Την κάλπικη βιωσιμότητα του μοντέλου TUI κι άλλα συναφή συμπεράσματα, δείχνει η ΕΛ.ΣΤΑΤ και για το γ’ τρίμηνο του ’22

του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου

Σε “Μετρημένα κουκιά” και για το γ’ τρίμηνο του 2022, εξελίσσεται και η αρνητική απόδοση της σημειωθείσας ανάκτησης, της προπανδημικής τουριστικής κίνησης, στην οικονομία της χώρας μας.

Είναι πράγματι, εντυπωσιακή και απολύτως καταθλιπτική, η δημοσίευση -μόλις χθές, στις 7-12-2022- των προσωρινών στοιχείων της ΕΛ.ΣΤΑΤ, για τους τριμηνιαίους εθνικούς λογαριασμούς, για το γ’ τρίμηνο, εφέτος, σε σύγκριση με το αντίστοιχο του 2021. Και η δημοσίευση αυτή, του ρυθμού ανάπτυξης, το γ’ τρίμηνο του 2022, καταγράφεται, μόλις, στο: 2,8% !!!

Μια απροσδόκητη, για πάρα πολλούς, επίδοση, στην ανάπτυξη της χώρας. Ιδίως όταν, η επίδοση αυτή, σύμφωνα με το δημοσίευμα της ΕΛ.ΣΤΑΤ., συνοδεύεται από αυξήσεις σε αντίστοιχους δείκτες:

▪︎ της κατανάλωσης, κατά 3,6%,

▪︎ των επενδύσεων, κατά 7,7% (εκτιμάται πως αφορά, ιδίως, την ξενοδοχειακή υπεεπέκτασή μας, δυστυχώς).

▪︎ των εξαγωγών, μόλις κατά: 0,9%,

▪︎ των εισαγωγών, κατά: 5,2% και ειδικά για τις εισαγωγές σε αγαθά, κατά: 8,6% (εκτιμάται πως κι αυτά, αφορούν τις αυξημένες μας ανάγκες, της τουριστικής ανάκαμψης του 2022),

Αξίζει εδώ να συναξιολογηθεί, σχετικά, πως, το Α.Ε.Π., “τρέχει” με ρυθμό: 6%, το 9μηνο του ’22. (Και στόχο του 12μηνου, απ’ τον προϋπολογισμό του 2022, στο 5,6%). Και παρά την ενσωμάτωση, του 2,8%, του τρίτου τριμήνου, σε αυτό του 9μήνου. Ενώ, εξάλλου, κι ο πληθωρισμός του γ’ τρίμηνου, κινήθηκε σε διψήφια ποσοστά.

Και επίσης. Οι ρυθμοί ανάπτυξης, από τρίμηνο σε τρίμηνο του 2022 καταγράφονται, πάντα, απ’ την ΕΛΣΤΑΤ, να έχουν ως ακολούθως, για:

το α’ τρίμηνο, με: + 2,2%,

το β’ τρίμηνο, με: + 0,6%,

το γ’ τρίμηνο, με: – 0,5%.

Όμως, η πτωτική αυτή πορεία, των ονομαστικών ρυθμών ανάπτυξης, στα τρία πρώτα τρίμηνα του ’22, δείχνει να αφορά, κυρίως, την επίδραση των επιπτώσεων του τουρισμού. Με την είσοδο και την κορύφωση της ανακτούμενης τουριστικής κίνησης του 2019, το 2022 και με τις λοιπές παραμέτρους των οικονομικών μεταβολών, σε μια σχετική σταθερότητα, συγκριτικά με την πορεία ολοκλήρωσης της κορύφωσης της τουριστικής κίνησης…

Συνεπώς. Η έκδηλη αυτή ανάσχεση, του ρυθμού ανάπτυξης, στο (γ’) τρίμηνο του ’22 -με έκρηξη & των εισαγωγών, που σημειώθηκε επίσης, απ’ την ισχνή συμμετοχή της εγχώριας παραγωγής στο πωλούμενο τουριστικό προϊόν- οφείλεται, ακριβώς, στο στρεβλό και υποτιμολογημένο μας τουριστικό μοντέλο. Το τουριστικό μοντέλο της γερμανικής TUI. Όπως αποκαλύπτεται, άλλωστε, διαρκώς, όλα τα τελευταία αυτά χρόνια, πως: το γεγονός αυτό, των επιπτώσεων του τουρισμού, είναι εκείνο το οποίο φέρνει και τις αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία μας!!!

