι αυτές παρά τη μείωση, της Μ.Κ.Κ.Τ.Δ. (Μέσης Κατά Κεφαλή Τουριστικής Δαπάνης), στη 12ετία: 2005, – 2017, κατά: (-30,5%). Και με τη Μ.Κ.Κ.Τ.Δ., το 2017, να πέφτει κάτω από: 500 € /τουρίστα, που ήταν η χαμηλότερη τιμή όλων των εποχών! Ένα στοιχείο, που έδειχνε ως οικονομικό βαρίδι τον τουρισμό κι ως μη βιώσιμο τον τουριστικό κλάδο. Χαρακτηριστική, άλλωστε, της μη υγιούς επέκτασης, του τουρισμού, ήταν και η χρονιά του 2018. Όπου -πηγή στοιχείων, ο Ι.Ο.Β.Ε (Ινστιτούτο Οικονομικών & Βιομηχσνικών Ερευνών)- είχαμε το ’18 Τουριστικές Επενδύσεις ύψους: 4,989 δισ. € & με την “Εγχώρια Προστιθέμενη Αξία” τους, να φτάνει σε: 1,92 δισ. €, ή στο: 38,4%, του συνόλου τους, μόλις! Ενώ, τα Τουριστικά μας Έσοδα, ήταν στα: 16.2 δισ. €, το 2018. Είναι οι Επενδύσεις που συγκρίνονται με: 30.8% των ελλειμματικών μας Τουριστών Εσόδων & πλησιάζουν εξωφρενικά το ύψος των δαπανών μισθοδοσίας του έτους, σε ένα κλάδο που είναι εντάσεως εργασίας. Και σε μια περίοδο, μάλιστα, που, η υπερεπέκταση του Τουρισμού, θα ήταν η πιο απαγορευτική επιλογή, λόγω των επαναλαμβανόμενων αρνητικών τους οικονομικών αποδόσεων. Όμως, οι αφύσικες κι άδηλες αυτές τουριστικές Επενδύσεις, έφτασαν να απογειώνουν, -με τα ετήσια διψήφια ποσοστά τους- τη τουριστική υπερΕπέκταση, συνεχώς σε όλη τη μνημονιακή μας περίοδο! Την τελευταία αυτή 12ετία, υπήρξαν και τα Success Story, στις αφίξεις τουριστών, που επέτρεψε η υπεραύξηση των τουριστικών Επενδύσεων, καθιστώντας, την περίοδο, εντελώς ξεχωριστή. Ως την περίοδο, των ακραίων αναπτυξιακών αντιφάσεων! Όπου, η τουριστική υπερανάπτυξη και υπερεπένδυση της χώρας μας, συγχρονιζόταν, παραδόξως, με την Αποανάπτυξη κι Αποεπένδυση, του συνόλου της οικονομίας & κοινωνίας. Κι ο υπερδιπλασιασμός των αφίξεων των τουριστών, που επιτεύχθηκε στην περίοδο αυτή, σήμαινε ως & τριπλασιασμό, των διαθέσιμων κλινών, για να πέφτουν οι τιμές. Ώστε, να λειτουργεί και το σενάριο, στο οποίο, να υπερέχει, πάντα, η τουριστική προσφορά, απ’ τη ζήτηση του τουριστικού προϊόντος. Και παρά τη ραγδαία αύξηση των αφίξεων & της τουριστικής ζήτησης, να “μπορούν” να πέφτουν και οι τιμές, στα τουριστικά μας πακέτα. Κατάσταση, δηλαδή, που μας υποψίαζε, ώστε: να ερευνάται ακόμα κι αυτή η ύπαρξη κάποιας Ανώτερης Δύναμης, που “Πείραζε” τη λειτουργία του Νόμου Ζήτησης και Προσφοράς… Αντιστρέφοντας και τη φορά, στη διακύμανση των τουριστικών τιμών. Οι οποίες -αντί αυξήσεώς τους- μειώνονταν κι άλλο, παρά & τη μεγάλη αύξηση της τουριστικής ζήτησης! Και η υπεραύξηση Επενδύσεων, απογειώνονταν, παρά την αύξηση των αρνητικών αποδόσεων του τουρισμού! Και όπου, η αύξηση της τουριστικής ζήτησης, απ’ τη ραγδαία αύξηση των τουριστικών αφίξεων, αντί για άνοδο τιμών, του τουριστικού προϊόντος, έφερνε μια νέα κι ανεξήγητη, συνεχή μείωσή τους! Εκεί είδαμε την αντινομία, η οποία κατέστησε τον κλάδο,σε περίοδο υπερανάπτυξής του, ως τον πιο χρεωμένο κλάδο της οικονομίας. Λες και όφειλαν, οι τουριστικές Επενδύσεις, να καλύψουν -με κάθε τρόπο & διψήφια ποσοστιαία (%) αύξησή τους- αυξημένες ανάγκες φιλοξενίας τουριστών, πριν την εμφάνιση των επερχόμενων Success Story που θα αύξαναν & τις τουριστικές αφίξεις. Ώστε, να καταστεί δυνατόν να πέφτουν κι οι τιμές, σε χρόνους που η τουριστική ζήτηση κορυφώνεται. Να συμπαρασύρουν & τις αμοιβές των ξενοδοχοϋπαλλήλων, σε μεγάλη κατάπτωση. Καθιστώντας τες, όχι απλώς & μόνο ασύμφορες, αλλά, απολύτως, μη βιώσιμες. Στη χώρα, του μη υγιούς οικονομικού ανταγωνισμού, απ’ τα Καρτέλ της γερμανικής TUI. Στη χώρα, που είναι και ο ουραγός στις αποδοχές των εργαζομένων. Και στην οποία -σύμφωνα με τη Eurostat- όταν ο μέσος μισθός, στην Ελλάδα, το 2013, ήταν στις 17.358 €, το 2022, έπεσε και σε ονομαστική αξία, στα 16.661 € !!! Ενώ, στην Ε.Ε., των υπόλοιπων χωρών, ο μέσος μισθός, στους ίδιους χρόνους, έχει μεταβληθεί, από τα: 28.919 €, στα: 35.329 €. Και οι ελάχιστες διαθέσιμες Επενδύσεις, των δυνητικών επενδυτών, της 12ετίας που μόλις διανύσαμε, οδηγήθηκαν, -απ’ τα Καρτέλ της TUI- στις αγελαίες διαδικασίες υλοποίησής τους, που τις ωθούσαν ως και τα ψευδή κελέσματα -του τύπου: “Ημέρες καριέρας”- προς την περιοχή που βρίσκεται & το “ψητό”: Το “Ψητό”, πάμφθηνης και μη βιοπορίσιμης εργασίας ξενοδοχοϋπαλλήλων, που βοηθά τα εμπορικά πλεονάσματα Γερμανίας! Γι’ αυτό, χρειάζεται και η “γαλέρα των κάτεργων”, με τους ξενοδοχοϋπαλλήλους, για την εποχιακή τους απασχόληση, στα επιπλέοντα ανάκλινδρα & στις ξαπλώστρες, που συνιστούν & την κονίστρα της τουριστικής αγοράς. Στην οποία, δεσπόζοντα ρόλο, ασκεί -τόσο στην πλευρά της ζήτησης, όσο & στην πλευρά της προσφοράς του τουριστικού προϊόντος- η γερμανική TUI…
