Νέο έργο, στο διαμορφωμένο σκηνικό του ξενοδοχειακού μας δυναμικού; (Σε τρεις πράξεις)

του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου

* Η επεξεργασία των στοιχείων που έπονται, έγινε από τον Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγο.

1η Πράξη:

Η ΜΟΡΦΟΛΟΓΊΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΎ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΙΚΟΎ.

Απ’ τη δευτερογενή επεξεργασία στοιχείων του δημοσιεύματος της: money-tourism.gr, που αναφέρεται σε δεδομένα στοιχεία του “Ξ.Ε.Ε.”, έχουμε το εξής ανάγλυφο ξενοδοχειακό τοπίο, όπως διαμορφώνεται σήμερα, στις κυριότερες τουριστικές περιφέρειες της Ελλάδας…

Παραθέτουμε -με επικόλληση εδώ- τον σχετικό σύνδεσμο του δημοσιεύματος, της Money-tourism.gr:

https://money-tourism.gr/diamorfonetai-to-xenodocheiako…/

Ακολουθεί η δευτερογενής επεξεργασία των στοιχείων του:

Α) Στο σύνολο της Επικράτειας:

– Πληθυσμός 2021: 10.432.831 άτ. (100% σ.)

– Αρ. Ξενοδ. Μονάδων: 10.098 (100% τ. Συν.).

– Αρ. Ξεν. Κλινών: 879.255 κλίνες (100% σ.).

– Μέσος αρ. ξενοδ. κλ. / ξεν. μον. = 87,1 κλ.

– Αρ. κλινών / ανά 1.000 κατ.: 84,3 κλίνες.

Β) Τουριστ. Περιφέρεια Ιονίων Νήσων:

– Πληθυσμός: 200.726 άτ. (ή 1,92%, σ. χ.).

– Αρ. Ξεν. Μον.: 1.000 μον. (ή 9,9%, σ. χ.).

– Αρ. Ξεν. Κλινών: 103.808 (ή 11,8%, σ. χ.).

– Μέσος αρ. ξεν. κλ. / ξεν. μον. = 103,81 κλ.

– Αρ. Κλ. / 1.000 κατ.: 517,2 κλίνες.

Γ) Τουρ. Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου:

– Πληθυσμός: 324.542 ατ. (ή 3,11%, σ. χ.).

– Αρ. Ξεν. Μον.: 2.239 (ή 22,17% σ. χ.).

– Αρ. Ξεν. Κλινών: 233.043 (ή 26,5%, σ. χ.).

– Μέσος αρ. ξεν. κλ. / ξεν. μον. = 104,1 κλ.

– Αρ. Κλ. / 1.000 κατ.: 718,1 κλίνες.

Δ) Τουρ. Περιφέρεια Κρήτης:

– Πληθυσμός: 617.360 (ή 5,92%, σ. χ.).

– Αρ. Ξεν. Μον.: 1.645 (ή 16,28%, σ. χ.).

– Αρ. Ξεν. Κλινών: 193.928 (ή 22,1%, σ. χ.).

– Μέσος αρ. ξεν. κλ. / ξεν. μον. = 117,89 κλ.

– Αρ. Ξεν. Κλ. /1.000 κατ.: 314,1 κλίνες.

Ε) Τουρ. Περιφέρεια Κεντρ. Μακεδονίας:

– Πληθυσμός: 1.792.069 ( ή 18%, σ. χ.).

– Αρ. Ξεν. Μον.: 1.171 (ή 11,6%, σ. χ.).

– Αρ. Ξεν. Κλινών: 94.659 (ή 10,77%, σ. χ.).

– Μέσος αρ. ξεν. κλ. / ξε. μον. = 80,84 κλ.

