Παγιδευμένος ο τουρισμός μας, απ’ το στρεβλό και ληστρικό μοντέλο της γερμανικής TUI

του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου

Είναι εντυπωσιακά, αλλά καθόλου τυχαία, τα στοιχεία των οικονομικών εξελίξεων, τα οποία ξετυλίγονται μέσα στο 2022 κι εξαρτώνται απ’ την πορεία του τουρισμού μας.

Και συγκεκριμένα. Με την τουριστική κίνηση του 2019 να επανέρχεται το 2022, μετά απ’ την παύση των μέτρων προστασίας Covid-19. Ενώ και τα τουριστικά μας έσοδα, του 2022, αναμένεται να έχουν αυξηθεί, κατά: 9 δις €, έναντι του 2021, φτάνοντας τα: 19,5 δις ευρώ. Οι εισαγωγές, ωστόσο, προβλέπονται να είναι ιδιαίτερα επαυξημένες, στο ίδιο χρονικό διάστημα, κατά: 21 δις € ή κατά: +32%, πάνω απ’ το ύψος προηγούμενου έτους.

– Κι όχι μόνο λόγω πληθωρισμού κι αύξησης των εξαγωγών μας, κατά: 9 δις ευρώ. (Ποσοστό τους, έχει ενσωματώσει & κάποιες απ’ τις εισαγωγές.)!!!

Αλλά ιδίως, ένεκα της εξυπηρέτησης, ακριβώς, των αυξημένων αναγκών, απ’ την επανάκτηση του μειωμένου, απ’ τον Covid, αλλά στρεβλού και πλήρως ελλειμματικού, τουριστικού μοντέλου της γερμανικής TUI, που διακονούμε στη χώρα, αυτοϋπονομευόμενοι οικονομικά!!!

Αλλά ωστόσο, υπάρχουν κι άλλες όψεις του ζητήματος της οικονομικής αποδοτικότητας της τουριστικής μας δραστηριότητας, που δεν τους δίνουμε πάντα, ιδιαίτερη σημασία, παρ’ ότι είναι εξ ίσου σπουδαίες και καθοριστικές για έκβαση θετικών ή αρνητικών αποτελεσμάτων και αποδόσεων του τουριστικού κλάδου παραγωγής της οικονομίας μας. Αναφερόμαστε εδώ, στο στρεβλό κι ανορθόδοξο τουριστικό μοντέλο που ακολουθούμε, καθώς και στη διάρθρωση που το χαρακτηρίζει, το υποστηρίζει και το εξυπηρετεί, όπως μας το έχει επιβάλει η γερμανική TUI.

Έτσι κι ενώ, αρθρογραφούσαμε, στις 16-8-2022, με τίτλο: “Ανεπανόρθωτα Τραγικό”, για την ίδια τη χώρα, το επερχόμενο Αυγουστιάτικο τουριστικό μας 7ήμερο”, όπως φαίνεται και στο σύνδεσμο που αμέσως επικολλούμε εδώ:

Είχαμε τις βάσιμες ενδείξεις, από στοιχεία των αεροπορικών αφίξεων τουριστών του 7ημέρου, ότι: ο γνωστοποιηθείς, από το Ξ.Ε Ε., μόλις τον Ιούλιο του 2022, αριθμός των ξενοδοχειακών κλινών της Ελλάδας, μας φαινόταν να ήταν πολύ μεγαλύτερος του αριθμού των 880.000 κλινών, τον οποίο μας δημοσιοποιούσε το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδας. Όμως, μόλις χθες, μας ήρθε ένα ακόμα δημοσίευμα, της money-tourism, το οποίο, μας “τίναξε στο αέρα”, τα στοιχεία του αριθμού των κλινών μας, που δημοσιοποίησε το Ξ.Ε.Ε.. Αντικρίζοντας τα, με τα στοιχεία εκείνα που δημοσιοποιεί η Eurostat, που επικολλούμε παρακάτω κι απ’ τα οποία καταφαίνεται πως:

