Ο Αϊνστάιν, το άπειρο, και το “ταβάνι του ελληνικού τουρισμού” (…κι άλλες παροιμίες, απ’ την πύλη της κολάσεως!)

του Παναγιώτη (Τάκη) Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου

Ο Αϊστάιν μας έλεγε πως: 《Υπάρχουν δυο κατηγορίες που δεν έχουν όριο και βρίσκονται στη διάσταση του άπειρου…

Και αυτές είναι:

(α) το “Σύμπαν” και

(β) η “Ανθρώπινη βλακεία”…

Αν και για την πρώτη κατηγορία, είχε πολλές αμφιβολίες》…

Όσοι όμως, τώρα, μας λένε πως: “Ο ελληνικός τουρισμός δεν έχει ταβάνι”, προσθέτουν μια ακόμα υποκατηγορία -συμπληρωματική προς τη δεύτερη- εκείνη που κι ο Αϊνστάιν θεώρησε ότι, είναι απολύτως βέβαιος, πώς “δεν έχει όριο”!!! Ταυτόχρονα όμως, οι ίδιοι αυτοί, με τους ισχυρισμούς τους, υπονομεύουν ως κι αυτή τη βιωσιμότητα της χώρας μας…

Υποστηριχτικό της προεκτεθείσας ήδη συλλογιστικής είναι και το άρθρο, από το 5ο μέρος της πρόσφατης πραγματείας μου για τον ελληνικό τουρισμό, που επικολλώ αμέσως εδώ, σε σύνδεσμο:

Αρνητικά είναι, επίσης και τα συνολικότερα οικονομικά αποτελέσματα που μας φέρνουν κι οι Κομπογιαννίτες της ελληνικής οικονομίας.

Άλλωστε. Ποιο πρόγραμμα του νομπελίστα Χριστόφορου Πισσαρίδη, εφαρμόσανε, έως και σήμερα;;;

(Για το Ταμείο Ανάκαμψης, ντε… Το οποίο -να μου το θυμηθείτε- θα φτάνουν να ομολογούν πως, το έχουν προ-δαπανήσει ήδη και σε μεγάλο βαθμό, μάλιστα!).

Ώστε, να έχουν προλάβει να διασπαθίσουν και τα 50 δις €, ήδη, όπως δηλώνουν και οι ίδιοι! Αλλά, χωρίς -στο μεταξύ- το Δημόσιο Χρέος της χώρας μας να τιθασευτεί κάπως.

Αλλά αντίθετα. Αυτό διογκώθηκε κι άλλο. Ενώ κι ο πληθωρισμός, να κινείται ήδη, στο 12,1%, για τον Ιούνιο του 2022, σύμφωνα με ΕΛ.ΣΤΑΤ. Έναντι του 8,6% για την Ευρωζώνη. Και αυτά, χάρη στις άμετρες -τις μεγαλύτερες στην Ε.Ε.- ενισχύσεις, για την πανδημία του Covid…

Κι ωστόσο, οι ενισχύσεις αυτές, που πράγματι δόθηκαν, ήταν μεγάλες. Αλλά, ήταν άστοχες και αναποτελεσματικές, που τις απομύζησε -κυρίως- η γερμανική TUI!!!

Γιατί. Αν ο τουρισμός, στην καλύτερη χρονιά του, το 2019, είδε -τα μικτά έσοδά του- να είναι ίσα, με το 9,5% του Α.Ε.Π. της χώρας, αποτελεί ασύμμετρη αυτοϋπονόμευση, για την οικονομία μας, να λαμβάνει -ο τουρισμός και πάλι, για τη στήριξή του από τον Covid-19- τετραπλάσια ποσά ενισχύσεων, απ’ την αναλογία που αντιπροσωπεύουν τα μικτά έσοδά του, στο Α.Ε.Π. μας…

(Μια τέτοια ενίσχυση, δηλαδή, που, με την υποτιμολόγηση του ελληνικού τουριστικού προϊόντος, να καταλήγει να γίνεται επιδότηση της γερμανικής TUI)…