Αυτά μαρτυρούν, άλλωστε κι όλες οι χρονοσειρές των στοιχείων της περιόδου. Κυρίως, η μεγάλη μετανάστευση των 500.000 νέων μας στο εξωτερικό…
Αυτά είναι που στρέβλωσαν και το παραγωγικό μας μοντέλο, θέτοντας “όλα τα αυγά, παραγωγής μας, στο ίδιο καλάθι”! Με αυγά, που είναι τρύπια, απ’ τα φίδια των Καρτέλ της γερμανικής TUI. Η δε έξοδός μας, απ’ τα Μνημόνια, δεν συνέβηκε με την άρση των λόγων που τα επέβαλαν. Οφείλετο σε λόγους που σχετίζονται με τη “Συμφωνία των Πρεσπών”, κυρίως κι άπτοντο, γεωστρατηγικών αποσκοπήσεων της Γερμανίας. Και καθόλου δεν εξαρτήθηκαν από τις επιδόσεις μας, σε στόχους των Μνημονίων. Η δε βουλιμική εμμονή μας, σε τουριστικές Επενδύσεις -ιδίως στα 5άστερα της TUI- δεν αναχαιτίσθηκε, μήτε και στην περίοδο της κάθετης πτώσης του τουρισμού. Όπως ήταν κι αυτή της πανδημίας του Covid-19, απ’ το 2020, ως το 2022. Σε περίοδο όπου, ενώ οι κλίνες του ξενοδοχειακού δυναμικού, στην Ε.Ε., εμφάνιζαν αξιοσημείωτη μείωση, ίση με: (-5%)! Εμείς εδώ, αντίθετα, είχαμε αύξηση, στο δυναμικό κλινών, της τάξης του (+6%). Με 46.000 κλίνες 5άστερων και 4άστερων, ξενοδοχείων, κατά πλειονότητα! Ως μοιραία συνέπεια της ενίσχυσης τους, απ’ τη γερμανοκρατούμενη Α.Α.Δ.Ε. Με τη διαδικασία, της αναστολής καταβολής Φ.Π.Α., στους κλάδους Φιλοξενίας. Και με ισχύ της, από: τον Ιούνιο του 2020, έως & το 2027 (sik). Με την εγκύκλιο της Α.Α.Δ.Ε, ΠΟΛ Α 1150/2020, για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων Covid-19 (σικ), όπως κι έχουμε ήδη πει. [ Παρεμπιπτόντως, δύο σχετικά σχόλια. (1) Για τον πρόσφατα δημοσιευθέντα, πολυτελή Γάμο, με πλέον, των: 50.000 €, κοστολόγιο, χωρίς τις αποδείξεις τ’ αναλογούντος Φ.Π.Α.. Γάμο, που δημοσιοποίησε ο Διοικητής Α.Α.Δ.Ε, Γ. Πιτσιλής. Εμφανιζόμενος ως Κέρβερος εκεί, να μιλά, για την προστασία του Δημόσιου Συμφέροντος & την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής! Ίσως όμως να αναστοχάζεται κανείς: για το πως υλοποιεί, την εγκύκλιο της Α.Α.Δ.Ε., ο Δ/της της, όταν, αυτή, συνιστά το πιο καραμπινάτο, χαριστικό ρουσφέτι & μέγα σκάνδαλο πολλών δισ. € ? Σκάνδαλο, υπέρ του τουριστικού μοντέλου της γερμανικής TUI ?
