Σαν μύθος που ναυάγησε & νούφαρο που μάδησε, είν’ το ξεκίνημα της τουριστικής σεζόν του ’23

του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, Οικονομολόγου

Αβάσταχτα βαριά επιβαρυμένη, απ’ την ιστορική υποτιμολόγηση του τουριστικού μας προϊόντος, με χειραγώγησή του, απ’ τη γερμανική TUI κι από την αδιάκοπη αβελτηρία της Κυβερνητικής μας τουριστικής πολιτικής, κατάντησε και η φετινή τουριστική σεζόν, του 2023. Αφού ξεκινά από τη χαμηλή βάση, μιας πολύ ζημιογόνας απόδοσης των τουριστικών μας εσόδων, του 2022, που, είναι εντελώς ακατόρθωτο, να μπορέσει -έστω & κλασματικά- να αναπληρωθεί, όπως καταδείξαμε, άλλωστε, με την προηγούμενη αρθρογραφία μας, το σύνδεσμο της οποίας κι επικολλούμε αμέσως εδώ:

Αυτή είναι κι η ανανεωμένη διαπίστωσή μας, από τις σχετικές δηλώσεις του Βασίλη Κικίλια, στην παράδοση, παραλαβή, στην Υπηρεσιακή Υπουργό Τουρισμού, κα Ιωάννα Δρέττα, π’ έγινε προχθές.

Πολύ περισσότερο, μάλιστα, αναστοχαστήκαμε, σχετικά, όταν, τα εκεί λεχθέντα τους, έμοιαζαν ως να μας λέγανε, κοντολογίς και κατάμουτρα:

«ΦΑΤΕ ΜΆΤΙΑ ΨΆΡΙΑ…»!

“Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο”. Κάτι που ισχύει, ακριβώς, και στην περίπτωση των δηλώσεων του ανίδεου, κ. Βασίλη Κικίλια, όταν, μεταξύ άλλων, ανάφερε & είπε, ότι: “Ενισχύσαμε, όσο ποτέ άλλοτε, τη φήμη και την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό.”!!!

Κι ο λόγος του αυτός, ταιριάζει και με το: “Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε”. Ώστε, …”να πετάξει & την μπάλα στην εξέδρα”, προτάσσοντας & τα: “φύκια, για μεταξωτές κορδέλες”!

Ιδού ο σύνδεσμος της σχετικής ειδησιογραφίας:

https://www.capital.gr/…/b-kikilias-enisxusame-oso…/…

Η ουσία, πάντως, είναι τα συνολικά οικονομικά μεγέθη & τα συναφή στοιχεία. Όπως κ’η ποιοτική τους εξέταση & η συγκριτική τους στάθμιση. Με την αποτίμηση των κερδών ή & των ζημιών τους, στον απολογισμό της αποδοτικότητάς τους. Ιδίως αυτόν της τελευταίας περιόδου, στο συγκεκριμένο αντικείμενο που εξετάζουμε εδώ.

Και βέβαια, είναι εντελώς παραπειστικό και μη εκτιμήσιμο, το στοιχείο, ότι: “εισοδεύσαμε, απ’ τον τουρισμό, το 2022, το ποσό των: 17,6 δις €”. Ποσό, που είναι ανώτερο από τις δικές του προβλέψεις -όπως λέει κι ο ίδιος, ο κ. Κικίλιας- κατά 2,6 δις €, με τις δικές του προβλέψεις (σικ). Κι αυτά, να συμβαίνουν σε έτος, που ξεπεράσαμε, τον αριθμό πτήσεων, του 2019, όπως μας είπε, ο ίδιος και πάλι…