– Αρ. Ξεν. Κλιν. / 1.000 κατ.: 52,82 κλίνες._…

Ωστόσο, παρά τις υπεραισιόδοξες προβλέψεις, του αρμόδιου Υπουργού Τουρισμού, κ. Κικίλια -με αποσπασματικά στοιχεία προκρατήσεων κι αφίξεων τουριστών & τα λοιπά ευχολόγια που διατυμπάνιζε- για έσοδα, απ’ την επανάκαμψη του ελληνικού τουρισμού, το 2022. Και για επίπεδα αφίξεων τουριστών, μάλιστα, που φτάνουν ως & την προ του Covid-19 περίοδο. Με τις προσδοκίες που καλλιεργούν, επίσης και υπόσχονται, ως κι οι οικονομικοί Υπουργοί της Κυβέρνησης, όταν μιλούν για δημιουργία δημοσιονομικού χώρου, που θα επαρκέσει για χρηματοδότηση των κοινωνικών βοηθημάτων, που θα ενισχύσουν τις χαμηλές εισοδηματικά τάξεις. Με ενισχύσεις, έναντι της ακρίβειας, που προκάλεσε η ενεργειακή κρίση, λόγω της εισβολής, της Ρωσίας στην Ουκρανία…

Οι δικές μας, πάντως, προβλέψεις, για τα έσοδα του τουρισμού, δεν είναι αισιόδοξες και κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση, σε ότι αφορά την οικονομική απόδοσή του, παρά την εξαιρετικά αυξημένη τουριστική μας κίνηση, εφέτος. Προβλέπω δε σχετικά και μεγάλα διαχειριστικά ελλείμματα στη λειτουργία των επιχειρήσεων του τουριστικού κλάδου, λόγω χαμηλών τιμών στα πακέτα του εισερχόμενου τουρισμού, ο οποίος απολαμβάνει ακόμα τιμές του 2019… Τιμές, που βρίσκονται κάτω κι απ’ το κόστος παραγωγής του, ακόμα και χωρίς τον συνυπολογισμό του διψήφιου ποσοστού πληθωρισμού που τρέχει, όπως ανακοινώθηκε κι απ’ την ΕΛΣΤΑΤ., τόσο για τον Ιούνιο, όσο και για τον Ιούλιο, του 2022…

Στο σύνδεσμο του άρθρου που επικολλώ κι ακολουθεί, γίνεται αναλυτικότερη περιγραφή προβλέψεων, για την αρνητική αποδοτικότητα του ελληνικού τουρισμού. Μια έλλειμματική διαχείριση της τουριστικής δραστηριότητας, που οφείλεται στο ληστρικό μοντέλο της TUI, που λειτουργούμε στον ελληνικό τουρισμό, παγιδευμένοι, τόσο στις χαμηλές τιμές, στο τουριστικό μας προϊόν, όσο & σε περιορισμένη (στενή) περίοδο τουριστικής δραστηριότητας. Ιδού κι ο σχετικός σύνδεσμος του άρθρου μας που αναφέραται στο φαινόμενο:

2η Πράξη:

ΜΙΑ “ΕΚ ΒΑΘΈΩΝ” ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΚΉ & ΚΡΊΣΙΜΗ, ΥΠΟΣΗΜΕΊΩΣΉ ΜΑΣ.

(“Δέσποτα μέμνησο των Αθηναίων”…):

Μεγάλο και εθνικό είναι το θέμα που θίγω, ακολούθως εδώ, εξηγώντας και την επίμονη αρθρογραφία μου, τόσο για την οικονομία του τουρισμού, όσο και για τον στραγγαλισμό της, απ’ την υπερεκμετάλλευση της γερμανικής TUI, που επέτεινε το brain drain, των νέων μας κι εξακολουθεί να υπονομεύει τη βιωσιμότητα της χώρας. Επιτρέψτε μου γι’ αυτό και το παρόν, μακρόσυρτο, σχετικό μου σχόλιο.

Αυτό το -εξαιρετικά μεγάλο- θέμα, είναι ένα εθνικό ζήτημα, που αφορά την ανάγκη άρσης του καθεστώτος της ανελέητης λεηλασίας & ληστρικής -μονοκαλλιεργητικής- τουριστικής μας υπερεκμετάλλευσης και υπερανάπτυξης, μόνο στον τουρισμό, που ασκεί, σε βάρος του τουριστικού προϊόντος μας, η γερμανική TUI!!!

Είναι ζήτημα που δημιουργήθηκε απ’ τη δόλια και “παθητική” διαχείριση, ενός παραγωγικού κλάδου της οικονομίας, ο οποίος παγιδεύτηκε στην υποτιμολογημένη προσφορά της διάθεσής του στην τουριστική αγορά, με τις αθέμιτες και τις παράνομες πρακτικές -στο “Δίκαιο του Ανταγωνισμού”- που μας άσκησε -συστηματικά- η γερμανική TUI. Πρόκειται ακριβώς, επίσης, για μια στρεβλή, βαρέως ζημιογόνα και παθογενή κατάσταση, τέτοιου μεγέθους, που μπορεί να απειλήσει, θανάσιμα, ακόμα και την ίδια μας τη χώρα.