(2) Εντελώς παραπλανητική -και για ξεκάρφωμα- θεωρούμε πως είναι κι η Απόφαση της Α.Α.Δ.Ε, στις αρχές του 2024, ν’ επεκτείνει τη διαδικασία αναστολής καταβολής του Φ.Π.Α., στον τουρισμό, από τον 6ο του 2020, έως το 2027 και στις άλλες οικοδομικές δραστηριότητες ως το 2025! (Εμείς θεωρούμε πως παρακολουθούνται δημοσιεύσεις μας κι οργανώνουν, έτσι, την άμυνά τους…)]. Τα γεγονότα αυτά, είναι εκείνα που ερμηνεύουν & τη σημερινή συμπίεση των τουριστικών τιμών & τη μεταξύ τους απόκλιση: της Ελλάδας & υπόλοιπης Ευρώπης. Το οποιοδήποτε αξιόπιστο τουριστικό μοντέλο, πάντως, το οποίο -ιδίως στην περίοδο της κρίσης- φιλοδοξεί να γίνει και να παραμείνει, βιώσιμο, πρέπει να ξεκινάει απ’ ένα σοβαρό και εκτεταμένο περιορισμό του. Κι όταν μπορείς να αγνοείς τη σημασία της υπέρβασης των ορίων & τις καμπύλες της οριακής αποδοτικότητας του τουριστικού κλάδου, δεν θα μπορούσες, όμως, να παραβλέψεις και τις απότομες μεταβολές, που σημειώθηκαν, στα μεγέθη του τουριστικού μας δυναμικού, σε περίοδο της Μνημονιακής κρίσης, χωρίς να παραξενευτείς & να ανησυχήσεις, ίσως. Όταν κι η εξιστόρηση δημιουργίας τουριστικών Καρτέλ στη χώρα -όπως και αυτή που έχουμε καταγγείλει- δένει απολύτως με το ιστορικό της έλευσης και της -μετέπειτα, του 1ου Μνημονίου- δράσης, της γερμανικής TUI, στην Ελλάδα. Εκεί βλέπει κανείς, πως σχετίζεται η δράση της TUI, με την αναποτελεσματική & λαθεμένη, εφαρμογή των Μνημονίων στη χώρα. Με τις προδιαγραφές π’ ακολούθησε, κάτω απ’ την επίβλεψη του τέως Υπουργού Οικονομίας της Γερμανίας, Β. Σόιμπλε. Με μονόπλευρες και μονομερείς προδιαγραφές, που διαφαίνεται ως & να είχαν ενστερνιστεί και τις απόψεις -από’ την προπολεμική, του Β’Π.Π., συνέντευξη- του Χίτλερ. Με τις οποίες, η Ελλάδα τον ενδιέφερε, για τα αφεψήματα των βοτάνων της και για το τουρισμό του Λαού του. Και εμείς, σήμερα, μοιάζουμε όμηροι, στο διεθνές έγκλημα, αντιανταγωνιστικών πρακτικών & του Αθέμιτου Ανταγωνισμού, των Καρτέλ της γερμανικής TUI και του ασκούμενου “νεο-μερκαντιλισμού”, της γερμανικής Ευρώπης -ως μια λανθάνουσα, άλλη, παραπολιτική, της Ε.Ε., που βρίσκει το γόνιμο έδαφος, να ριζώσει, ν’ αποκτήσει την ισχύ και να διαβρώσει τον πυρήνα του Κράτους μας- για να επιτύχει τους σκοπούς, δραστών, σχεδιαστών κι αρχιτεκτόνων της TUI. Ίσως έτσι, διαιωνίζεται & το dna των προπατόρων της TUI, όπως ήταν και η γερμανικής Preussag. Η πολεμική χημική και μεταλλευτική βιομηχανία -του βαθέως Κράτους της Γερμανίας, που ιδρύθηκε το 1923- η οποία, μεταγγ,ίσθηκε & μεταλλάχθηκε, στο κολοσσιαίο εκείνο, γερμανικό τουριστικό οργανισμό, της TUI, το 2001. Και σε μια ευρύτερη θεώρηση του ιστορικού της Preussag, επικολλούμε εδώ, τον σύνδεσμο που ακολουθεί,:
https://analyst.gr/…/i-epanodos-tou-ethnikososoalismou/…
7) ΑΙΧΜΆΛΩΤΟΙ ΤΗΣ ΓΕΩΓΡΑΦΊΑΣ ΤΩΝ ΜΕΓΕΘΏΝ ΠΟΥ ΕΓΚΑΤΈΣΤΗΣΑΝ ΤΑ ΜΝΗΜΌΝΙΑ ΚΑΙ Η TUI.