Αντιστρόφως ανάλογες ήταν και οι διαπιστώσεις μας, για συνακόλουθες οικονομικές εξελίξεις, στην περίπτωση της εξέτασης των τριμηνιαίων ρυθμών ανάπτυξης, του 2020. Με τη τότε κάθετη πτώση της τουριστικής κίνησης, λόγω της πανδημίας του Covid-19. Όσο ήταν, επίσης και ευθέως ανάλογες, οι αντίστοιχες εξελίξεις, το 2021, ακόμα και με την μερική και περιορισμένη ανάκαμψη της κίνησης, 2021. Όπως καταδείξαμε, άλλωστε, παλιότερα, με συγκεκριμένα σχετικά στοιχεία, στην παλαιότερη αρθρογραφία μας, στο ειδικό θέμα, της αντίστροφης αλληλεξάρτησης, της τουριστικής μας κίνησης, απ’ την μια και των ρυθμών της οικονομικής μας ανάπτυξης, απ’ την άλλη …

Σε ότι τώρα αφορά, τις επιτευχθείσες χαμηλές τιμές στο τουριστικό προϊόν, για το 2022, στις οποίες οφείλεται και το παράδοξο -για πολλούς- φαινόμενο της επιβράδυνσης ρυθμών ανάπτυξης με ανάκαμψη της πληγείσας -απ’ την πανδημία- τουριστικής μας κίνησης, καταδείξαμε εδώ τη συνέπεια της εξέλιξης των μεγεθών αυτών…

Συνέπεια προαναφερόμενων αυτών. Ο Υπουργός Τουρισμού, κ. Βασίλης Κικίλιας. Είτε είναι ένας ξεδιάντροπος ψεύτης. Είτε ακόμα & ασυγχώρητα άσχετος. Όταν, πανηγυρίζει κιόλας, πως, έχουμε την υπέρβαση κάθε πρόβλεψης, στα τουριστικά έσοδα του 2022!!! Με 3 δισ. ευρώ, περισσότερα έσοδα, απ’ τις προβλέψεις, όπως ο ίδιος, αστόχαστα, μας λέει!. Αφού, αδυνατεί να συνεκτιμήσει την αύξηση, κατά, περίπου, 10%, έως και 12%, της “μέσης κατά κεφαλήν τουριστικής δαπάνης”, που σημειώσαμε το 2022 -από το 2019- στη χώρα μας. Να μπορέσει να δει, δηλαδή, πως: αυτή η αύξηση των τουριστικών εσόδων, είναι σαφώς μικρότερη -κι όχι μεγαλύτερη, όπως ο ίδιος και πάλι λέει- για τους εξής, κυρίως, παράγοντες:

(α) του μεσολαβήσαντος πληθωρισμού της τριετίας, 2020, ’21 & ’22,

(β) της επελθούσας, <<αύξησης κατά +40%, των λειτουργικών εξόδων των ξενοδοχείων μας>>, όπως δήλωσε πρόσφατα και ο Πρόεδρος του Π.Ο.Ξ., κ. Γρηγόρης Τάσιος &

(γ) της αύξησης, κατά +41%, της “μέσης τιμής των τουριστικών πακέτων” της Ισπανίας, για το ίδιο χρονικό διάστημα. Καθώς και τόσων άλλων συγκριτικών μεγεθών…

Και πάντως, είναι τα τουριστικά έσοδα του 2022, μικρότερα και ως ποσοστό του Α.Ε.Π , της χώρας μας, όταν αυτά, προβλέπεται να συγκρίνονται, με λιγότερο του 8,5% του Α.Ε.Π., ενώ, το 2019, άγγιζαν, το 9,5% του Α.Ε.Π. της χώρας μας…