Η αποκρυπτόμενη, αφανής δυναμικότητα των ξενοδοχειακών κλινών της χώρας μας, σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα, δείχνει πως, υπερβαίνει, με 244.000 ξενοδοχειακές κλίνες (ή με + 27,7%), τον γνωστοποιηθέντα -τον Ιούλιο του 2022, από το Ξ.Ε.Ε.- αριθμό των 880.000 ξενοδοχειακών μας κλινών. Άλλωστε, με βάση και το ποσοστό (4%), της ευρωπαϊκής μας κατάταξης -απ’ το προαναφερόμενο αυτό δημοσίευμα- ο αριθμός αυτός, φαίνεται να φτάνει ως και τις 1.125.000 ξενοδοχειακές κλίνες, στην Ελλάδα…

Ιδού κι ο σύνδεσμος αυτού του δημοσιεύματος, της 31-10-2022, της money-tourism, το οποίο κι επικολλούμε αμέσως εδώ:

https://money-tourism.gr/se-italia-gallia-to-trito-ton…/

Πρόκειται, ακριβώς, για πολύ μεγάλη διάσταση, στην αποτύπωση των ποσοτικών δεδομένων του ελληνικού τουρισμού, η οποία δεν εξηγείται επαρκώς, ούτε και απ’ τις -τυχούσες- “κακές τουριστικές πρακτικές” των Ξενοδόχων, όταν αυτοί επιχειρούν να διευρύνουν τις δυνατότητες των φιλοξενιών τους, στα 5άστερα ή και στα 4άστερα ξενοδοχεία τους, με την προσθήκη ενός αριθμού κλινών, στα υφιστάμενα δωμάτιά τους. Αποκρύπτοντας, όμως έτσι, ένα μεγάλο μέρος του “κύκλου εργασιών”, αλλά κι υποβαθμίζοντας την κατηγορία αστέρων που κατατάσσεται και το ξενοδοχείο τους, το οποίο, προηγουμένως, είχαν αξιοποιήσει -ως και προϋπολογιστικά- κατά την ανέγερσή του. Πλήττοντας, όμως, το τουριστικό προϊόν, καίρια, με τη συνολική υποτιμολόγηση, στην πώλησή του…

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, είναι τόσο πολύ αποκλείνον το στοιχείο -τόσο της εγχώριας, όσο & της διεθνούς, όψης, στο δυναμικό των κλινών μας- που συνιστά ένα κρίσιμο αρνητικό εύρημα, ακόμα, το οποίο και μας υπονομεύει, βάσιμα και αναπόδραστα, στη διαπραγμάτευση δίκαιων και βιώσιμων τιμών στο τουριστικό μας προϊόν!

Και γενικότερα. Το στοιχείο αυτό, είναι ένα βαρύ αρνητικό δεδομένο, ακόμα, το οποίο συμβάλλει, καθοριστικά, στην μη βιώσιμη αποδοτικότητα του τουριστικού μας κλάδου. Ιδίως όταν, ένα τέτοιο και τόσο μεγάλο μέγεθος -του δυναμικού φιλοξενίας της χώρας- δύναται να φιλοξενεί, ως και το σύνολο της τουριστικής κίνησης όλου του 2019 -στην απόλυτη πληρότητά του, θεωρητικά- μέσα σε ένα χρονικό διάστημα μόλις 40 ημερών, περίπου, για φιλοξενία αυτών των τουριστών!!!

(Ας σημειωθεί πως, ο υπολογισμός μας, γίνεται με την απαλειφή της ποσοστιαίας συμμετοχής, των -12μηνης λειτουργίας- ξενοδοχείων μας. Με τρόπο ώστε, να μπορεί και να εκτιμήσει, αβίαστα κανείς, τη λαϊκή ρήση, πως:《δεν μπορεί, “ο Ένας Μήνας που τρέφει τους 12”, να ισχύει και για τις τουριστικές επιχειρήσεις της χώρας. Κι αυτό, να είναι και βιώσιμο, στις μέρες μας…》) !!!