Είναι μια κατάσταση όμως, η οποία δεν έχει συνειδητοποιηθεί ακόμα από εκείνους που την υφίστανται. Ούτε κι από τα ΜΜΕ ή και την πνευματική ηγεσία του τόπου. Μήτε κι από το πολιτικό μας προσωπικό ή και τους αρμόδιους φορείς της πολιτείας. Ώστε, να διασφαλίσουν -τουλάχιστον, οι τελευταίοι αυτοί- τον ελεύθερο ανταγωνισμό στη τουριστική αγορά της χώρας μας. Παρ’ ότι, η παθογόνα αυτή κατάσταση, δεν οφείλεται -κι ούτε έχει ως αιτίας της- στην υπέρβαση της “φέρουσας ικανότητας” ή και τα αρνητικά κι εκφυλιστικά φαινόμενα του “υπερτουρισμού”, που συναντά κανείς ήδη, σε πολλούς τουριστικούς μας προορισμούς. Αλλά αυτά είναι -όχι οι αιτίες- αλλά το αποτέλεσμα του “Καρτέλ της TUI”, που σκιάζει απειλητικά, την αποδοτικότητα και τις προοπτικές του τουρισμού μας. Μια υπονομευτική μας παγίδευση, που ασκείται εξακολουθητικά, με τον αθέμιτο ανταγωνισμό, στο τουριστικό μας προϊόν, απ’ τις δόλιες πολιτικές του Καρτέλ που εφαρμόζουν οι Tour Operators στον ελληνικό τουρισμό. Καθώς και με άλλες πολιτικές, που όλοι μαζί, οι Tour Operators, εξακολουθούν να μας ασκούν στη χώρα, αλλά και -από μόνη της, συχνά- η TUI. Η οποία κατέχει τη δεσπόζουσα θέση, στα τουριστικά μας πράγματα, αλλά και διεθνώς. Κι αυτή είναι η μόνη που είναι ικανή & σε θέση, να συντονίσει, με εναρμονισμένα ασκούμενες αθέμιτες πρακτικές της, όπως είναι & εκείνες που μας πλήττουν, καίρια κι εξακολουθητικά, περισσότερο από μια δεκαετία ήδη. Ενώ μας εξωθούν και σε: οικονομικό, σε παραγωγικό, σε κοινωνικό, σε περιβαλλοντικό, μα και σε υπαρξιακό αφανισμό, μεσομακροπρόθεσμα!

Γι’ αυτό και εκτιμώ, επίσης, πως: όσοι θα συμβάλλουν στον τερματισμό και την άρση του καθεστώτος αυτού, της -αποικιακού τύπου- εκμετάλλευσης μας, απ’ τη γερμανική TUI -η οποία δρα σε βάρος του ελληνικού τουρισμού και της ίδιας της χώρας μας- θα βοηθήσουν, έτσι ώστε, να αποφύγουμε και την προδιαγραφόμενη ασφυκτική μας οικονομική απομύζηση, έχοντας αδράξει το πλέον άριστο κατόρθωμα μας!!!

Κατόρθωμα, με αποφυγή της οικονομικής μας ζημίας κι ενός ποσού, μάλιστα, μιας τάξεως μεγέθους, έως και 10 δις €, ετησίως…

Ποσού, ακριβώς, από τις νέες -τουλάχιστον- επερχόμενες απώλειες και διαφυγές των δεδουλευμένων μας τουριστικών εσόδων. Απωλεσθέντων και μη εισπραχθέντων απολαβών μας, στον τουριστικό κλάδο. Και με ποσά που θα είναι πάντως ισοδύναμα, των ήδη απωλεσθέντων -αλλά δεδουλευμένων, όμως- τουριστικών μας εσόδων. Με απώλειες που υπολογίζονται στο μέγεθος, της ισότιμης αξίας των ζημιών μας, για την τουριστική κίνησης του 2019…

-Κι όσοι μπορούν να συμβάλουν στην άρση του καθεστώτος της ληστρικής αυτής εκμετάλλευσης της χώρας μας, θα πρέπει -αντικειμενικά- να λογίζονται, να είναι και να θεωρούνται, απ’ όλους μας, ως οι μεγάλοι νέοι εθνικοί μας ευεργέτες!