Αξίζει να σημειωθεί, επίσης, πως,

(Α) Η υστερούσα αυτή αύξηση της “μέσης κατά κεφαλήν τουριστικής δαπάνης”, με 10%, έως & 12%, το 2022, από το 2019, καταγράφηκε, παρά την μεγάλη μείωση της εισόδου τουριστών από τις Ανατολικοευρωπαϊκές χώρες -ιδίως, Ρωσίας και Ουκρανίας- που απασχολούσαν χαμηλότερης κατηγορίας, λειτουργικών εξόδων & τιμών του τουριστικού μας προϊόντος, ξενοδοχεία. Γεγονός που οδηγεί σε άνοδο -μεσοσταθμικά- το επίπεδο τιμών στη χώρα, ακόμα και με αμετάβλητα τα λοιπά μεγέθη τομών. Και

(Β) Η μεσολαβήσασα αυτή, αυξημένη συμμετοχή των 5άστερων και 4άστερων κλινών, η οποία σημειώθηκε την ίδια αυτή τριετία -με 35.000 νέες κλίνες, των υψηλών αυτών κατηγοριών- με την κοστοβόρα λειτουργία τους, δεν μπορεί να είναι οικονομικά επωφελής, με κάποιες, μη ικανοποιητικά, αυξημένες τιμές του τουρισμού, εάν η αύξησή των τιμών αυτών, υπολείπεται του αναλογούντος αυξημένου λειτουργικού κόστους της κατηγορίας τους.

Παρ’ όλα αυτά. Τόσο οι αρμόδιοι Κυβερνητικοί αξιωματούχοι, όσο κι οι εκπρόσωποι του κλάδου του τουρισμού, αλλά και της γερμανικής TUI, που αδυνατούν να αναγνώσουν μεγέθη, όπως κι αυτά που προαναφέραμε κι αφορούν τα έσοδα απ’ τον τουρισμό, επιμένουν, να θεωρούν ότι πορεύονται προς ένα διαρκώς και περισσότερο, β ι ώ σ ι μ ο Τουρισμό. Και μιλούν για βιωσιμότητα παρά τους οικονομικούς αυτούς δείκτες και τις αρνητικές τους επιδόσεις. Προσπερνώντας τη σημειούμενη αυτή αδυναμία τους, για ανεύρεση τ’ ικανού και αναγκαίου αριθμού για προσωπικό λειτουργίας των ξενοδοχείων, δεν μπορούν να αντιληφθούν, καν, γιατί, όταν ακόμα & το επίδομα ανεργίας του προσωπικού τους, είναι σημαντικά μεγαλύτερο ως και της μισθοδοσίας, που προσφέρουν στο προσωπικό τους. Ένα γεγονός, δηλαδή, που, με την πολύχρονη ισχύ του, διόγκωσε και το Brain Drain, με την μετανάστευση 500.000 και πλέον, νέων μας, στο εξωτερικό…