Αλλά, το άξιο εκτίμησης και το μη παραπειστικό, είναι το γεγονός ότι: τα 17,6 δις €, του 2022, είναι λιγότερα απ’ τα 18,2 δις € του 2019 και παρά τις λιγότερες πτήσεις του 2019 ή τις “περισσότερες του 2022”, όπως, παραπειστικά, επικαλείται και πάλι ο ίδιος. Και τα χρήματα αυτά, ως “έσοδα του τουρισμού”, το 2022, γίνονται & αρκετά λιγότερα, αφού: το λειτουργικό κόστος των ξενοδοχείων μας -σύμφωνα και με σχετικές δημοσιευμένες δηλώσεις του Πρόεδρου του Π.Ο.Ξ., κ. Γρηγόρη Τάσιου- μεταξύ 2019 & 2022, έχει αυξηθεί κατά +40%! Ή & για τον μεσολαβήσαντα πληθωρισμό, της τριετίας, μόνο, έχουν αυξηθεί, κατά: +21%. Γίνονται, άλλωστε, λιγότερα, τα έσοδα αυτά, για το 2022, ιδίως όταν: ενώ προστέθηκαν οι 35.000 νέες ξενοδοχειακές κλίνες (ή +5% του συνόλου), σε 5άστερα & 4άστερα ξενοδοχεία, στην Ελλάδα, το ίδιο αυτό διάστημα -εξαιτίας και του ανόητου κινήτρου, της ξενοδοχειακής υπερεπέκτασης, μέσω πλήρους της απαλλαγής, από Φ.Π.Α., στις κατασκευές νέων ξενοδοχείων και για 8 χρόνια, από τις 30/6/2020, με πρόσχημα τα μέτρα αντιμετώπισης του Covid-19 (σικ), όταν και το ξενοδοχειακό δυναμικό κλινών της υπόλοιπης Ευρώπης, για την ίδια αυτή περίοδο, μειώθηκε περισσότερο κι από 5%- αλλά και της Μη διαφαινόμενης επενδυτικής απόδοσης, μιας επένδυσης κοστολογημένης αξίας, σε πολυτελή νέα ξενοδοχεία, ύψους 5,2 δις €. Για τα οποία, ωστόσο, από πουθενά δεν προκύπτει ότι, οι επενδύσεις αυτές, απόφεραν κάποια, πρόσθετα, τουριστικά έσοδα, το 2022, όπως θα ανάμενε ο καθένας. Αφού, τα τουριστικά έσοδα του 2022, ήταν σαφώς λιγότερα & του 2019. Ενώ αντίθετα, με τους δικούς μας υπολογισμούς, το “Μέσο Έσοδο ανά Ξενοδοχειακή Κλίνη” -με τα μειωμένα τουριστικά έσοδα του 2022 και παρά το μεγαλύτερο αριθμό κλινών, από 2019, στο 2022- δείχνει ότι, έπεσε, στις ονομαστικές τιμές τους, στα έσοδα, ανά κλίνη, με την πτώση του: -12%. Τιμαριθμοποιημένες δε και σε πραγματικές, οι τιμές ανά κλίνη, έπεσαν -κατ’ εκτίμηση απόδοσής τους- κατά -50%, από την οποιαδήποτε απόδοση μπορεί να είχαν αυτές, το 2019!!!

(Είχαμε, λοιπόν, ως τουριστικά έσοδα, ποσά που ήταν σαφώς, κατώτερα & τραγικά χαμηλότερα, από ένα αντικειμενικό, αλλά βιώσιμο, κόστος λειτουργίας των ξενοδοχείων, για εξυπηρέτηση της τουριστικής κίνησης του 2022. Για τα οποία, έσοδα, πανηγυρίζει κιόλας, ο ψηλός, με το εντελώς ακατοίκητο, σε νου και γνώση, υπερώο του!).

– Αξίζει να σημειωθεί, εξάλλου, πως:

Ο υποκινούμενος Ναρκισσισμός, των Success Story της γερμανικής TUI -που χειραγωγεί και το τουριστικό μας μοντέλο, με την υποτιμολόγηση που του επιβάλλει- ΣΚΟΤΏΝΕΙ -αδίσταχτα και με μαθηματική ακρίβεια- την οικονομία & τη χώρα!!!

– Γίνεται, απ’ όλους, ΚΑΤΑΝΟΗΤΌ, τουλάχιστον αυτό ???

Άλλωστε, η υπερδεκαετής χειραγώγηση του ελληνικού τουριστικού μοντέλου και των τιμών στο προϊόν του, απ’ τη γερμανική TUI, επέφερε & την ακραία ελλειμματική του διαχείριση, καθώς και την υπερχρέωση στο Τουρ Επιχειρείν. Ενώ προκάλεσε & παράπλευρες άλλες απώλειες, με τις άθλιες εργασιακές αμοιβές και με συνθήκες γαλέρας, στους ξενοδοχοϋπάλληλους του. Καθώς & στην έλλειψη προσωπικού, στο 1/3 των οργανικών θέσεων των ξενοδοχείων της χώρας. Γεγονός που κατακρημνίζει & την προσφερόμενη ποιότητα υπηρεσιών, σε κλάδο που, θεωρείται και είναι, ένας κατ’ εξοχήν κλάδος, “Εντάσεως Εργασίας”. Οδηγώντας, ευθέως πια και στη συνολική υπονόμευση της χώρας!!!

Συνεπώς και τα συμφέροντα που διακυβεύονται, για την ισχύ και τη διατήρηση, του τουριστικού μοντέλου της γερμανικής TUI, που διακονούμε, είναι κολοσσιαία και προδήλως επικίνδυνα… Ιδιαίτερα για όσους αντιπαλεύουν την κυριαρχία και επιβολή των δόλιων κεδροσκοπικών τους στόχων, όπως είναι κι αυτά, των Καρτέλ της γερμανικής TUI…

Και τηρουμένων των αναλογιών, ας δούμε εδώ, δυο σύντομες σχετικές ιστορίες οικονομικών εγκλημάτων, με ανάλογους συμβολισμούς και επίφοβο, αλλά καλό τέλος, τελικά…