Άλλωστε, η εκτιμούμενη ετήσια οικονομική -και μόνο- ωφέλεια, που θα μπορούσε να έχει προκύψει, σχετικά, από την ευώδοση τέτοιας προσπάθειας, θα ισοδυναμούσε με τις πέντε -τουλάχιστον- άλλες δωρεές, ετησίως, που η κάθε μια τους, να είναι ισοδύναμη με εκείνη τη δωρεά του “Κ.Π.Ι.Σ.Ν.”…

3η Πράξη:

Η ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΠΡΆΞΗ ΤΟΥ ΔΡΆΜΑΤΟΣ, ΜΕ ΈΝΑ ΞΥΝΌ ΛΕΜΌΝΙ…

Η αμέσως προαναφερόμενη συλλογιστική, αφορά τις αποσκοπήσεις του αγώνα μας. Σήμερα όμως κινούμαστε πάνω στην “κόψη του ξυραφιού” και στο όριο αναζήτησης κάθε δυνατής, οικονομικής κι εθνικής, επιβίωσης. Κι ενώ, επίσης, δεν θα μας συγχωρεθεί καμιά άλλη αβελτηρία ή ανοχή μας, για αναβολή στην απόκρουση κι αποφυγή, των κακώς κειμένων, που μας πλήττουν ήδη καίρια. Ωστόσο, εξακολουθούν να μας καταβάλουν, ως και θανάσιμα -πέρα κι απ’ όλες τις άλλες κρίσεις, της γεωπολιτικής συγκυρίας, που αλλεπάλληλα μας συγκλονίζουν- οι βαριές και υπονομευτικές δράσεις της TUI, που έχουμε -κατ’ επανάληψη- αναδείξει. Απειλώντας πλέον, ως και την υπαρξιακή μας υπόσταση…

Και την ίδια στιγμή, ο απαιτούμενος αγώνας -για την αποτίναξη της αιμοβόρας και βαριάς, οικονομικής μας υποδούλωσης, απ’ την TUI- αποπροσανατολίζεται, εκχυδαΐζεται και επιδιώκεται να ματαιωθεί, από τους -δήθεν- επαναστάτες κι επιτήδειους κατεργαραίους. Οι οποίοι μας πουλούν, “φύκια για μεταξωτές κορδέλες”, ως στολίδια, για τον “δούρειο ίππο” της γερμανικής TUI, κάνοντας καριέρα, με την παγαποντιά και τον κομπογιαννιτισμό τους… Προφασιζόμενοι μια αριστερόστροφη -δήθεν- αγωνιστικότητα, που φτάνει να επικαλείται ακόμα και τον Μπέρτολτ Μπρεχτ! Ακριβώς, όπως αποπειράθηκε να το κάνει και η D., κα Λ., με την αρθρογραφία της, την οποία και επικολλούμε αμέσως εδώ, προς δημόσια αξιολόγηση:

Αλλά, σε ποιόν Μπρεχτ, αγαπητή μου D., κα Λ., μπορεί να έχει ποτέ θέση το πόνημά σας αυτό; Όταν, στον αγώνα της απέλπιδας επιβίωσής μας και στον τουρισμό & στις μεγάλες προπαρασκευές που απαιτούνται γι’ αυτόν, εσείς αποφύγατε οποιαδήποτε διάγνωση της υφιστάμενης κατάστασης στον τουρισμό, τον οποίο, μάλιστα, φιλοδοξείτε να θεραπεύσετε κιόλας -έστω & χωρίς διάγνωση των παθογενειών του- με αυτή την πνευματική σας εργασία. Εντελώς ανεξήγητα κι απολύτως εξωπραγματικά, κινείσθε σε άλλες νοητικές σφαίρες, χωρίς βάσεις και έδαφος, στήριξης του νεοφιλελεύθερου εκσυγχρονισμού που προτείνετε στον τουρισμό. Καλλιεργώντας, φρούδες ελπίδες, για τους ταλαίπωρους του τουριστικού κλάδου, προς τους οποίους προσφέρετε ένα μονεταριστικό νέο μοντέλο εξορθρολογισμού, ασύλληπτα εξωπραγματικό, στην υφιστάμενη κατάσταση λειτουργίας των ξενοδοχειακών μας μονάδων.