Οι ίδιοι αυτοί θύτες του υποτιμολογημένου μας τουριστικού προϊόντος, καθώς κι οι υπεύθυνοι του στρεβλού και ληστρικού τουριστικού μας μοντέλου, μας μιλούν και προσποιούνται πως, προωθούν τον βιώσιμο Τουρισμό, αλλά με τον τρόπο τους. Αφήνοντας να εννοηθεί, ίσως, ότι: αναφέρονται, τουλάχιστον, στη διασφάλιση και διαφύλαξη, μιας αειφόρας ανάπτυξης, με πλήρη σεβασμό προς το περιβάλλον. Απαιτώντας για το σκοπό αυτό, όλο και περισσότερες απαλλαγές ή και φοροελαφρύνσεις, από τις αναλογούσες τους υποχρεώσεις και τα βάρη. Καθώς, επιδιώκουν, επίσης -όπως ήδη διαφαίνεται- & τη διασπάθιση ως και του Ταμείου Ανάκαμψης. Με ολοένα και μεγαλύτερη υπερεπέκταση του δυναμικού των κλινών τους, στις πολυτελείς κατηγορίες των ξενοδοχείων. Με την οποία όμως, υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα και ρίχνουν κι άλλο, τις τιμές πώλησης του τουριστικού μας προϊόντος. Επιδιώκοντας περισσότερες επιδοτήσεις, για κάθε πιθανή κι απίθανη αιτία ή κι αφορμή. Παράλληλα, όμως έτσι δείχνουν την ανεπάρκεια της Τ.Α., σε πολλές περιπτώσεις, π’ επικαλούνται τη β ι ω σ ι μ ό τ η τ α -εντελώς απαράδεκτα- αποδέχονται και την εκχώρηση των βασικών αρμοδιοτήτων της Τ.Α., στη γερμανική TUI. Όπως συνέβη πρόσφατα,, μόλις, με τη σύναψη Λεόντιας και αποικιοκρατικής συμφωνίας. Όπως αυτή εκφράστηκε με τη σύμπραξη: της Τ.Α. στη Ρόδο, με τη γερμανική TUI… Υπονοώ εδώ, τις διαπλεκόμενες Συμφωνίες και Συμπράξεις,της ελληνικής Κυβέρνησης & της Τ.Α., στη Ρόδο, από τη μια. Και απ’ την άλλη, της γερμανικής Τ.Ο., TUI. Συμφωνίες, που αφορούσαν, στην υποκατάσταση των κυρίων και βασικών αρμοδιοτήτων της Τ.Α., στη Ρόδο. Αλλά, αφορά και την ωμή προπαγάνδα, για την αναγκαιότητα ολοσχερούς εξάρτησης, απ’ τη γερμανική TUI…

Την υποκατάσταση, δηλαδή, της Τ.Α., στα κύρια αντικείμενά της, όπως:

(α) της Ολοκληρωμένης Διαχείρισης των Απορριμμάτων (με ανακύκλωση),

(β) του Οδοφωτισμού, με λάμπες LED

(Λες κι οι αρμόδιοι Τ.Α., δεν ξέρουν τις εξελίξεις -που συντελέσθηκαν ήδη και κυκλοφορούν στην αγορά προ πολλού- στα υλικά ηλεκτροφωτισμού. Και πλέον, θαμπώνονται -ως ιθαγενείς- με τα καθρεφτάκια των LED, που πλασάρουν και τους επιβαρύνουν, ληστρικά, κάποιοι επιτήδειοι εκμεταλλευτές τους, όπως και η γερμανική TUI)

(γ) της Ύδρευσης, στο νησί της Ρόδου.

– Όμως, αλήθεια;

Πώς επιτρέπεται, να ονομάζουν βιωσιμότητα, μια τόσο μεγάλη εγκληματική και παρατεταμένη ελλειμματικότητα του τουριστικού μας κλάδου; Ιδίως μάλιστα όταν αυτός, πλήττει, πρωτίστως, το περιβάλλον, με τη δραματική συμπίεση κόστους που επιβάλλει -αντικειμενικά- η ανέχεια που προκαλεί το υποτιμολογημένο μοντέλο τουρισμού, που μας έχει επιβάλει η γερμανική TUI και το οποίο κι εμείς διακονούμε; Κι όταν, επίσης, το BRAIN DRAIN που προξένησε, η ίδια η ελλειμματικότητα του μοντέλου, της γερμανικής TUI, μπόρεσε να εξανδραποδίσει, ήδη, ως και τη νέα γενιά της πατρίδας μας!!!

