Η αναλαμπή της ξηρής καταιγίδας, φανέρωσε ένα σήμα – σχήμα, με αυτιά “γκρίζων λύκων”…

του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου

Τι, δηλαδή;

Μόνο οι λοιμωξιολόγοι μπορούν να ‘ναι σε θέση, να βγάζουν στατιστικά συμπεράσματα, για τα πορίσματα και τις γνωματεύσεις τους; Και για τις προληπτικές αγωγές που προκρίνουν & συνιστούν, π.χ.: για προφύλαξη της ατομικής & Δημόσιας Υγείας, για απόκρουση της εξάπλωσης της πανδημίας των κορωνοϊών;

– Όχι, όχι, όχι βέβαια!!!

Ακόμα και μόλις πριν κι από την εκδηλωθείσα ξηρή καταιγίδα, θα μπορούσαμε, με την ασφάλεια των στατιστικών μας προσεγγίσεων, με βάση και τη “Θεωρία των Πιθανοτήτων” -οι οποίες και ως πιθανότητα, έχουν το “μέτρο” τους να τείνει στην “μονάδα”- να εκτιμήσουμε πως:

Δεν είναι πια, ούτε η κλιματική αλλαγή, μήτε κι η κλιματική κρίση, οι κυριότερες αιτίες για τις φετινές πυρκαγιές στη χώρα. Πυρκαγιές που ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο, σε καταστροφές, από τότε που καταγράφονται στοιχεία καμμένων εκτάσεων, σε εθνική κλίμακα. Καταστροφές που ήταν τόσο μεγάλες & πρωτοφανείς, ώστε ακόμα κι ο Πάπας, να χρειαστεί να εκφράσει, ειδικά, την “αλληλέγγυα εγγύτητά” του. Κι αυτές -καθόλου τυχαία- επισυνέβησαν λίγο μετά, τη συνάντηση, Μητσοτάκη-Ερντογάν, στο Βίλνιους Λιθουανίας! Αλλά και πάντως, εμπρός και απ’ την κρίσιμη και καθοριστική, επερχόμενη συνάντησή τους, στη Νέα Υόρκη, στις 19 Σεπτέμβρη του 2023.

Κι αντίθετα, ωστόσο.

Τόσο η σημαδιακά επίμονη, κατ’ εξακολούθηση, διακεκαυμένη συγκυρία -συγκυρία, που δεν εκδηλώθηκε, απλώς, αλλά ξέσπασε κιόλας, με εκδήλωσή της, σε σημαίνουσες γεωγραφικές περιοχές ή τόπους και εύστοχα προβλεπόμενες μετεωρολογικές προγνώσεις, μακράς διάρκειας, ευνοϊκές για εμπρηστές, σε σημεία ευαίσθητου γεωεντοπισμού τους- όπως αποκαλύπτεται και απ’ την επισκόπηση της διασποράς τους και απ’ την κατανομή στο χάρτη. Ιδίως όσον αφορά, τις μέγα θερμοπυρκαγιές, που απείλησαν έως και πολλαπλάσια, απ’ όσα κατάκαψαν (αναφέρομαι & στην Νέα Αγχίαλο Βόλου). Έτσι ανέδειξαν την ύπαρξη ενός ενιαίου σχεδίου, συντονισμού των δραστών, από κάποιο επιτελικό Νου, σ’ όλη τη γεωγραφική κλίμακα του ελληνικού χώρου. Κάποιες απ’ τις πυρκαγιές αυτές, εξακολουθούν να μας κατακαίνε ακόμα. Και επιμένουν να σημειώνονται, στα πολύ κρίσιμα και νευραλγικά μέρη της χώρας, όπως μπορεί να αντιληφθεί ο καθένας, κοιτώντας απλώς το χάρτη…