Στη συνέχεια, μας ήρθε η TUI, στην Ελλάδα, μαζί με το Ευρώ. Και σχεδόν, μαζί, με την Atllantica, του Κυπρίου, Νικολή Νικολαΐδη. Αρχίζοντας από τη Ρόδο και με σύμπραξή τους. Ενώ, στο μεταξύ, προστέθηκαν κι άλλοι, όπως ο όμιλος Grecotel, σχετικά πρόσφατα. Όμως, η πολύ δραστική τους επίδραση, στην υπερανάπτυξη του ελληνικού τουρισμού, δεν σημειώθηκε, τόσο, στην εποχή της δικής μας ευμάρειας. Αλλά εκδηλώθηκε και γιγαντώθηκε, αργότερα, στην εποχή της μεγάλης μας οικονομικής δυσπραγίας και στην περίοδο των Μνημονίων, της γερμανοτραφούς “Τρόϊκας” του Σόιμπλε, που ακολούθησαν το 1ο Μνημόνιο. Με συνέπεια, σε όλη τη μνημονιακή μας περίοδο, της μεγάλης εισοδηματικής μας κατάπτωσης, να φτάσουμε στο υπερδιιπλασιασμό τουριστικών αφίξεων, μέσα στην κρίση και σε τριπλασιασμό των κλινών υποδοχής τους. Και με τουριστικές υπερΕπενδύσεις, που υπερκάλυπταν, πάντα, τις ανάγκες φιλοξενίας τους. Και συνεπώς,, στην περίοδο αυτή φτάσαμε να έχουμε φιλοξενήσει 250 εκατομμύρια τουρίστες, με τις τουριστικές μας εισπράξεις, στα: 135 δις €. Ή & με Μ.Δ.Τ. στα: 540 €/τουρίστα, κατά μ.ό., σε ονομαστικές τιμές. Αλλά με υποδιπλάσια τη ΜΔΤ, απ’ οποιασδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Σε κάθε περίπτωση όμως, κατά την έναρξη των Μνημονίων, διαθέταμε ξενοδοχειακό δυναμικό, 400.000 κλινών, με 130.000 οργανικές θέσεις εργαζομένων. [ Ή 358.106 εργαζόμενους, για το 2011, για το σύνολο του κλάδου, μαζί & με την Εστίαση, σύμφωνα με στοιχεία του “Στατιστικού Μητρώου Επιχειρήσεων. ]. Ένα δυναμικό, που εξυπηρετούσε περί τα 13.000.000 τουρίστες. Το οποίο απέφερε έσοδα, που αναπροσαρμοζόμενα τιμαριθμικά, σήμερα, ισοδυναμούν με τα έσοδα του 2022, των 30.000.000 τουριστών, περίπου!!! Κι ενώ 10.084 ξενοδοχειακές μονάδες, σήμερα, με τις 900.000 κλίνες τους -λόγω & της έντονης εποχικότητας του τουριστικού μοντέλου που ασκούμε & των πολύ χαμηλών τιμών του, παρά και τα συνεχόμενα Success Story, του – φαίνεται να υπολειτουργούν & να φέρνουν ελλειμματικές αποδόσεις. Ωστόσο, η εντυπωσιακή βελτίωση, τη τελευταία 12ετία, της ποσοστιαίας συμμετοχής της υψηλής ποιότητας, -των κοστοβόρων, στην κατασκευή & λειτουργία τους- 5άστερων Hotels, στο ξενοδοχειακό δυναμικό, π’ αντιπροσωπεύει, πλέον, το 24% του συνολικού δυναμικού κλινών μας, δεν βελτίωσε καθόλου, αλλά επιδείνωσε, την κατάσταση. Ιδίως όταν, οι 270.000 οργανικές θέσεις εργαζομένων στον τουρισμό, μπορούσαν να καλυφθούν, μόνο στο 70% έως & το 80%, του συνόλου. [ Ή για τις 656.342 απασχολούμενοι, σε ολόκληρο τον κλάδο του Τουρισμού, μαζί με την Εστίαση]. Μα για πιο υψηλό επίπεδο λειτουργίας του κλάδου, μπορούμε να μιλάμε;;; Αφού και στην έναρξη της τουριστικής περιόδου, του 2023, είχε δηλωθεί ο αριθμός 80.000 θέσεων εργασίας, ως κενές!!! Ακολούθως, σύμφωνα και με τη σχετική έρευνα του ΙΝ.