Ανάλογα είναι τα συμπεράσματα από πρόσφατη συζήτηση, όπου, η καλλιέπεια, στις εκφράσεις των διαλεγομένων, μιας τηλεοπτικής συζήτησης των ξενοδόχων της Ζακύνθου, στο “ΙΟΝΙΑΝ TV”, δεν μπόρεσε να συγκαλύψει την “μυωπική ωχροπάθεια” όσων συμμετείχαν στο διάλογο, για το μέλλον του τουρισμού στη Ζάκυνθο. Ιδίως όταν, όλοι αυτοί εκεί, αγνοούσαν τα στοιχειώδη και δεν μπορούσαν να δουν πέρα από την μύτη τους. Κι η μύτη τους -από εκφυλιστική απληστία, ήταν προσανατολισμένη στην ατέρμονη αύξηση της τουριστικής κίνησης στο Νησί. Με την προσοχή τους όλη, να είναι βυθισμένη στο σχέδιο μιας κοντόθωρης ματαιοδοξία και μιας αυτοκτονικής τουριστικής υπερανάπτυξης…

Μιας μη βιώσιμης προοπτικής, δηλαδή, που αγνοεί το στρεβλό παραγωγικό τουριστικό μας μοντέλο. Το μοντέλο, ισχνής συμμετοχής τους, στην παραγωγή του τουριστικού προϊόντος και μιας ικανής εγχώριας προστιθέμενης αξίας του. Το ασκούμενο, ακριβώς, μοντέλο της επιζήμιας, απ’ την υποτιμολόγηση της πώλησής του -κάτω του κόστους της παραγωγής του τουριστικού μας προϊόντος- καθώς και το συμπληρωματικό του μοντέλο, της τουριστικής μονοκαλλιέργειάς του…

Μιας μονοκαλλιέργειας, που ορέγονται όλοι αυτοί του “TOUR ,Επιχειρείν” -παρ’ ότι αυτό, απειλεί να τους αφανίσει- αφού τους μετατρέψει πριν, σε επιδοματούχους τυφλότητας. Παρ’ ότι καμώνονται με την επεκτατικότητα που τους διακρίνει, ως οι αδιαμφισβήτητοι καθοδηγητές πάντων και πασών των εξουσιών, για κάθε τουριστικό τόπο. Με οδηγό, το δικό τους, μπαστούνι της τυφλότητας τους, το οποίο υους το δάνεισε η γερμανική TUI…

Μόλις προχθές, επισκέφθηκε τη Ζάκυνθο, ένα κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, με επικεφαλής την Ευρωβουλευτή του κα Έλενα Κουντουρά, όπου και εκφώνησε την ομιλία της για την ασκηθείσα πολιτική της, στον Τουρισμό, όπως καταγράφηκε και στη σχετική ανάρτηση στο διαδίκτυο. Μια ανάρτηση, επί της οποίας, καταχώρηση κι εγώ το εξής, προσωπικό μου σχόλιο:

«Το έγκλημα της κας Ελ. Κουντουρά, στην ασκηθείσα πολιτική της στον Τουρισμό, ήταν διάρκειας…

Άλλωστε, δεν υπάρχει κανένας άλλος Υπουργός, οποιασδήποτε πολιτικής παράταξης, όλων των εποχών, για τη χώρα, που με την πολιτική που άσκησε στον Τουρισμό, να μπόρεσε να επιφέρει μεγαλύτερες ζημίες και καταστροφές, από αυτές που προξένησε η θητεία της Υπουργίας της κας Έλενας Κουντουρά.

Με εμβληματικότερα χαρακτηριστικά, αυτής της άθλιας πολιτικής της, τα εξής δύο, κυρίως, θλιβερά γεγονότα:

(Α) Την παραχώρηση, για 99 χρόνια, των 14 ελληνικών αεροδρομίων, στη γερμανική Fraport και

(Β) Την κάθετη πτώση -με την πλήρη κατίσχυση του τουριστικού μοντέλου της γερμανικής TUI- της “μέσης κατά κεφαλή τουριστικής δαπάνης”, της χώρας μας, στο χαμηλότερο -και περισσότερο ζημιογόνο- επίπεδο όλων των εποχών, το 2017 !!! Με την “μέση κατά κεφαλή τουριστική δαπάνη”, να φτάνει ακόμα και στα 485 €, το έτος αυτό, 2017. Και με τη συνέχιση -μέχρι και σήμερα- των πολύ χαμηλών και ζημιογόνων τιμών στον τουρισμό, που βρίσκονται έως και -30%, κάτω από ένα πρότυπο κόστος λειτουργίας των ξενοδοχειακών μονάδων. Και πάντως, να εξακολουθούν να βρίσκονται στο μισό των τιμών που απολαμβάνουν άλλες -ανταγωνιστικά συγκρίσιμες- τουριστικές χώρες. Όπως, π.χ.: η Πορτογαλία, η Κροατία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Κύπρος κ.λπ.. Ενώ υστερούν -κατά 25%- ακόμα κι από τη γειτονική μας Τουρκία, με τη μεγάλη υποτίμηση της τουρκικής Λίρας…».