Σ’ ένα άλλο σημείο, του ίδιου δημοσιεύματος της money-tourism, καταγράφεται, επίσης, και μια πανευρωπαϊκή μείωση, της τάξης του (-2%), στον όγκο και στον αριθμό της δυναμικότητας των ξενοδοχειακών κλινών, πανευρωπαϊκά. Κι ειδικά, κατά την περίοδο της πανδημίας του Covid-19… Όταν, αντίθετα, το δυναμικό αυτό, στη χώρα μας, στο ίδιο διάστημα -λόγω της υπερμόχλευσης και της επίμονης προώθησης των τουριστικών μας Επενδύσεων, απ’ τη γερμανική TUI, σημειώναμε μια αύξηση στο δυναμικό των ξενοδοχειακών μας κλινών, της τάξης του (+3,7%) του συνόλου, σύμφωνα με στοιχεία του ίδιου του Ξ.Ε.Ε.(!). Και ιδίως, με αύξηση, στα 5άστερα και στα 4άστερα ξενοδοχεία μας, με τις αυξημένες τους δαπάνες στην κατασκευή και τη λειτουργία …

Ιδού κι η αρθρογραφία μας, για το ξενοδοχειακό μας δυναμικό, σε κλίνες, όπως δημοσιοποιήθηκε από το Ξ.Ε.Ε, που αμέσως σας επικολλούμε εδώ:

Εξάλλου, σε σχετική ερώτηση/παρέμβαση, άλλου φίλου μου -στο f/b- του απάντησα ως εξής:

«…Στην περίπτωση της TUI, δεν είναι μόνο το στερεότυπο, ότι αυτή είναι γερμανική, που έχει κι αυτό την ιστορική του αξία και σημασία.

Είναι τα ίδια τα αντικειμενικά δεδομένα, που συγκροτούν και περιγράφουν, ξεκάθαρα, αυτό το ληστρικό τουριστικό μοντέλο. Το μοντέλο του αθέμιτου ανταγωνισμού & των εναρμονισμένων αντιανταγωνιστικών πρακτικών του, που μας επιβάλλει η γερμανική Tour Operator, TUI.

Με τις συστηματικές και κατ’ εξακολούθηση, πολλών ετών, αθέμιτες, ανάρμοστες, παράνομες συμπεριφορές και πρακτικές της, έως σήμερα και σε βάρος μας.

Ένα τουριστικό μοντέλο, που φιλοτέχνησα, μόλις πρόσφατα, με κοστολόγηση των επιβαρύνσεων που προκαλεί, όπως διαφαίνεται & στο σύνδεσμο που επικολλώ εδώ κι αμέσως ακολουθεί:

Επιγραμματικά και συγκεκριμένα, λοιπόν, η TUI, έδρασε στη χώρα μας, ως εξής:

-Στοχοποίησε και επέδραμε, στη χώρα μας, η TUI, αρχικά με τον όγκο της -το μέγεθός της- ως μεγάλη Tour Operator. Αξιοποιώντας, κατάλληλα και πλήρως, την επικυρίαρχη και τη δεσπόζουσα τη θέση της στη χώρα μας, αλλά και στις χώρες προέλευσης των τουριστών, μπόρεσε, η ίδια, να στρεβλώσει, την τουριστική μας αγορά, απ’ την πλευρά της ζήτησης του τουριστικού προϊόντος. Και λειτουργώντας ως “ολιγοψώνιο”, στη χώρα, να συμπαρασέρνει και συντονίζει -στις πολιτικές της αυτές- κι άλλους Tour Operators. Ώστε να συγκροτηθεί ένα άτυπο “Καρτέλ ζήτησης”, στη τουριστική αγορά και να βρεθεί σε θέση να μας καταβάλει, ιδίως τιμολογιακά, στον τουρισμό. Αποσπώντας τιμές, στα “τουριστικά πακέτα”, έως και κάτω από το κόστος της παραγωγής τους. Αδιαφορώντας, όμως, παντελώς, τόσο για τη βιωσιμότητα του κλάδου, όσο και τις αντοχές της οικονομίας μας, ως χώρα…

(Και βεβαίως, συμμετέχουν κι άλλες εταιρίες, Tour Operators στο “Καρτέλ ζήτησης τουριστικού μας προϊόντος. Όμως, χωρίς την πρωτοβουλία και συντονισμό, της κατέχουσας τη δεσπόζουσα θέση, ανάμεσά τους -της γερμανικής TUI- δεν θα ήταν δυνατή η σύσταση, μα και η αποτελεσματική λειτουργία του Καρτέλ αυτού, σε βάρος μας.)

