Με αεροπλάνα και βαπόρια μας πήραν και μας σήκωσαν τα μποφόρια νομοσχεδίου για το τουρισμό της TUI

Του Παναγιώτη (Τάκη) Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου

Με αφορμή το συνοδεύον -την “Εισηγητική Έκθεση” του νομοσχεδίου, για τη τουριστική μας ανάπτυξη- άρθρο, της Βίκης Βαμιεδάκη, 14-12-2021, απ’ το news247.gr, με τίτλο: «TUI: Ο ισχυρός παίχτης του Ελληνικού Τουρισμού, που θα φέρει πάνω από 3 εκατ. τουρίστες το ’22», επικεντρώσαμε κι εμείς το σχολιασμό μας, που αμέσως ακολουθεί, ακριβώς, στο άρθρο αυτό.

Και το άρθρο, που επικολλούμε στο παρόν, ως συνημμένο, ξεκινάει με τη φράση:

“Με αεροπλάνα και βαπόρια“. Με την οποία φράση, ομολογείται κι αποκαλύπτεται -ξεδιάντρωπα- η αδιαμφισβήτητη συνευθύνη της γερμανικής TUI, στο Trafficking & στο “μπιτ παρά“, ξεπούλημα, του ελληνικού τουρισμού. Προκειμένου, το άρθρο αυτό, να συγκαλύψει, “τα μποφόρια του κακού μας του καιρού“, απ’ την υφαιστιακή ελλειμματική οικονομική λειτουργία του ελληνικού τουρισμού, παρά τα αλλεπάλληλα του Success Stories του, σε αφίξεις τουριστών τα τελευταία χρόνια. Δηλαδή, τη διαιώνιση της -τυφλά- συνεχιζόμενης πολιτικής του μαζικού τουρισμού και των All Inclusive, στη χώρα, που μας, χρεοκόπησε ήδη και που εξακολουθεί να εξοντώνει, οικονομικά, τους Έλληνες ξενοδόχους. Και η οποία, υπονομεύει την Εθνική μας οικονομία και υποσιτίζει -με τις μη βιώσιμες αποδοχές τους και την ανασφάλεια που εκπέμπει- τους πολυπληθείς, αλλοδαπούς -κατά πλειονότητα- ξενοδοχοϋπαλλήλους του…

Με αεροπλάνα και βαπόρια, λοιπόν, η TUI, με την -ομολογημένα, στο άρθρο- δεσπόζουσα θέση της, στον ελληνικό τουρισμό, αλλά και πανευρωπαϊκά -η οποία εκθιάζεται στο άρθρο αυτό- δεν θα ξεπεράσει, απλώς, τα 3 εκατ. τουρίστες, αλλά και πολύ περισσότερους, μάλιστα. Αφού, κάτι τέτοιο, διαφαίνεται αμέσως και απ’ το όλο σύμπλεγμα των “καρτελοποιημένων“, μαζί της, Tour Operators, με τους οποίους, ήδη, έχει συνεργαστεί, εξακολουθεί να συνεργάζεται και έχει συμπράξει -εντελώς ζημιωτικά για τη χώρα- με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, σε βάρος και της εθνικής μας οικονομίας.

Εξ άλλου και προ Covid-19, σε μια σοβαρότατη και εμπεριστατωμένη ειδική επιστημονική μελέτη, του ίδιου ΙΝΣΕΤΕ (Ινστιτούτο Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων), που δημοσιοποιήθηκε το Μάιο του 2018, καταδείχθηκε και πιστοποιήθηκε πως: η “μέση κατά κεφαλή τουριστική δαπάνη στην Ελλάδα“, για την περίοδο, από το 2005, μέχρι & το 2017, σημείωσε μείωση, κατά -30,5%, σε ονομαστικές τιμές!!! Και η μείωση αυτή επήλθε παρά τα μεσολαβήσαντα Success Stories, των αφίξεων τουριστών του τουρισμού μας, την μεσολαβήσασα αύξηση των λειτουργικών δαπανών των ξενοδοχείων μας, λόγω και της επελθούσας εκρηκτικής επενδυτικής και ποιοτικής αναβάθμισης του ξενοδοχειακού μας δυναμικού (σε κατηγορίες αστεριών) και παρά, επίσης, τον μεσολαβήσαντα, επίσης, μεγάλο χρόνο του συνήθους νομισματικού πληθωρισμού…