Και μια υποσημείωση -ως υστερόγραφο- για το άρθρο που προηγήθηκε… Στην διατυπωμένη -από την ίδια τη δημοσίευση της ΕΛ.ΣΤΑΤ- αιτιολόγηση των οικονομικών αυτών εξελίξεων και των αρνητικών τριμηνιαίων ρυθμών της ανάπτυξής μας, το 2022, την αξιολογώ ως εντελώς άστοχη και παραπειστική. Αφού αποδίδει τις εξελίξεις αυτές, στο αυξημένο επίπεδο των επιδοτήσεων στις επιχειρήσεις. Για την απάλυνση των επιπτώσεων της ενεργειακής κρίσης. Όμως, το επιχείρημα της αυτό, αναιρείται, σε πολλαπλάσιο βαθμό. Όταν οι επιδοτήσεις και οι οικονομικές διευκολύνσεις, οι οποίες δόθηκαν και στην πανδημία, στα δύο προηγούμενα χρόνια, 2020 & 2021, υπερακαλύπτουν τις σημειωθείσες φετινές επιδοτήσεις & τις επιπτώσεις των μεταβολών τους στην Ανάπτυξη, που εδώ επικαλείται, αναληθώς. Η μοναδική αξιοσημείωτη μεταβολή, που επίδρασε αποφασιστικά, στους τριμηνιαίους αυτούς ρυθμούς ανάπτυξης και η μόνη που επέδρασε στις εξελίξεις που εξετάζουμε, είναι αυτή που οφείλεται στην πλήρη -σχεδόν- ανάκαμψη της τουριστικής κίνησης του 2019, το 2022. Αλλά με υποτιμολογημένες κι οπωσδήποτε, βαριά ζημιογόνες, τις τιμές μας, στο τουριστικό μας προϊόν. Όταν, μάλιστα, η σημειωθείασα αυτή ονομαστική αύξηση, της “μέσης κατά κεφαλή τουριστικής δαπάνης”, κινήθηκε, εφέτος, μεταξύ του: + 10% & του: 12%, έναντι του: 2019. Μια αύξηση, δηλαδή, η οποία υπολείπεται, πολύ χαρακτηριστικά, του μεσολαβήσαντος πληθωρισμού της τριετίας, που προηγήθηκε. Ενώ υπολείπεται, επίσης, από το: +40%, σημειωθείσας αύξησης των λειτουργούντων εξόδων των ξενοδοχείων, την ίδια περίοδο. Καθώς υπολείπεται, εντυπωσιακά, επίσης και της “μέσης κατά κεφαλή τουριστικής δαπάνης” που σημειώθηκε στην -πολύ ακριβότερη από εμάς- Ισπανία.

Και τέλος, σε ένα άρθρο μου, στις 23-10-2022, ως Έκθεση, για αξιολόγηση του ακολουθούμενου τουριστικού μοντέλου της γερμανικής Τ.Ο., TUI, σημείωνα, επί πλέον των παραπάνω και τα εξής, όπως αυτά περιέχονται και στον σύνδεσμο που αμέσως εδώ σας επικολλώ:

Για άλλα άρθρα του κ. Μυλωνά πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώεδώ, εδώεδώ, εδώ, εδώ, εδώεδώεδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.

Πραγματεία για τον τουριστικό κλάδο της οικονομίας μας, πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.

Οι απόψεις των αρθρογράφων είναι προσωπικές, δημοσιεύονται στα πλαίσια της ελευθερίας του λόγου, και δεν είναι απαραίτητο να εκφράζουν κι αυτές του new-economy.gr.