-Ταυτόχρονα, με τα 50 5άστερα ξενοδοχεία της, η TUI, διακτινισμένα σε όλη τη χώρα, καθώς και με συνεργασίες και συμετοχές της, στο μετοχικό κεφάλαιο κι άλλων ξενοδοχειακών ομίλων, στην Ελλάδα. Όπως και με τον ιδιόκτητο στόλο της, πολλών δεκάδων αεροσκαφών, Air Bus και των κρουαζιερόπλοιων της, δύναται να στρεβλώνει, η ίδια, τη τουριστική μας αγορά μας και στην πλευρά της “προσφοράς”. Κι ως “ολιγοπώλειο” του τουριστικού μας προϊόντος, πια, η ίδια και πάλι. Κι επί πλέον.

Η ταυτόχρονη, παράτυπη & παράνομη, λειτουργία της TUI, με βάση το “δίκαιο του ανταγωνισμού”, τόσο στην πλευρά “ζήτησης” (ως “ολιγοψώνιο”), όσο και στην πλευρά της “προσφοράς” του τουριστικού μας προϊόντος (ως “ολιγοπώλειο”), επίσης, καθώς κι η παράπλευρη λειτουργία της -επίσης- γερμανικής Fraport, στα 14 ελληνικά αεροδρόμια, το 2016, αναπτύσσει, εκθετικά, τις δυνατότητές της, για τη νόθευση του “υγιούς ανταγωνισμού”, στην τουριστική μας αγορά. Με νόθευση, δηλαδή, του υγιούς ανταγωνισμού, στην τουριστική μας αγορά, τον οποίον, ανταγωνισμό, τον καθιστά, αντικειμενικά, ως το πιο σύντομο ανέκδοτο, στην περίπτωση του είδους της δραστηριοποίησής της, εδώ, στη χώρα μας…

Κάτω λοιπόν, απ’ ένα τέτοιο πλαίσιο λειτουργίας της TUI, στη χώρα και με δεδομένη την αδυναμία μας σ’ άρτια λειτουργία των αρμόδιων θεσμικών Αρχών. Αλλά και λόγω της ανεπάρκειας και της υποτακτικότητας της ελληνικής πολιτείας και του πολιτικού μας συστήματος, στις βουλήσεις κι επιθυμίες της “γερμανικής Ευρώπης”, μπορεί κι επιβάλει -σε γενικές γραμμές- τις επιδιώξεις της, τις αξιώσεις και τις απαιτήσεις της, η TUI, σε βάρος μας. Με τις επιδράσεις της, πάνω στα αναπτυξιακά μας νομοσχέδια & προγράμματα και στους σχεδιασμούς, μονόπλευρης τουριστικής μας υπερανάπτυξης. Μιας υπερανάπτυξης, που μας συνεπαίρνει ήδη, από πολλών ετών, πλέον. Και έτσι έχουμε, τα τόσο εξωφρενικά, έως και εξοντωτικά, οικονομικά μας αποτελέσματα, για τη χώρα, απ’ τη δράση της TUI. Ως αποτελέσματα των εναρμονισμένων πρακτικών, της γερμανικής TUI, απ’ τη βαριά & -μεγάλης κλίμακας- νόθευση των όρων ανταγωνισμού στη τουριστική αγορά. Με την υπερδεκαετή υποτιμολόγηση, στην πώληση του προϊόντος του τουριστικού κλάδου της οικονομίας μας, έως κάτω και του κόστους παραγωγής του. Μέσω των εναρμονισμένων πρακτικών της TUI, με τις οποίες προώθησε την υπερμόχλευση των τουριστικών Επενδύσεων και την έκρηξη, στην ανέγερση των νέων μας ξενοδοχείων, πολυτελούς κατηγορίας ιδίως. Μια ανεξήγητη εξέλιξη, δηλαδή, ειδομένη με οικονομικούς όρους, που συνεχίζεται & σήμερα. Μέσα από μια ολοκληρωμένη άσκηση πολιτικών της, που εφάρμοζε -αδιάλειπτα- η γερμανική TUI. Και τις προώθησε, ανεξάρτητα από τις αρνητικές συγκυρίες, της οικονομικής κρίσης ή και των Μνημονίων. Με τρόπο μάλιστα, ώστε, παρά τα σημειωθέντα νέα ρεκόρ, με τα διψήφια ποσοστά τους, σε αφίξεις τουριστών (από την αύξηση της τουριστικής ζήτησης, που διευκόλυναν οι χαμηλές τιμές του τουριστικού μας προϊόντος, επιτυγχάνεται, μάλιστα, ρυθμούς αριθμητικής μεγέθυνσης των αφίξεων τουριστών, ανάλογες η και μεγαλύτερους της ολοκληρωτικής Κίνας. Της παγκόσμιας πρωταθλήτριας, σε οικονομική ανάπτυξη). Αλλά όμως, με την ακόμα μεγαλύτερη αύξηση, στο ρυθμό αύξησης του δυναμικού της φιλοξενίας μας, από τις νέες ξενοδοχειακές μας κλίνες. Για την υποδοχή & την υπεραπορρόφηση της τουριστικής ζήτησης. Ώστε, να υπάρχει το πλεόνασμα, πάντα, των αδιάθετων κλινών (ένα διαρκές πλεόνασμα προσφοράς στην τουριστική μας αγορά), ώστε, “να πέφτουν, κάθετα”, οι τιμές του τουριστικού μας προϊόντος…