Εξάλλου και κατά την τρέχουσα περίοδο, με την επανεκκίνηση της τουριστικής κίνησης, της σεζόν του 2022, παρατηρήθηκε και μια μεγάλη έκρηξη στον όγκο εισαγωγών μας, ως συνέπεια της στρεβλής εξάρτησης, για το χτίσιμο του τουριστικού μας προϊόντος, από τις εισαγωγές…

Με παρεπόμενη συνέπεια, τη διόγκωση & του ελλείμματος του ισοζυγίου των εξωτερικών μας συναλλαγών. Γεγονότα που οφείλονται στην ανισόρροπη και υπέρμετρα παρασιτική λειτουργία του τουρισμού μοντέλου της TUI που ασκούμε. Ενός υπερδιογκωμένου τουριστικού μοντέλου, δηλαδή, το οποίο μας χαρακτηρίζει πλέον, ως μονοκαλλιέργεια. Κατάσταση, που φτάνει να στρεβλώνει ως και το παραγωγικό μας μοντέλο, από μεθοδεύσεις, στις οποίες μας παγίδευσε και μας επέβαλε, η γερμανική TUI. Ενώ και η λειτουργία του ίδιου του τουρισμού, ολοένα και περισσότερο, φτάνει να εξαρτάται από τις αθρόες -στην πλειονότητα, από το εξωτερικό- εισαγωγές των συντελεστών παραγωγής του τουριστικού μας προϊόντος…

Κι αν η τουριστική πολιτική, του τουριστικού μοντέλου της TUI, που προωθεί ο Υπουργός κ. Κικίλιας, πιστοποιεί τον βλάκα. Τότε και η πίστη του Πρωθυπουργού, πως: ο τουρισμός, μπορεί -ποτέ, με τιμές τουρισμού, το 2022, στα επίπεδα του 2019 και παρά και τον μεσολαβήσαντα εκρηκτικό πληθωρισμό, να είναι ως και κατώτερες του λειτουργικού κόστους των ξενοδοχείων- να βρεθεί σε θέση να μας οδηγήσει σε μια πορεία ανάκαμψης, στην οικονομία; Αυτό, ακριβώς, αποτελεί μια ακόμα, ξεκάθαρη ηλιθιότητα! Ενώ ανάλογη πρέπει να θεωρηθεί -και είναι πράγματι, μέχρι αυτή τη στιγμή- κι η αθεράπευτη τυφλότητα της αντιπολίτευσης, που μας βυθίζει στη νέα απέλπιδα Άβυσσο μας…

Και με ανύπαρκτες τις -οποιεσδήποτε άλλες- νέες αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας, για υπέρβαση και της νέας κρίσης, στο διαρκώς επιδεινούμενο -χωρίς ορατό τέλος- διεθνές περιβάλλον. Όταν και οι εκδιπλούμενες, άλλες, νέες προοπτικές μας, εξελίσσονται, ολοένα και περισσότερο, σε δυσοίωνες και τοξικές, κοινωνικά και οικονομικά. Ενώ θα αποβαίνουν, ταυτόχρονα, ως και εθνικά ατελέσφορες, τελικά!

Αλλά όμως, με εκτενές και εντυπωσιοθηρικό δημοσίευμα, του κ. Ηλία Γ. Μπέλλου, στην Κυριακάτικη Καθημερινή, σήμερα, 10 – 7ου – 2022, προβάλλεται ο τίτλος του άρθρου, με την εξής διατύπωση: “Από βαρίδι έγινε σωσίβιο για την ανάπτυξη ο τουρισμός”!!!

Και με υπότιτλο: “Έως και 52,89 δισ. ευρώ μπορεί να φτάσει φέτος η συμμετοχή του στο ΑΕΠ”…