Όσο & το εντυπωσιακό -στη συγκεντρωτική του θεώρηση- πολύ μεγαλύτερο συγκριτικό μέγεθος, απ’ την επιμέτρηση των φετινών εκτάσεων που κάηκαν στη χώρα. Απέναντι στην αντιπαραβολή του, σε καμένες εκτάσεις, με εκτάσεις άλλων, συγκρίσιμων χωρών, του μεσογειακού χώρου. Όπου, σε αναλογική σύγκρισή τους, με εμάς, είναι οι διαφορές μας αυτές, ως κι Οκταπλάσιες (×8)… Οκταπλάσιες, κατ’ ελάχιστον, ακόμα και προς την -επίσης δοκιμασθείσας, με πυρκαγιές κι εφέτος- Ιβηρική χερσόνησο. Μια Ιβηρική χερσόνησος, η οποία -ως γνωστόν- βρίσκεται σε ίδιο, με εμάς, γεωγραφικό πλάτος! Παρ’ ότι είναι, ταυτόχρονα, η πλησιέστερη, προς την αφρικανική Σαχάρα, αντικειμενικά. Κατέχοντας πολύ μικρότερα, τα θαλάσσια φράγματά της, που να τη χωρίζουν, από την αφρικανική Ήπειρο… Κι αυτά, ακριβώς, τα ασύμβατα συγκριτικά μας μεγέθη, είναι εκείνα που υποδηλώνουν, σαφώς, τη δράση κάποιας μεγάλης δύναμης πίσω τους, η οποία μας ασκεί αυτόν τον πολύπλευρο & πολυεδρικό υβριδικό πόλεμο, τον οποίο και υφιστάμεθα ήδη. Και τον υφιστάμεθα, με προβολή ισχύος. Όχι μόνο με τους προηγούμενους πυραύλους TAUFUN, αλλά και με την επίδειξη καταστροφικής δυνάμεως, μέσω και των πολύ καταστροφικών πυρκαγιών… Μπροστά απ’ τον ιδιαίτερα κρίσιμο χρόνο, στον οποίο μας ξαφνιάζουν τα πρωτοφανή αυτά φαινόμενα, ενώ διανύουμε περίοδο, λίγο πριν και απ’ την έναρξη επίσημων διαπραγματεύσεων που επιβλήθηκαν ανομολόγητα. Διαπραγματεύσεων δπλωματικής προετοιμασίας μας, στο “Σκάκι” μιας πορείας για “αναγνώριση του εδάφους” στην μεταξύ μας αναμέτρηση! (Περί αυτού πρόκειται.)

Αλλά & με -υβριδικού τύπου- προειδοποιητικές βολές, από μέρους της άλλης πλευράς. Και με τη χρήση άλλων σκόπιμων & χρηστικών ορολογιών, που εκδηλώνονται κατά τη διαδρομή μας προς το Δικαστήριο της Χάγης. Ορολογίες, όπως είναι κι αυτές, για τις λεγόμενες -απ’ ενδοτικούς και ριψάσπιδες- ελληνοτουρκικές μας διαφορές…

Και ας μην ξεχνάμε, βέβαια, πως, ο ίδιος ο Χακάν Φιντάν -ο νέος ΥΠ. ΕΞ. της Τουρκίας- ήταν και ο πρώην Διοικητής της Μ.Ι.Τ., στην Τουρκία..

Πολύ περισσότερο, μάλιστα.

Όταν κι αυτή, ακόμα, η Wagner, της Ρωσίας του Πούτιν, μα και η ΜΙΤ, της Τουρκίας, του Ερντογάν, μπορούν κι επιτυγχάνουν -μόλις πρόσφατα- με τη συνεργασία τους, σε στρατιωτικό πραξικόπημα, στο Νίγηρα -των 28 εκατομμυρίων πληθυσμού! Τότε, γιατί να μην μπορούν να πράξουν κάτι που είναι πλησιέστερο προς την εμβέλεια και των δυνάμεών τους; Διαθέτουν, άλλωστε και οι δύο τους, από μια “5η Φάλαγγα” κι εντός του “Φράκτη του Έβρου”…