Και με προτάσεις που υπονοούν, περαιτέρω συμπίεση των λειτουργικών δαπανών τους και μόνο. Αγνοώντας, στρουθοκαμηλοειδώς κι επιδεικτικά, ότι: η λειτουργική αναβάθμιση, η αναδιοργάνωση κι η βιώσιμη ανασυγκρότηση των ξενοδοχειακών μονάδων της χώρας μας, με ταυτόχρονη επιδίωξή της, την παραγωγική, την οικονομική και αποδοτική διαχειριστική βελτιστοποίηση -έως κι αριστοποίηση της- είναι ένας μονόδρομος των απαιτούμενων δράσεων. Κι ο μονόδρομος αυτός προκύπτει από τα μετρημένα κουκιά της οικονομικής επιστήμης. Ενώ, στο άρθρο σας αυτό, δεν φαίνεται να αναφέρεσθε, συγκεκριμένα σε αυτά. Υπονοείτε πάντως, σαφώς, μόνο τη συμπίεση των λειτουργικών τους δαπανών. Ενώ αγνοήσατε, πλήρως και επιμελώς, το σκέλος των εσόδων του ζητήματος που διαπραγματευτήκατε. Και όπου, στο σκέλος αυτό, των εσόδων των ξενοδοχείων, ο βασικότερος δείκτης, που μετράει, είναι: η μέση κατά κεφαλή τουριστική δαπάνη χώρας (ΜΚΚΤΔ). Η οποία, “τουριστική δαπάνη”, ως μέγεθος, θα πρέπει να “υπερδιπλασιαστεί”, στην περίπτωση της χώρας μας. Ώστε να μπορεί να συγκρίνεται με τη “ΜΚΚΤΔ”: της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Γαλλίας ή -ίσως- και της Πορτογαλίας, ακόμα. Αλλά θα πρέπει να αυξηθεί, επίσης, έως και 50%, ώστε να μπορεί να συγκριθεί, με αυτήν της Κύπρου, ή και της Κροατίας. Και με +25%, για την Τουρκία (Όπου, εδώ, αξίζει να συνεκτιμήσουμε, εξάλλου, πως: στο τουριστικό προϊόν Τουρκίας, η “εγχώρια προστιθέμενη αξία” του, υπερβαίνει ως και το 90% του πωλούμενου τουριστικού προϊόντος. Ενώ, υπολείπεται, στη χώρα μας, ως και του 20%, κόστους παραγωγής των τουριστικών μας πακέτων…). Αφού κι η απόκρυψη ή και η αποσόβηση, του τόσο κραυγαλέου θέματος, της υστέρησης των εισπράξεών μας και της βαριάς υποτιμολόγησης του τουριστικού μας προϊόντος, μόνο τους Tour Perators και ιδίως, τη γερμανική TUI ωφελεί, τα μέγιστα. Όταν κι οι μεγάλες αυτές αποστάσεις, της ΜΚΚΤΔ, από χώρα σε χώρα, και για τόσα πολλά χρόνια, ερμηνεύουν και εξηγούν, ικανοποιητικά τη χρόνια ελλειμματική διαχείριση & τις επίμονα επαναλαμβανόμενες ζημίες και την τεράστια τραπεζική υπερχρέωση του ξενοδοχειακού κλάδου στη χώρα μας. Κι όλα αυτά τα θέματα και τα προβλήματα του ελληνικού τουρισμού, ούτε καν τα αγγίξατε στο πόνημά σας και τα συγκαλύψατε, με τη σιωπή σας, αγαπητή κα Λ… Κι αντί οι προσδοκίες αυξήσεων, στα τουριστικά μας έσοδα, να επαληθευτούν, η σημειούμενη υπερπροσφορά ξενοδοχειακού δυναμικού της χώρας -απ’ τις υπερεπενδύσεις και την υπερανάπτυξη των ξενοδοχειακών μονάδων- προκαλεί μεγαλύτερη συρρίκνωση στη στενή μας τουριστική περίοδο, που ακυρώνει την επέκταση της διαχειριστικής δράσης και ματαιώνει αύξηση οικονομικών αποδόσεων του τουρισμού, σε ετήσια βάση λειτουργίας του. Καθώς και πτωτική τάση, στη πλάστιγγα διαπραγμάτευσης των τιμών, λόγω της υπερβάλλουσας αύξησης προσφοράς, έναντι της σχετικής αύξησης της ζήτησης για διαμονή και φιλοξενία. (Πράγμα το οποίο, μπορεί να χειραγώγηση και να “μανιπουλάρει”, επιδέξια, η γερμανική TUI, σε βάρος μας, πάντα.).