Ακολουθεί μια ολοσέλιδη ανάλυση; η οποία επικυριαρχείται από πίνακα στοιχείων -με τίτλο: “Έμμεσα οφέλη του τουρισμού”- στον οποίο πίνακα, αναπτύσσονται -κατά κατηγορία τουριστικών εσόδων- τα ε κτι μη τι κά στοιχεία του “κάλπικου πολλαπλασιαστή”… Του “πολλαπλασιαστή” των τουριστικών μας εσόδων. (Του ίδιου κάλπικου πολλαπλασιαστή, που είναι και το παλιότερο πνευματικό τέκνο του κ. Γιάννη Στουρνάρα, απ’ την εποχή που ήταν επικεφαλής του ΙΟΒΕ, όπως το έχουμε αναδείξει και σε προηγούμενες αρθρογραφίες μας. Και του οποίου “πολλαπλασιαστή”, το μέγεθος, μεταβλήθηκε -από την μεσοσταθμική του διακύμανση, περί τον αριθμό του: “3”, στο: “2,65”- στη τωρινή του εκδοχή. Και με πηγές άντλησης στοιχείων, για τον προαναφερόμενο πίνακα, αναφερόμενες σε “εκτιμήσεις οικονομολόγων”, γενικά και αόριστα…).

Ωστόσο, ακόμα και με επαλήθευση της πλέον αισιόδοξης πρόβλεψης, για την τουριστική κίνηση του 2022, στα μεγέθη του 2019. Και με τις τουριστικές μας εισπράξεις, στα 20 δισ. ευρώ, κάθε άλλο παρά θα πάψει -ο τουρισμός- να είναι βαρίδι, για την ελληνική οικονομία… Ιδίως όταν. Εάν δεν ήταν, ο πολλαπλασιαστής του τουρισμού, κάλπικος και ήταν πραγματική η έμμεση πολλαπλασιαστική συμβολή του τουρισμού στην οικονομία, με 52,89 δισ., στο ΑΕΠ της χώρας μας για όλο το 2022 -και με δεδομένο ότι, χωρίς τον τουρισμό, ο ρυθμός ανάπτυξής μας έτρεχε με 7% το 1ο τρίμηνο- τότε, θα όφειλε να σημειώσουμε μια ανάπτυξη στην οικονομία μας, ανώτερη του +25% για το τρέχον έτος. Και αντίθετα. Κανείς σοβαρός αναλυτής, δεν προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης ανώτερο του 4%… Έπειτα. Αυτά τα 20 δισ. ευρώ, εάν θα “επιτευχθούν”, είναι μικτά έσοδα, τα οποία, στην συντριπτική πλειονότητά τους, θα δαπανηθούν σε εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών, όπως αυτές που χτίζουν το προσφερόμενο τουριστικό μας προϊόν. Εισαγωγές που υποστέλλουν -στο μέγιστο βαθμό- τον πολλαπλασιαστή του τουρισμού και τον υποβιβάζουν σε έναν κλασματικό αριθμό, πολύ μικρότερο & της απλής μονάδας. Άλλωστε και αυτά, τα 20 δισ. ευρώ, των προσδοκούμενων τουριστικών μας εσόδων, αφορούν, τιμές τουριστικών πακέτων, που είναι καθηλωμένες εφέτος, στα επίπεδα των τιμών, 2019. Και με προσδοκούμενα τουριστικά έσοδα που συνιστούν μια αύξησή τους, έναντι του 2019, κατά 10%, περίπου. Μια αύξηση, δηλαδή, που είναι, όχι μόνο κατώτερη του μεσολαβήσαντος πληθωρισμού, από το 2019. Αλλά θα είναι μικρότερη -ακόμα κι απ’ την αυτοτελώς θεωρημένη- της επελθούσας αύξησης, στο μεταξύ, του αριθμού κλινών, των πεντάστερων και τετράστερων ξενοδοχείων της χώρας, που προωθεί, εξακολουθητικά, το μοντέλο της γερμανικής TUI… Με τη στάθμιση μας, με τις κατηγορίες των ξενοδοχείων που έχουν έως και πολλαπλάσια έξοδα ή δαπάνες λειτουργίας τους, απέναντι από εκείνα, τα άλλα -χαμηλής κατηγορίας- ξενοδοχεία. Όπως είναι κι αυτά, που άφησαν κενά, οι απέχοντες, εφέτος -λόγω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία- Ρώσοι και Ουκρανοί τουρίστες, των παρελθόντων ετών…

ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΚΌΜΑ ΠΑΡΟΙΜΊΑ ΤΗΣ ΚΟΛΆΣΕΩΣ:

Η προμελετημένη φούσκα, του τουριστικού μοντέλου της γερμανικής TUI, στη χώρα μας, είναι αυτή που -με τον ασκούμενο “αθέμιτο ανταγωνισμό” που εισήγαγε, μέσω και των εναρμονισμένων και αντιανταγωνιστικών της πρακτικών, τις οποίες επέβαλε, με το Καρτέλ που έστησε, μαζί και με άλλους, σε βάρος του τουριστικού μας προϊόντος -“προσχεδίασε”

• Τα τρία μνημόνια (2, 3 & 4).

• Το διπλασιασμό, σχεδόν, σε κλίνες, των πεντάστερων ξενοδοχείων μας.

• Τη στροφή στον μαζικό και φθηνό τουρισμό, ταυτόχρονα με τη στρεβλή και μονόπλευρη στροφή μας στα 5άστερα…

• Την απομύζηση έως 5,5% του Α.Ε.Π., ετησίως, από τα δεδουλευμένα, αλλά και απολεσθέντα τουριστικά μας έσοδα.

• Τη διαρκή ανωμαλία, την αναπηρία και τη διαχειριστική ανημπόρια του ελληνικού τουρισμού, με -ταυτόχρονη- την αιματηρή ελλειμματική και μη βιώσιμη διαχείρισή του, με τις αδικαιολόγητες υπερεπενδύσεις του…

• Τις αμοιβές των εργαζομένων, στον κλάδο του ελληνικού τουρισμού, να βρίσκονται μόλις στο 1/3, των ισχνών του εσόδων. (Τότε όμως, παύει να λογίζεται -κι ο κλάδος του ελληνικού τουρισμού- ως “κλάδος εντάσεως εργασίας”… Αλλά αυτό συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα.).

• Μια ακόμα παράπλευρη συνέπεια, των χαμηλών αμοιβών εργασίας στα ξενοδοχεία μας, είναι: η μη επάρκεια του προσωπικού, σε αριθμό, για λειτουργία των ξενοδοχείων μας, όπως εμφανίστηκε ιδιαίτερα στην τρέχουσα σεζόν, με δηλωμένη την αδυναμία κάλυψης, πλέον των 50.000 θέσεων εργασίας, στον τουριστικό κλάδο της οικονομίας μας.

Μαζί και με το παράδοξο φαινόμενο, όπου: οι “ημιαπασχολούμενοι”, στο τουρισμό -σε πολλές περιπτώσεις, ακόμα και στην πανδημική χρονιά του 2021- να είναι έως και υπεράριθμοι των προβλεπόμενων οργανικών θέσεων εργασίας, με βάση τα οργανογράμματα των ξενοδοχείων μας.

Αποδεικτικό των διαπιστώσεων που προεκθέσαμε, είναι και το περιεχόμενο του άρθρου που παραθέτουμε, για το είδος των πρόσφατων επιδόσεων του ελληνικού τουρισμού, όπως οι επιδόσεις του αυτές καταγράφηκαν και καταφαίνονται, με βάση τα στοιχεία που καταθέτουν κι επικαλούνται οι αντιπροσωπευτικότεροι φορείς του τουρισμού μας και τα οποία περιλαμβάνονται στο άρθρο που επικολλώ αμέσως εδώ:

Και την ίδια στιγμή, οι ξενοδόχοι, σημείωναν το “Αυτογκόλ του αιώνα”, στο τουριστικό τους επιχειρείν!!!

Αναγορευόμενοι σε ατσίδες, στις επιστρεπτέες και μη, προκαταβολές, για τον Covid-19, σε δραστήριους φοροαποφεύγοντες, μα και σε ικανότατους απορροφητές επιδοτήσεων και ενισχύσεων παντός είδους και καιρού. Ενώ ταυτόχρονα, υπήρξαν και οι επίμονοι αποταμιευτές, για τις τραπεζικές καταθέσεις των υπερχρεωμένων τους ξενοδοχείων…

Μα είναι, επίσης, “νούλες”, στην αγορά και για τη σεζόν του 2022:

• Με +30% στα αεροπορικά ναύλα.