Ιδίως τη στιγμή που η γείτονα χώρα -έστω και προσωρινά- χρειάζεται την αποχή, από τις υπερπτήσεις και τις παραβιάσεις του εναέριου χώρου της χώρας μας, για ένα κάποιο άλλοθί της και για “ξεκάρφωμα” της, στις εκδηλούμενες συμπεριφορές των υβριδικών της δράσεων… Όπως στο “Αθρωποθυσιαστήριο” και στο “ναυάγιο της Πύλου”, που φρόντισε, ο ίδιος ο Ερντογάν, να αξιοποιήσει κατάλληλα. Με αχρείαστη κι ανόητη την προπέτεια & την άδικη συλλειτουργία τους, σ’ αυτό, των εγχώριων κι αλληλέγγυων, Μ.Κ.Ο…

Ενώ κάνουν μέγα λάθος κι όσοι νομίζουν πως: “η Σημαία που καίγεται” -όπως αυτή, της καμμένης σημαίας, απ’ την εικόνα των πυρκαγιών τ’ Έβρου- “δεν πειράζει”, γιατί, “τώρα, είναι του Κουλή”…

Εύστοχη κι αποκαλυπτική, σχετικά, γίνεται και η ανάλυση, με το άρθρο, του Νίκου Ντάσιου, που αμέσως παραθέτουμε, με επικόλληση, αμέσως εδώ:

https://ardin-rixi.gr/archives/252078…

Ενώ δεν θα πρέπει να είναι καθόλου άσχετο -με ότι εδώ σκιαγραφούμε- και το δημοσίευμα που εδώ επικολλούμε, επίσης, για την ανεξήγητη κατάρριψη του υπερσύγχρονου drone, που διέθετε έως και προχθές, το ελληνικό λιμενικό, στο Καρπάθιο πέλαγος, πλησίον της παράνομης και λεγόμενης, από Τούρκους, “Τουρκολιβικής ΑΟΖ”… Συμβάν, που ελάχιστα έγινε γνωστό από τα δικά μας ΜΜΕ…

https://www.apopsilive.gr/…/to-drone-tis-frontex-kai…

Κι εμείς εδώ, την ίδια στιγμή, εξαντλούμε τον προβληματισμό μας, μόνο, είτε στο “κίνημα της πετσέτας”, μόνο, είτε στη διακρίβωση της γκρίζας ζώνης και της απόστασης, μεταξύ, της κατάπτυστης “αυτοδικίας” και της ιερότητας του ακροτελεύτιου άρθρου του Συντάγματος της χώρας μας…

Συγχρόνως όμως, η μαχόμενη πνευματική μας εργασία στη χώρα μας, τόσο στους ομίλους, της “διαΝΕΟσις”, όσο και στο “ΙΝ.ΣΕΤΕ”, καταπονείται, ακατάπαυστα, με τις σχετικές νέες μελέτες τους. Έτσι ώστε, εκ παραλλήλου κινούμενοι, να καταφέρουν να εργαλειοποιήσουν, τα πονήματά τους, με αποτελεσματικό τρόπο. Αλλά μόνο για τη “βιωσιμότητα του τουριστικού κλάδου”, από τη σκοπιά της “κλιματικής κρίσης κι αλλαγής”… Και με απώτερο και πλήρως ορατό, σκοπό τους, να λεηλατηθεί και το “Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας”, υπέρ της γερμανικής TUI και πάλι. Και με τον τρόπο αυτό, να συγκαλυφθεί, η έλλειψη και η παντελής, πια -λόγω και της μονοκαλλιέργειας του τουρισμού μας- απουσία της οικονομικής βιωσιμότητας του τουριστικού κλάδου και της χώρας όλης!!!

Για άλλα άρθρα του κ. Μυλωνά πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ,  εδώ, εδώ,  εδώ, εδώ, εδώ, εδώ,  εδώ,  εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.

Πραγματεία για τον τουριστικό κλάδο της οικονομίας μας, πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.

Οι απόψεις των αρθρογράφων είναι προσωπικές, δημοσιεύονται στα πλαίσια της ελευθερίας του λόγου, και δεν είναι απαραίτητο να εκφράζουν κι αυτές του new-economy.gr.