Όμως, η “βαριά βαλίτζα”, της D. Λ., δεν μπορεί να πάει πάρα πέρα. Πέρα, από τη βαριά υποτιμολόγηση και την παρατεταμένη ελλειμματική διαχείριση των ξενοδοχειακών μονάδων της χώρας μας. Μα, κα Λ. μου, γιατί αφήσατε στα αζήτητα του πονήματος σας, τη βαλίντζα, αυτή, που είναι ένα αβάσταχτο βαρίδι, της ανάπτυξης του ελληνικού τουρισμού και της προβλεπτής καταστροφής της χώρας μας. Και τώρα βρίσκεται, η βαλίτζα σας αυτή, χαμένη στα αζήτητα, σε κάποιο απ’ τα 14 ελληνικά αεροδρόμια, της γερμανικής, επίσης, FRAPORT;

– Όσον αφορά, τη βελτιστοποίηση του σκέλους των δαπανών, του ξενοδοχειακού μας κλάδου, που η καλύτερη διαχείριση του θα αναβάθμιζε και θα εξυγίαινε τους όρους λειτουργίας και βιωσιμότητας των μονάδων του, καθιστώντας αποδοτικότερη την οικονομική λειτουργία των επιχειρήσεων του κλάδου -με τη συμπίεση των λειτουργικών δαπανών τους, όπως υπονοείτε στο άρθρο σας, κα Λ.- όλα αυτά αντεδείκνυνται πλήρως, στην περίπτωση της χώρας μας. Επειδή, όσον αφορά τις δαπάνες μισθοδοσίας, στον κλάδο του τουρισμού -που είναι και θεωρείται, σε όλο τον κόσμο, κλάδος “εντάσεως εργασίας”- απορροφούν -αντί για την πλειονότητα των λειτουργικών τους δαπανών, ως “εντάσεως εργασίας”- μόλις το 33%, των ισχνών, πάντως, τουριστικών μας εσόδων.

Με συνέπεια:

(α) ο μέσος μισθός ξενοδοχοϋπαλλήλου, στη χώρα μας, να βρίσκεται κοντά στο “όριο φτώχειας”…

(β) το Brain Drain, των νέων μας, την τελευταία -τουλάχιστον- δεκαετία, να διογκωθεί, εξ αιτίας τους,

(γ) να προκληθεί & το φετινό έλλειμμα -κατά την επανεκκίνηση του τουρισμού- των 55.000 θέσεων εργασίας στον κλάδο, στην έναρξη της τουριστικής περιόδου, λόγω των μη βιώσιμων αποδοχών που προσφέρονται στα νέα ζευγάρια &

(δ) την αναπλήρωση του ελλίποντος αριθμού εργαζομένων, στα ξενοδοχεία, απ’ άλλους ανειδίκευτους ξένους & λοιπούς οικονομικούς μετανάστες, που ρίχνουν την ποιότητα των προσφερόμενων τουριστικών μας υπηρεσιών, αλλά και τις τιμές πώλησης του προϊόντος μας, ως συνέπεια, ακολούθως. Και συνεπώς, αντί συμπίεσης, θα πρέπει να αυξηθούν, σημαντικά, οι σχετικές δαπάνες μισθοδοσίας τους, για την αναβάθμιση του τουριστικού μας προϊόντος, με αύξηση και των τιμών πώλησής του. Γεγονός που, επίσης, αποφύγατε να θίξετε καν, αγαπητή κα Λ..