Κι απ’ την οπτική των στοιχείων που μας παρέχονται απ’ την “Παγκόσμια Τράπεζα“, συναντήσαμε το στοιχείο, ότι: η Ελλάδα, που κατατάσσεται ως 13η, παγκοσμίως, στον αριθμό των αφίξεων τουριστών, το 2017, η ίδια, φαίνεται να ξεπέφτει στην 21η θέση, στην κατάταξη των χωρών, που τοποθετούνται ανάλογα με το ύψος των τουριστικών τους Εσόδων…

Κι όμως. Αυτές οι χαμηλές τιμές του τουριστικού μας προϊόντος, την ίδια αυτή δωδεκαετία της σχετικής έρευνας του ΙΝΣΕΤΕ, καταβύθισαν τον τουρισμό, ως τον πλέον -τραπεζικά- χρεωμένο κλάδο της ελληνικής οικονομίας, με τα περισσότερα κόκκινα δάνεια, έναντι όλων των άλλων κλάδων της ελληνικής οικονομίας, που δεν διάνυαν, βέβαια, την καλύτερη εποχή τους, με την παρατεταμένη περίοδο κρίσης και οικονομικής ύφεσης.

Αλλά διένυαν, την πιο μεγάλη αποβιομηχάνιση, έως και αποανάπτυξης, ως συνέπεια και των δραματικών για την οικονομία της χώτας, “Μνημονίων“. Κι όλα αυτά, με προφανή την συνευθύνη του προνομιακά ευνοούμενου τουρισμού και ιδίως, της TUI, με τη δεσπόζουσα θέση της στη τουριστική αγορά της χώρας και στο στήσιμο του μαζικού τουρισμού και της μονοκαλλιέργειας, του -σαφώς- τουριστικοστραφούς παραγωγικού μας μοντέλου. Ώστε -κι ενώ, είναι σ’ όλους προφανές, πως, η ελλειμματική λειτουργία των τουριστικών επιχειρήσεων, θα απέτρεπε, τον οποιονδήποτε, για μεγάλες επενδύσεις στον τουρισμό, η TUI -παραδόξως- προχωράει σε μεγάλης κλίμακας τουριστικές επενδύσεις. Αποκτώντας ήδη 50 5άστερα ξενοδοχεία, ενώ υποκινεί, με διάφορους θεμιτούς κι αθέμιτους τρόπους και την εκρηκτική επαύξηση της δυναμικότητας των ξενοδοχειακών μας καταλυμάτων. Με την απότομη και δραματική αύξηση των διαθέσιμων ξενοδοχειακών κλινών, που ήταν όμως ικανές να καλύψουν την φιλοξενία των αφίξεων του φθηνοτουρισμού των Success Story. Αλλά, ταυτόχρονα, προκαλούσαν την εξαιρετικά αρνητική οικονομική του αποδοτικότητά του. Ένεκα της κατάρρευσης των τιμών του τουριστικού προϊόντος, που προκάλεσε η αφύσικη και παράξενη αύξηση της Προσφοράς των κλινών, που ρίχνει εξοντωτικά τις τιμές. Βιάζοντας έτσι, εκθετικά, την εξισορρόπηση των τιμών, στο “Νόμο, Ζήτησης και Προσφοράς“, με τη νόθευση του “ελεύθερου ανταγωνισμού” στη τουριστική μας αγορά. Και διαιωνίζοντας, παράνομα και καταχρηστικά, την μέθοδο του ιδιαίτερου τεχνάσματος, της υπεξαίρεσης, του: “Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει“. Δρώντας, ακριβώς, κι από τις δυο μεριές της πλάστιγγας εξισορρόπησης των τιμών, στο νόμο “Ζήτησης & Προσφοράς“…

Αλλά, οι αρνητικές αυτές εξελίξεις, όταν ασκούνται συστηματικά, αποκτούν τον χαρακτήρα ενός καταστροφικού ΝΤΟΜΙΝΟ και των περαιτέρω αρνητικών προοπτικών, που προξενούνται, ιδίως όταν συγκροτούν ένα άτυπο -αλλά υπαρκτό, στα αποτελέσματά του- ΚΑΡΤΕΛ. Που συγκροτείται μαζί με άλλους Tour Operators και Ξενοδοχειακούς Ομίλους, οι οποίοι συνεργάζονται και συνεργούν, διακτινιζόμενοι σε όλες τις τουριστικές περιοχές της χώρας μας. Με σημαντική και κρίσιμη, τα τελευταία χρόνια, την άμεση συνέργεια στη προεκτεθείσα στρατηγική, εμπέδωσης της εκμετάλλευσης και καθυπόταξης του ελληνικού τουρισμού, και της γερμανικής, επίσης, FRAPORT…