• Με +28% στη “τιμή πόρτας”, για εσωτερικό τουρισμό &

• Με καθηλωμένες τις τιμές, στα τουριστικά πακέτα, στα ονομαστικά επίπεδα τιμών του 2019!!!

Συγχαρητήρια

σε όλους τους συλλογικούς φορείς κι εκπροσώπους του “Επιχειρείν στον Τουρισμό”!!!

(Αύριο, ίσως να κερδίσουν ένα ακόμα επίδομα ανημπόριας!!! Ακόμα και χωρίς Covid-19… Αλλά όμως, με ζημία όλων εμάς…).

Κι ενώ είναι απόλυτα εξακριβωμένο γεγονός πως: 《η μισή αλήθεια, είναι ένα ολόκληρο ψέμα》, η ρήση αυτή αποτελεί την πιο σίγουρη μέθοδο, προκειμένου να αποκρυβεί -έτσι- κι ο ασκούμενος αθέμιτος ανταγωνισμός της γερμανικής TUI. Να αποκρύψουν, δηλαδή -πίσω απ’ τα ακραία φαινόμενα της Μυκόνου, μα και της μεγάλης υποτίμησης της τουρκικής λίρας- το γεγονός ότι: σε όλη τη τελευταία 12ετία -τουλάχιστον- η τουριστική Ελλάδα, είχε “απολαύσει”, μεσοσταθμικά, μόλις, το 50%, των τιμών, στα τουριστικά της πακέτα, έναντι του μ.ό. των τιμών, της “μέσης κατά κεφαλήν τουριστικής δαπάνης”, των άλλων χωρών, στη βόρεια λεκάνη της Μεσογείου Θαλάσσης και της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης. Και με τιμές, που οδηγούν σε ελλειμματική διαχείριση και σε χρεοκοπίες τις ξενοδοχειακές μας επιχειρήσεις. Παρ’ ότι -οι τελευταίες αυτές- συνεχίζουν, τις ξέφρενες επενδύσεις τους, ιδίως σε 5άστερα Hotels. Ένα καθεστώς, ακριβώς, που έστησε, λειτουργεί και νέμεται -με τις αντιανταγωνιστικές της πρακτικές- η κατέχουσα δεσπόζουσα θέση & στον ελληνικό τουρισμό, η γερμανική Tour 0perator, TUI…

• Επιμύθιο:

Όσοι είναι πολιτικά υπεύθυνοι ή αρμόδιοι και ωστόσο, εξακολουθούν και επιμένουν να θεωρούν πως: “ο ελληνικός τουρισμός δεν έχει ταβάνι”. Τότε, αυτοί είναι εκείνοι που, ενώ χρειάζονται το “ντιβάνι ψυχανάλυσης”, οι ίδιοι, καθίστανται, οι “άβουλοι και μοιραίοι, αντάμα”, που είναι οι υπόλογοι για την ισόβια αναπηρία της χώρας μας, σε ότι αφορά στη βιωσιμότητά της. Όταν μάλιστα, την ίδια στιγμή, ο “γκρίζος λύκος” στη γωνία, ρεμβάζει, κοιτώντας και κραδαίνοντας, την ημισέληνο χατζάρα του. Με την οποία μας δείχνει: “τα σύνορα της καρδιάς του” και τη “γαλάζια πατρίδα” του. Τις οποίες μπεγλερίζει και τις παίζει, με εναλλαγή, σε μια και μόνη παρτίδα, όπως εκείνη του, “Πάρτα Όλα” και στην “Μονόπολη της TUI”…

Για άλλα άρθρα του κ. Μυλωνά πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ,  εδώ, εδώ,  εδώ, εδώ, εδώ, εδώ,  εδώ,  εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.

Πραγματεία για τον τουριστικό κλάδο της οικονομίας μας, πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ,κι εδώ.

Οι απόψεις των αρθρογράφων είναι προσωπικές, δημοσιεύονται στα πλαίσια της ελευθερίας του λόγου, και δεν είναι απαραίτητο να εκφράζουν κι αυτές του new-economy.gr.