– Και σε ότι αφορά τις λοιπές δαπάνες, όλες αυτές -αντί συμπίεσής τους, προς επιδίωξη των βιώσιμων οικονομικών αποτελεσμάτων χρήσεως- χρειάζονται σημαντικές ή & γενναίες αυξήσεις, με γνήσια νόμιμη και δίκαιη αποπληρωμή των οφειλόμενων να αποδοθούν υποχρεώσεων και αξιών αποζημίωσης, των κάθε είδους και μορφής, αναλώσιμων αξιών, φυσικών αγαθών ή και άλλων ειδών ή και υπηρεσιών. Χωρίς δε, την αξιακή αναβάθμισή τους, δεν θα μπορέσουμε να αποφύγουμε το υφεσιακό σπειράλ: χαμηλής τιμής πώλησης τουριστικών πακέτων, φθηνές πρώτες ύλες εισαγωγής των -παγκοσμίως- φθηνότερων και χαμηλής τιμής, πτώση της ποιότητας του προσφερόμενου τουριστικού μας προϊόντος κι επανάληψη της δεξιόστροφης περιστροφής του σπιράλ, μέχρι και την υπογειοποίηση του κάτω απ’ το πάτωμα…

Κι αυτά, να εναλλάσσονται σε ένα γαϊτανάκι ζημιών, των χαμηλών τιμών & καταβύθισης της ποιότητας του προσφερόμενου τουριστικού προϊόντος, που διογκώνουν, μαζί με τις αφίξεις τουριστών, τα διαχειριστικά ελλείμματα των μονάδων και τα χρέη των επιχειρήσεων. Όπως επίσης, οφείλει να λήξει και το καθεστώς, της ασυλίας, της ασυδοσίας κι εκείνων των ωφελημάτων απ’ την αποφυγή δαπανών, που φτάνει να προέρχεται από αποφευχθείσες καταβολές πληρωμών, από τις εσκεμμένες αβλεψίες των υπηρεσιών, της ελληνικής γραφειοκρατίας κ.λπ.. Πρόκειται για ένα παθογενές και κοινωνικά επιβλαβές, φαινόμενο, καθώς και ένα ανομολόγητο πλαίσιο ευνοιοκρατίας, εξαγορών, ως και λαδώματος στις δημόσιες λειτουργίες του Κράτους, με τις συστηματικά χαριστικές εύνοιες και “αβλεψίες”, για συγκάλυψη των ασκούμενων κακών, τουριστικών, εμπορικών περιβαλλοντικών, επιχειρηματικών, κοινωνικών, εργασιακών & λοιπών πρακτικών, από αθέμιτες μεθόδους άσκησης του “Tour επιχειρήν” στη χώρα μας… Ένα καθεστώς, που ξεσήκωσε ακόμα και την ίδια την TUI, για τον υφιστάμενο επιβλαβή ανταγωνισμό της, προς τα δικά της 50 ξενοδοχεία στην Ελλάδα. Ώστε να φτάσει να διαμαρτύρεται, με συνέντευξη του εκπροσώπου της, στον Τάσσο Τέλλογλου, η γερμανική αυτή εταιρία. Και να μιλάει, ο εκπρόσωπος της, για “αθέμιτο ανταγωνισμό” σε βάρος της TUI. Όπως καθαρά διαφαίνεται ή και πιστοποιείται απ’ σύνδεσμο, ακολούθως εδώ, που επικολλούμε & με το άρθρο μας, που ‘χει τον τίτλο: “Έχει δίκιο η TUI”:

Τελικά πάντως, η μόνη και η μόνιμη, πρόταση, για τη βιωσιμότητα του ελληνικού τουρισμού, που διατυπώνουν, οι δραστηριοποιούμενοι στο “Tour Επιχειρήν”, ήταν και παραμένει η -χωρίς όριο, πλέον- επαύξηση των φοροαπαλλαγών και παντοειδών ενισχύσεων κι επιδομάτων, π’ απολαμβάνουν -σκανδαλωδώς ευνοιοκρατικά- οι “ναυαγοί της εποχούμενης ξαπλώστρας”, στους ατέλειωτους γύρους, ενός “γκρα πρι”, περιστρεφόμενοι, αενάως, περί της πισίνας του αυτισμού τους. Με το παρασιτικό και κρατικοδίαιτο αφήγημα -με μανιπουλάρισμα TUI, τις δυο τελευταίες δεκαετίες- της ανεξάντλητα μετατιθέμενης, στο αόριστο χρόνο, βιωσιμότητας του μονοκαλλιεργητικού μας τουριστικού μοντέλου…