Επιπρόσθετα, η TUI, διευρύνει, ακόμα περισσότερο, την αφαίμαξη του ελληνικού τουρισμού, ασκώντας και πολλές άλλες ανομολόγητες αντι-ανταγωνιστικές πρακτικές, που διαφαίνονται εκ του αποτελέσματος της δράσης τους. Μαζί με την καρτελοποιημένη συνέργεια και προσυνενόηση με πολλούς άλλους Tour Operators, όπως της Αtlantica (στην οποία, συμμετέχει με το μισό του μετοχικού της κεφαλαίου) καθώς και της γερμανικής, επίσης, FRAPORT. Αλλά και άλλων, αεροπορικών εταιρειών. Ιδιαίτερα, των αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους, όπως της Easy Jet & Ryanair.

Με την πολυσχιδή και υβριδική αυτή αντι-ανταγωνιστική δράση της, η TUI στην Ελλάδα, κατάφερε και μετέτρεψε τον πολλά υποσχόμενο ελληνικό τουρισμό, σε τουρισμό μιας στρεβλής και ελλειμματικής απόδοσης και λειτουργίας και για άλλους κλάδους και οικονομικούς τομείς που επηρεάζει. Εφαρμόζοντας συστηματικά, συγχρονισμένα και συντονισμένα, η TUI, μαζί & με άλλους, εναρμονισμένες πρακτικές νόθευσης του υγιούς ανταγωνισμού στην ελληνική τουριστική αγορά. Όπως είναι κι αυτές, με τις υπόγειες και άδηλες χρηματοδοτήσεις σε νέες τουριστικές επενδύσεις, έναντι αθέμιτων ανταλλαγμάτων. Όπως είναι, π.χ., τα πολυετή συμβόλαια μίσθωσης καταλυμάτων, σε εξευτελιστικές τιμές και συμβόλαια μισθώσεως άλλων καταλυμάτων με βαριά ζημιωτικές τιμές και υποχρεώσεις, προς κατάλληλη εκμετάλλευσή τους και στην μέλλουσα τουριστική αγορά…

Στις αθέμιτες αυτές πρακτικές και πολιτικές λεηλασίας του εθνικού μας πλούτου, διαπλέκονται μαζί με την TUI, συνειδητά ή και ασυνείδητα -με ενιαίο ιθύνοντα νου, την ίδια την TUI– οι πολιτικές μας ηγεσίες, οι διαχρονικές Κυβερνήσεις και οι Ανεξάρτητες Αρχές, όπως είναι και η Επιτροπή Ανταγωνισμού, που παριστάνει τον Πόντιο Πιλάτο…

Με την όλη δράση της, η TUI, στη χώρα μας, που, από χημική, βιομηχανική, πολεμική γερμανική εταιρία, και πολεμικός βραχίονας του 3ου ΡAIX, τότε, με το όνομα PREUSSANG, μετατράπηκε από το 2001, στον παγκόσμιο τουριστικό κολοσσό. Μετατρέποντας και την υπέροχη -σε πολλές αναπτυξιακές προοπτικές- ως χώρα μας σε τουριστική μπανανία:

– Με τα αντιαναπτυξιακά αποτελέσματα και αρνητική οικονομική αποδοτικότητα του τουριστικού κλάδου, τις δυο τελευταίες δεκαετίες, τουλάχιστον.

– Με συνθήκες ζωής στην Ελλάδα, που δεν επιτρέπει το Brain Drain, με τις πολύ χαμηλές τιμές του τουριστικού προϊόντος και την ταυτόχρονη αποεπένδυση, σε όλους τους άλλους κλάδους και τομείς της ελληνικής οικονομίας. Όπου, τα νέα ζευγάρια, δεν μπορούν να επιβιώσουν, με τις αποδοχές των 500 ευρώ, μηνιαίως, για 3, έως 5 μήνες ετησίως…

– Με το 25% του εργατικού δυναμικού, να υποαπασχολείται στον οικονομικό κλάδο που συνεισφέρει το 9% του ΑΕΠ, ως ποσοστό μας, απ’ τα τουριστικά του έσοδα.