Και οι τιμές αυτές, στον τουρισμό, να συνεχίζουν να πέφτουν, πράγματι -σ’ όλη την τελευταία αυτή εικοσαετία, σχεδόν- από την έλευση, στη χώρα μας, του Ευρώ και της TUI και μετά. Και σε βαθμό που, οι τιμές, στον τουρισμό, να κυμαίνονται -κατά μ.ό.- κοντά στο 50%, συγκριτικά με την “Μέση Κατά Κεφαλή Τουριστική Δαπάνη”, όλων των Τουριστικών Χωρών, της βόρειας πλευράς της Μεσογείου, τουλάχιστον. Και με μια τέτοια απόσταση, στην υστέρηση των τιμών του προϊόντος μας, ώστε, εάν η πλέον επικερδής οικονομική διαχείριση, μιας άλλης τουριστικής χώρας, φτάνει να της αποφέρει, ένα 20%, ως ανώτατο μεικτό περιθώριο κέρδους, από τον τουρισμό, τότε κι εμείς ως χώρα, διαχειριστικά, θα πρέπει να λειτουργούμε με ζημίες, στην οικονομική μας διαχείριση του τουριστικού μας προϊόντος. Ζημιές, που εύκολα προσεγγίζονται πως φτάνουν -πιθανότατα- κοντά στο (- 30%), επί του κόστους της παραγωγής του τουριστικού μας προϊόντος…

Γι’ αυτό και τα τεράστια χρέη των ξενοδοχείων μας. Γι’ αυτό κι οι τεράστιες -παρά τα χρέη τους- υποδαυλιζόμενες, απ’ την TUI, τουριστικές τους Επενδύσεις. Γι’ αυτό γίναμε, μονοκαλλιεργητικό -λατινοαμερικανικού τύπου- τουριστικό μοντέλο, μονοδιάστατης ανάπτυξης, μα κι ελλειμματικής διαχειριστικής λειτουργίας, συνεχώς. Εξ αιτίας της ελλειμματικής διαχείρισης ξενοδοχείων και των επιπτώσεων της λειτουργίας τους αυτής, στην συνολική οικονομία της χώρας μας.».

Για τη διάγνωση (έκθεση) της οικονομικής βιωσιμότητας, του τουριστικού μοντέλου της γερμανικής TUI, που διακονούμε στη χώρα μας, σας παραπέμπω στο προηγούμενο άρθρο μου, που εδώ σας επικολλώ, με το σύνδεσμο που ακολουθεί:

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=5488719691165411&id=100000823047236

Για άλλα άρθρα του κ. Μυλωνά πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ,  εδώ, εδώ,  εδώ, εδώ, εδώ, εδώ,  εδώ,  εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.

Πραγματεία για τον τουριστικό κλάδο της οικονομίας μας, πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.

Οι απόψεις των αρθρογράφων είναι προσωπικές, δημοσιεύονται στα πλαίσια της ελευθερίας του λόγου, και δεν είναι απαραίτητο να εκφράζουν κι αυτές του new-economy.gr.