Αλλά εσείς, κα Λ., με το δικό σας άρθρο, μας αποκρύψατε τον πραγματικό υπαίτιο της κατακρήμνισης μας & τις αιτίες της αρνητικής οικονομικής διαχείρισης των ελληνικών ξενοδοχείων, οι οποίες όμως συμπυκνώνονται στη γερμανική TUI. Και την οικονομική μας αυτή απομύζηση,, την αγνοήσατε επιμελώς, παρ’ ότι πασχίσατε, με το πόνημά σας, να βρείτε τρόπους, να βελτιωθεί η κερδοφορία των ξενοδοχείων, που επιμένει ωστόσο, να επιτείνεται στα παθητικά της αποτελέσματα. Φτάσατε δε, δια της αποσιωπήσεως σας να μας την εξαφανίσατε, αποκρύπτοντας την TUI, απ’ τον χάρτη των υπόγειων διαδρομών, των επιχειρήσεων του -υπότροπα κακού- Γερμανού διαχρονικού εισβολέα…

Και μπροστά στην μάχη μάχη που απαιτείται, για ανάσχεση των δραματικών οικονομικών συνθηκών -που και εσείς αναγνωρίσατε πως υπάρχουν κι επικρατούν στον τουριστικό κλάδο της οικονομίας μας- φτάσατε να μας σερβίρετε, μια κατανάλωση από Χίμαιρες, από άσφαιρα, απρόσφορα και ανούσια καλολογικά στοιχεία, στο κείμενό σας και στον τίτλο του, με:το “μήλο έριδος” & την “δαμόκλειο σπάθη”. Αυτά όμως, είναι χωρίς κανένα ίχνος, στην αμυντική μας θωράκιση και ισχύ και θα μας παραδώσουν, αμαχητί, στην τελετουργική μας σφαγή, στην Tour Operator, τη γερμανική TUI…

Κι αν -όπως καταλήγετε στο άρθρο- “μας λέει κι ο Μπρεχτ πως: <<Όταν ο αγώνας είναι στην πιο σκληρή καμπή του, οι αγωνιστές έχουν μεγάλη κούραση. Και οι κουρασμένοι χάνουν την μάχη…>>”, υπονοώντας σαφώς, ότι αυτά που λέτε συνιστούν κάποια μάχη, στο πεδίο. Σας ενημερώνουμε ότι, όσα μας είπατε, είναι μια μάχη για τον αφοπλισμό μας και για την άνετη παράδοση και καταβρόχθιση μας, απ’ την αδηφάγο TUI. Ώστε, να βρεθούμε “από χέρι χαμένοι”, με την άσκοπη, άστοχη κι αστόχαστη “νεοφιλελεύθερης έμπνευσης”, κούραση που -προηγουμένως- θα μας έχετε υποβάλει… Επιχειρώντας, έτσι, με την αρθρογραφία σας αυτή, να μας καταστήσετε κιόλας, “χαμένους, απ’ την αφετηρία του αγώνα” και να μας διαθέσετε, ως υποταγμένους κι ανύποπτους Έλληνες, “Αθηναίους του Αιγαία”, στην ανθρωποφάγα επικυριαρχία του -Μινωϊκού τύπου- (της μυθικής εποχής), σύγχρονου, όμως, ληστρικού “μοντέλου της γερμανικής TUI” και πάλι…

Αλλά όσοι όμως δεν χάνουν, αγαπητή κα D., είναι εκείνοι που δεν “κουράζονται” ποτέ τους. Και δεν κουράζονται όσοι μπορούν να κοιτούν κατάματα το στόχο του αγώνα τους. Όπου, μέσα από τον αγώνα αυτό αποκάλυψαν πως: η εταιρία αυτή, η γερμανική TUI, τους απειλεί θανάσιμα κι αυτούς και τη χώρα !!!

Και η πραγματεία μου, για τον ελληνικό τουρισμό -και στα πέντε μέρη της- είναι μια παρακαταθήκη μας κι ένα ευρύ ερευνητικό πεδίο, για την Επιτροπή Ανταγωνισμού, επικολλώντας, ενδεικτικά εδώ, το 5ο μέρος της…

Για άλλα άρθρα του κ. Μυλωνά πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ,  εδώ, εδώ,  εδώ, εδώ, εδώ, εδώ,  εδώ,  εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.

Πραγματεία για τον τουριστικό κλάδο της οικονομίας μας, πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.

Οι απόψεις των αρθρογράφων είναι προσωπικές, δημοσιεύονται στα πλαίσια της ελευθερίας του λόγου, και δεν είναι απαραίτητο να εκφράζουν κι αυτές του new-economy.gr.