– Με το Ισοζύγιο Εξωτερικών Συναλλαγών της χώρας, να γίνεται τραγικά ανάπηρο και έντονα ανισοσκελές. Ώστε, οι εισροές των εισαγόμενων συντελεστών παραγωγής του τουριστικού μας προϊόντος, να αφορούν κατά 80% σε εισαγόμενους συντελεστές παραγωγής. Έναντι του 25%, του αντίστοιχου ποσοστού, για την Ιταλία και μόλις του 10%, για την Τουρκία.

– Με εμμονή στη θεματική μονομέρεια, της εποχιακής λειτουργίας του ελληνικού τουρισμού, του: “Ηλιος & Θάλασσα“, με τις κολοσσιαίες της αποσβέσεις και την εποχική λειτουργία. κ.λπ.

– Κι αν οι Επενδύσεις στον τουρισμό, φτάνουν να ισοφαρίζουν ως και τα έσοδά του, στο έτος της πανδημίας του Covid-19, το 2020, τότε, δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς, ότι, αυτές συνιστούν την “δια πνιγμού δολοφονία” του… (Εδώ είναι που θα μπορούσε να αναφωνήσει κανείς το: «ΌΧΙ ΆΛΛΟ ΚΆΡΒΟΥΝΟ», ως δάνειο μας, από τη γνωστή παλιά ελληνική ταινία: “Ορατότης Μηδέν”…).

Κοντολογίς.

Ή στραβός είν’ ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε;

Το υπαρξιακό αυτό ερώτημα, αφορά και το ήδη συζητούμενο, στη Βουλή, νομοσχέδιο για την τουριστική μας ανάπτυξη.

– Μα η ανάπτυξη χρειάζεται την αλλαγή του παραγωγικού μας μοντέλου.

– Κι η αλλαγή του παραγωγικού μας μοντέλου, για έξοδό μας απ’ την κρίση, θέτει, αναγκαστικά, το θέμα των Επενδύσεων!

Κι οι Επενδύσεις μας, από το 2010, μέχρι σήμερα, βρίσκονται στο μισό του μ.ο. των χωρών της Ε.Ε. κι είναι αρνητικές, ως κατώτερες των Αποσβέσεων…

Κι όσες Επενδύσεις, δεν αναπληρώνουν το αναλώσιμο κεφάλαιο, των αποσβέσεων, κατευθύνονται στην επαύξηση της μονοκαλλιέργειας του Τουρισμού. Κι αυτή, είναι οικονομικό βαρίδιο, αρνητικής απόδοσης και εξαρτώμενη από τους εισαγόμενους συντελεστές της παραγωγής της, κατά 100%, σε όσες επενδύσεις αφορούν σε επενδύσεις νέων τουριστικών καταλυμάτων! Ενώ, θα υποστηρίζονται ενεργειακά από τα πανάκριβα πράσινα ανεμιστήρια που μας επιβάλλει η γερμανική βιομηχανική παραγωγή που πρέπει να καταναλώσουμε άκριτα και υποχρεωτικά…

Άλλωστε. «Η ιστορία της (Όμικρον)», δεν είναι μόνο ερωτική ταινία.

Είν’ ο άλλος δρόμος -στο καταστροφικό φαινόμενο ΝΤΟΜΙΝΟ, ως το λεγόμενο “σύνδρομο της πεταλούδας“- προς την κόλαση, του “Αθέμιτου Ανταγωνισμού” της Tui, σε βάρος του ελληνικού τουρισμού!

Και προκειμένου για την τελική κατάληξη της πανούργας δράσης της TUI, στη τουριστική αγορά της χώρας μας, αυτή είναι μια σκέτη πανωλεθρία, στο αποτέλεσμά της. Μια πανωλεθρία, ακριβώς, σε βάρος μας και μόνο. Αλλά και υπέρ, των συνεχών υπερβολικών πλεονασμάτων του γερμανικού ισοζυγίου των εξωτερικών συναλλαγών, της μεγάλης μας εταίρας στην Ε.Ε. και της μεγάλης μας “άπιαστης φίλης“…

Για άλλα άρθρα του κ. Μυλωνά πατήστε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, κι εδώ.