-Κι όπου, την εποχή του 1998, όταν -ως, ο τότε Πρόεδρος του Οργανισμού Βάμβακος, για το σκάνδαλο στο βαμβάκι- είχαμε κλείσει, μετά από διοικητικές ποινές, ως και 25, απ’ τα -συνολικά- 85 λειτουργούντα εκκοκκιστήρια της χώρας. Και τότε, έλεγχα, καθημερινά, το Ι.Χ. αυτοκίνητό μου, ένα VOLVO 240, αλλά & το υπερεσιακό, Mercedes 200. Θεωρώντας σοβαρή την πιθανότητα, να τους έχει τοποθετηθεί καμιά πλαστική βόμβα… Στον ίδιο χρόνο και ο -ελληνικής καταγωγής- Αμερικανός οικονομολόγος ‘και ένας αρμόδια πιστοποιημένος, ερευνητής, χρηματιστηριακής απάτης- είδε το “φαινόμενο Μπένι Μάντοφ”. Και με τις “ποσοτικές του αναλύσεις”, στις εξελίξεις της διαμόρφωσης των διακυμάνσεων μετοχών, στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, αποκάλυψε το μεγαλύτερο σκάνδαλο στη Wall Street. Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει και στο βιβλίο του, έλεγχε, καθημερινά, το δικό του αμάξι, για ίδιο λόγο που έλεγχα κι εγώ το δικό μου. Ιδού κι ο σύνδεσμος του δημοσιεύματος που το αναδεικνύει:

https://menshouse.gr/…/mono-enas-to-eiche-katalavei-o…

Τώρα όμως, που έχω αλλάξει αυτοκίνητο και το “σκάνδαλο στο βαμβάκι” έχει αντικατασταθεί πια, από το “σκάνδαλο των Καρτέλ της γερμανικής TUI”, με τις εμπεριστατωμένες & δημοσιευμένες έρευνές μου, μήπως θα πρέπει να “κοιτάζω” πάλι και να ανησυχώ, για το νέο μου αυτοκίνητο;

Μα ποια αξία μπορεί να έχει πλέον, η ανάδειξη ενός ακόμα σκανδάλου, όταν φτάνει να απειλείται ως κι αυτή η ασφάλεια της ζωής μας;

– Καμιά! Είναι η άμεση και η μόνη απάντησή μας.

Όμως. Όταν όλοι συμφωνούν πως: το 3,5% του ΑΕΠ, ετήσια, ως “πρωτογενές πλεόνασμα” της χώρας μας -που μας είχε επιβληθεί απ’ το 3ο Μνημόνιο- ήταν και μη βιώσιμο για τη χώρα μας. Πολύ δε περισσότερο, μη βιώσιμο, για τη χώρα, είναι και το 5,5% του ΑΕΠ της χώρας, ετήσια, που μας αποστερεί, απ’ τα δεδουλευμένα έσοδα του ελληνικού τουρισμού, το “σκάνδαλο των Καρτέλ της γερμανικής TUI”! Τότες, το ξανασκέφτεται κάνεις κι αναστοχάζεται. Ακόμα, ακόμα, και χωρίς άγνοια κινδύνου…

Μόλις πρόσφατα, άλλωστε, η RYANAIR, κέρδισε προσφυγή της, στο Γενικό Δικαστήριο της Ε.Ε., στο Λουξεμβούργο, κατά της διάσωσης της LUFTHANSA, ακυρώνοντας τη σχετική Απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για τη στήριξή της, με 6,6 δις $, για την πανδημία του Covid-19.

Όπως φαίνεται σε σύνδεσμο του δημοσιεύματος που επικολλούμε εδώ:

https://www.tourismtoday.gr/%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE…/

Ενώ και για την ενίσχυσή τους, για την πανδημία του Covid-19, επίσης, απ’ την Ομοσπονδιακή Γερμανία, είχαμε αρθρογραφήσει κι εμείς, στις 14/4ου/2020, ως εξής:

Σημειώνεται ότι, το γερμανικό δημόσιο, το 2020, ενίσχυε, τόσο την LUFTHANSA, με 9 δις €, όσο & τη γερμανική TUI με 4,9 δις €, για στήριξή τους, απ’ τις συνέπειες του Covid-19…

Το τελευταίο αυτό φαινόμενο, γενναίας στήριξης του γερμανικού δημόσιου, για την πανδημία, στον εταιρικό όμιλο της TUI, υποδηλώνει με σαφήνεια πως, ο τουριστικός κολοσσός της TUI -παρ’ ότι δραστηριοποιείται, με δεσπόζοντα και κυρίαρχο τρόπο, στις περισσότερες χώρες της Ε.Ε.- είναι, κατά βάση, μια εταιρία του βαθέως γερμανικού κράτους, για την οικονομική πορεία της οποίας, ακόμα & για τις παρασπονδίες της σε βάρος μας, το γερμανικό ομοσπονδιακό κράτος, έχει κι αυτό, τη συνευθύνη του…

Για άλλα άρθρα του κ. Μυλωνά πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ,  εδώ, εδώ,  εδώ, εδώ, εδώ, εδώ,  εδώ,  εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.

Πραγματεία για τον τουριστικό κλάδο της οικονομίας μας, πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.

Οι απόψεις των αρθρογράφων είναι προσωπικές, δημοσιεύονται στα πλαίσια της ελευθερίας του λόγου, και δεν είναι απαραίτητο να εκφράζουν κι αυτές του new-economy.gr.