ΣΕΤΕ, οι κενές θέσεις, παρέμειναν Κενές, με συνεχή απουσία: 53.000 θέσεων κενών, για όλη τη τουριστική περίοδο του 2023. Αν και κατά τη διάρκεια της σεζόν, είχε σαρωθεί, ήδη, κάθε αξιοποιήσιμο εργατικό δυναμικό, μέχρι και απ’ τους ΡΟΜΑ συμπολίτες μας. Με απολύτως ορατές & τις επιπτώσεις του φαινομένου, στην έλλειψη εργατικού δυναμικού, τόσο σε ποιότητα και τη φήμη, όσο και στις τιμές του τουριστικού μας προϊόντος. Κυρίως, όμως, η σημειωθείσα αυτή, μεγάλη έλλειψη εξασφάλισης προσωπικού λειτουργίας των ξενοδοχείων, ιδίως, αμέσως με την επανανάκαμψη τουρισμού απ’ την πανδημία, συνιστά & μια κραυγαλέα μαρτυρία, της μεγάλης υπέρβασης των ορίων τουριστικής ανάπτυξης κι εξάντλησης των παραγωγικών συντελεστών και δημογραφικών δυνατοτήτων της χώρας μας, να καλύψουν τις ανάγκες λειτουργίας του κλάδου, π’ έχει -προ πολλού- υπερδιογκωθεί. Και σε ένα γενικότερο επίπεδο θεώρησης και της Εθνικής μας οικονομίας, παρατηρούμε ότι: ενώ, πριν απ’ τα Μνημόνια, φτάσαμε να κατέχουμε, ως το: 92%, του “μέσου κατά κεφαλήν κοινοτικού Α.Ε.Π., στην Ε.Ε.”, των 27, περιπέσαμε, ακολούθως, στο: 67%, απ’ τη διολίσθησή μας, στην περίοδο, Success Story και Μνημονίων! Κι αυτές οι ελλειμματικές τουριστικές αποδόσεις, που σημειώθηκαν στην περίοδο, εξώθησαν τους Έλληνες ξενοδόχους, σε μια αγχώδη αναζήτηση, ολοένα & φτηνότερων συντελεστών παραγωγής, που συνεπέφεραν και μια ραγδαία αύξηση εισαγωγών, για παραγωγή του τουριστικού μας προϊόντος. Στρεβλώνοντας το παραγωγικό μοντέλο, ακόμα περισσότερο. Με εισαγωγές τουριστικού κλάδου να ξεπερνούν -κατά πλειονότητα- ως & 80%, των συντελεστών παραγωγής του προϊόντος… Ανατροφοδοτώντας ως και το υφεσιακό σπιράλ, της οικονομικής μας διαχείρισης. Αναδεικνύοντας ελαττωματικότητα και του μοντέλου της TUI, που εξακολουθούμε να ασκούμε, ανοήτως. Επιβαρύνοντας και το ίδιο το περιβάλλον, με τις λειτουργικές πρακτικές που ακολουθούνται, απ’ την κατάχρηση των όρων προστασίας περιβάλλοντος,μέχρι & περιπτώσεις ρευματοκλοπών, ως καταγγέλουν ορισμένοι, για μείωση του κόστους λειτουργίας ξενοδοχείων. Και με συνεχή ρεκόρ, στην καταβύθισή μας, στην κατά κεφαλή τουριστική δαπάνη. Χαρακτηριστική χρονιά, το 2017, όπου, η ΜΚΚΤΔ, κινήθηκε κάτω κι απ’ τα: 500 €/τουρίστα! Και υπό το πρίσμα της αρνητικής αυτής αξιολόγησης, αποδόσεων του τουριστικού προϊόντος, η νέα υστέρησή μας, που αναδείξαμε και στο Α’ μέρος της παρούσας, δεν αφορά καμιά υστέρηση κερδών. Αφορά, αύξηση ζημιών και ελλειμμάτων, απ’ τη διαχείριση του τουριστικού προϊόντος. Κι ότι μας δείχνει πως κινείται, πλέον, χρηματικά και επενδυτικά, στον Τουρισμό, αφορά, αποκλειστικά και μόνο, έναν ΑΦΡΌ ρευστότητας, είτε απ’ την ωφέλεια, των “Επιστρεπτέων και Μή, Προκαταβολών”, για την αντιμετώπιση του Covid-19, είτε απ’ την κίνηση των μεγάλων -αλλά ελλειμματικών- τζίρων του τουρισμού, απ’ την υπερεπανάκαμψη του. Μια ρευστότητα, δηλαδή, που δίνει τη ψευδαίσθηση ευμάρειας, ως παραίσθηση του δημιουργικού άγχους που τους συνέχει. Αρνούνται όμως, να δεχθούν τ’ αποτελέσματα των Οικονομικών τους Χρήσεων, ενώ προσδοκούν συνέχιση σ’ ευνοϊκές ρυθμίσεις & παντοειδείς ενισχύσεις, στον κλάδο. Με την επίκληση & της “πράσινης βιωσιμότητας” και του “Ταμείου Ανάκαμψης κι Ανθεκτικότητας”. Παρ’ ότι, οι τουριστικές τους Επενδύσεις -βάση και των “Αποτελεσμάτων Χρήσεώς” τους και την αρνητική “Καθαρή Θέση” των “Ισολογισμών” τους- αντενδείκνυται για τις Επενδύσεις αυτές. Πραγματοποιούνται όμως και οδηγούν, σε νέα στρέβλωση του παραγωγικού μας μοντέλου και σε φαινόμενα υπερτουρισμού, τουριστικών προορισμών, με επιταχυνόμενη & την παρόξυνση του δημογραφικού μας ζητήματος. Ζητήματος που παροξύνθηκε & σημείωσε μεγάλη αρνητική καμπή, στην περίοδο Μνημονίων & των Success Story. Και διογκώθηκε, με τη μετανάστευση των: 500.000 νέων, με την υπογεννητικότητα, με τη γήρανση και τη μείωση του πληθυσμού μας. Μα ας θυμηθούμε εδώ και τα σχετικά δημογραφικά στοιχεία Εθνικών Απογραφών, του: 2011 & 2021. Όπου, ο πληθυσμός της χώρας, το 2011, από τα: 10.815.157, έπεσε το 2021 σε: 10.482.487 άτομα. Σημειώνοντας μια πτώση: -332.670 άτομα, σε μια δεκαετία (ή -3,08% συνολικά). Ακόμα μεγαλύτερη ήταν η πτώση στο εργατικό μας δυναμικό. Κι από τους: 4.390.500 εργαζόμενους, η χώρα μας για το 2010, έφτασε στους: 3.914.000 εργαζόμενους, το 2019, σημειώνοντας πτώση: -486.500 λιγότερους εργαζόμενους (ή -10,84% συνολικά), στο τέλος της Μνημονιακής περιόδου & στην περίοδο των Success Story τουρισμού. Και παρά τη μείωση της ανεργίας, από το: 28%, στο: 17%, το 2019!
Μέσα απ’ την επεξεργασία των στοιχείων αυτών, εξάγεται κι ο “δείκτης εξάρτησης”. Δείκτης, που φανερώνει και τον αριθμό των σιτιζομένων που αναλογούν, ανά εργαζόμενο. Και ο δείκτης αυτός, που στη Γερμανία, με τον γηράσκοντα πληθυσμό της, έχει “δείκτη εξάρτησης”, 1. Και στην Ελλάδα, το 2010, έχει ένδειξη, στο δείκτη εξάρτησης, ίσο με: 1,46. Ενώ, το 2019, η ένδειξη αυτή ανέβηκε σε: 1,68! Είναι μια τόσο αντιοικονομική τιμή, που μας τοποθετεί σε πλανητική πρωτοπορία. Αφού, όταν κάθε εργαζόμενος, στη Γερμανία, σιτίζει 2 άτομα, με τον εαυτό του. Στην Ελλάδα, το 2019, του αναλογούν: 2,68 άτομα. Αλλά, η δημογραφική αυτή εξέλιξη, στην Ελλάδα, μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στον Μάλθιους -ακόμα & δύο αιώνες μετά το θάνατό του- ν’ επαληθευτεί στο θεώρημά του: “φαύλου κύκλου της πενίας”… Κι αυτές οι επιπτώσεις του δημογραφικού, δεν σταματούν εδώ. Επεκτείνονται, με βαρειές συνέπειες, στο ασφαλιστικό / συνταξιοδοτικό, στην επιβάρυνση των ρυθμών ανάπτυξης του Α.Ε.Π., στα Δημόσια Έσοδα & εξυπηρέτησης του Δημόσιου Χρέους…
Ωστόσο, δεν θα ήταν και μεγάλη υπερβολή αν -για τις εξελίξεις αυτές, στο δημογραφικό μας, στην περίοδο των Μνημονίων και των Success Story του ελληνικού τουρισμού- μιλούσαμε ακόμα και για “Γενοκτονία” ή και για “Εθνοκάθαρση”! Όταν οι προκαλούμενες, παραγωγικές & δημογραφικές στρεβλώσεις, λειτουργούν ως ο Αρμαγεδδώνας, στην Οικονομία & Κοινωνία. Ανατροφωδοτώντας ως & την ελλειμματικότητα των αποδόσεων του τουριστικού κλάδου, σε νέα στάδια κατάπτωσης. Μα αλήθεια! Πως μπορεί να επιτρέπεται, στους δρώντες του “Tour Επιχειρείν” & σε πολιτικούς Ταγούς -που τους σιγοντάρουν- να ονομάζουν ως βιωσιμότητα, μια τόσο μεγάλη και παρατεταμένη ελλειμματικότηταστο τουρισμό; Με διάχυτο τον παρασιτισμό, που δοκιμάζει ως κι υπαρξιακά, τον Τουριστικό μας κλάδο; Όταν & το Brain Drain, που μας στιγμάτισε, κατάσαρκα, εξανδραπόδησε όλο τον ανθό της νέας γενιάς της πατρίδας μας. Ενώ κι ο Τουριστικός κλάδος, που είναι και ο κλάδος “Εντάσεως Εργασίας” -όπως προείπαμε ήδη- έφτασε να αναβιβάζεται, σε έναν αυτοδύναμο πόλο κι αυτοτελή παράγοντα, μιας συνεχούς και βαριάς οικονομικής διολίσθησής μας. Μέχρι τη συνεπαγόμενη ήδη κι επερχόμενη, οικονομική μας χρεοκοπία και την Εθνική μας κατάρρευση! Αποκαλυπτική είναι και η οικονομική διάσταση, που έχει το δημογραφικό μας ζήτημα, ως μεγάλο παράπλευρο κι αυτόνομο οικονομικό βαρύδι, που μας πνίγει ολοένα! Ότι, μας απειλεί, ακόμα και υπαρξιακά. Όπως αναδείχνεται & στο άρθρο του σύνδεσμου που ακολουθεί. Και όποιος τολμήσει να διαβάσει, τη 2η υπόθεση εργασίας -στο άρθρο που επικολλώ- θα τρομάξει, στα σίγουρα, για την περίπτωσή της χώρας μας!!!
* Συνεχίζεται κι ολοκληρώνεται, η παρούσα αυτή πραγματεία, με το τέταρτο Μέρος, π’ ακολουθεί.
…
https://www.ekriti.gr/…/aerodromio-n-kazantzakis-to…
Για άλλα άρθρα του κ. Μυλωνά πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.
Πραγματεία για τον τουριστικό κλάδο της οικονομίας μας, πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.
Οι απόψεις των αρθρογράφων είναι προσωπικές, δημοσιεύονται στα πλαίσια της ελευθερίας του λόγου, και δεν είναι απαραίτητο να εκφράζουν κι αυτές του new-economy.gr.