Εμείς φταίμε

Θοδωρής Παπαδόπουλος, Αντιπτέραρχος (Ι) εα

Μια χώρα που διοικείται από τυχάρπαστους, ημιμαθείς, συμφεροντολόγους, ερασιτέχνες και δειλούς παρτάκηδες είναι μια χώρα καταδικασμένη να ζήσει σε δουλεία και σε κατοχή.. Είναι μια χώρα που εξευτελίζεται συλλογικά από το μέσον της δεκαετίας του 1990 και μετά διαρκώς, έχοντας εγκαταλείψει τον υπ’ αριθμόν ένα κανόνα ύπαρξης των κρατών:¨

ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥΣ.

Ας μην αιτιάται το πολιτικό μας σύστημα την Τουρκία για τα παθήματά του. Εμείς φταίμε.

Στην Ελλάδα φταίνε άπαντες γιατί οι κυβερνήτες της, είτε βρίσκονται στις κυβερνήσεις είτε στις καθηγητικές έδρες, είτε στην κοινωνία γενικά διδάσκουν την προτεραιότητα του ατόμου επί της κοινωνίας, έχοντας έτσι απαξιώσει την κοινωνική και συλλογική συνείδηση. Αποθεώνοντας την ατομική. Την πάρτη μας.

Απαξιώνοντας την κοινωνική συνείδηση, η ζωή του ατόμου έχει γίνει πολυτιμότερη από τη ζωή της κοινωνίας, ή του συνόλου γενικά. Η γειτονιά, το χωριό, η επαρχία, η Πόλη, η πατρίδα έχουν γίνει αξίες υποδεέστερες του εαυτού μας. Που έχει μετατραπεί στο «ο εαυτούλης μας».

Η ευμάρεια και η ατομική απόλαυση αγαθών έχει γίνει η νέα πατρίδα. Και τα αγαθά με την αξία του εαυτούλη, η νέα σημαία. Όλα και όλοι είναι φράγκα. Ο νεοφιλελευθερισμός θέλει λιγότερη πατρίδα για να επιβάλει την παγκοσμιοποίηση. Η νεοαριστερά θέλει λιγότερη πατρίδα για να επιβάλει τον οικονομικό διεθνισμό των μεροκάματων και των αλληλέγγυων συλλογικοτήτων. Ο άνθρωπος, είτε έτσι είτε αλλιώς, είναι φράγκα. Τίποτε άλλο. Ας διευκρινίσω εδώ ότι είπα «νεοφιλελευθερισμός» όχι φιλελευθερισμός και «νεοαριστερά» όχι αριστερά, διαφορετικά πράγματα είναι

Η θεοποίηση της ατομικότητας βάζει τέλος στη συναίσθηση της κοινωνικότητας. Η ατομικότητα θεωρεί ότι η ζωή είναι το υψηλότερο αγαθό. Επομένως, η απώλεια της ζωής είναι που πρέπει με νύχια και με δόντια να αποτραπεί. Να αγιοποιηθεί. Αυτό ζούμε.

Θυμηθείτε το πρόσφατο σλόγκαν «Βάζουμε πάνω απ’ όλα την ανθρώπινη ζωή» Πολύ ύποπτο το θεώρησα εγώ τουλάχιστον.

Η κοινωνικότητα θεωρεί ότι η ζωή της κοινωνίας είναι το υψηλότερο αγαθό. Και η ατομική ζωή είναι αναλώσιμη στην ανάγκη να ζήσει το σύνολο. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ζώο. Ανήκει στα αγελαία θηλαστικά.. Από την κοινωνία εξαρτά την ύπαρξή του. Αυτή είναι η σημαντικότερη άμυνά του για να επιβιώσει στη φύση. Καθένας είναι υπηρέτης του εαυτού του, αλλά πρώτιστα, πρέπει να είναι υπηρέτης του κοινωνικού συνόλου.

Στη χώρα που εμφανίστηκε η άμεση δημοκρατία, η ατομικότητα ήταν ύβρις. Η ιδιώτευση ήταν (και είναι) επιζήμια για το σύνολο. Ήταν και είναι διαλυτικό στοιχείο του συνόλου. Στην Αθήνα, που έχουν τάχα για παράδειγμα δημοκρατίας οι δεξιούληδες και οι αριστερούληδες της Ελλάδας,(όχι οι δεξιοί και οι αριστεροί διαφορετικό και αυτό) καθένας μετά τα 12 ανήκε στην Πόλη. Και όχι στο μπαμπά και στη μαμά. Και υπηρετούσε θητεία από τα 15 του. Για την Πόλη. Όχι για πάρτη του. Τώρα τα νούμερα μπορεί να μην τα θυμάμαι και καλά. Ας είναι όμως.

Η λέξη ιδιώτης ήταν βρισιά. Και σαν βρισιά μεταδόθηκε στα αγγλοσαξονικά. Ως idiot. Δηλαδή ηλίθιος. Γιατί, πραγματικά πρέπει να είναι κανείς ηλίθιος που να μην καταλαβαίνει ότι η ευημερία του και η ζωή του εξαρτάται από την ευημερία της Πόλης. Δηλαδή του κράτους. Του κοινωνικού συνόλου.

Οι άνθρωποι, όμως, δεν είναι αγαθά δημιουργήματα Του «Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν», και έχουν ακόμα άγρια ένστικτα αρπαγής, πλούτου, εξουσίας και χωρισμού σε βιλαέτια, κοινώς κράτη, ανά φυλές και ανά έθνη γλώσσας και θρησκείας. Και απέχουν έτη φωτός από τη συνείδηση ενός κοινού ανθρώπινου γένους που θα μοιράζεται τη γνώση για να ευημερεί στον κοινό πλανήτη αντί να σκοτώνονται μεταξύ τους.

Έτσι, ζουν χωρισμένοι σε βιλαέτια που το καθένα υπερασπίζεται τον εαυτό του από την τυχόν αρπακτικότητα των γειτόνων του.

Η Ελλάδα, μ αυτά τα δεδομένα, έχει για γείτονα τον τραμπούκο της περιοχής, troublemaker τον λέγουν οι μορφωμένοι abroad. Και έχει να υπερασπιστεί τα χερσαία σύνορά της, νησάκια της, τις μικρονήσους της, τις βραχονησίδες , και το δικαίωμα να πετάει ανενόχλητη στους δικούς της ουρανούς, έτσι όπως το απόχτησε το δικαίωμα από ποταμούς αίματος των πατεράδων και των παππούδων και των προπάππων αυτών που ζούμε σήμερα εδώ.

Και ενώ έχει για γείτονα τον τραμπούκο της περιοχής, που θέλει ντε και καλά όλα ή κάποια από τα παραπάνω και τα διεκδικεί με τα όπλα (!), η ίδια δεν κάνει τίποτε απολύτως ή κάνει ελάχιστα για να υπερασπιστεί την ίδια της την ύπαρξη, τα χερσαία, τα θαλάσσια, και τα εναέρια σύνορά της δηλαδή.

Οι χώρες, τα κράτη, οι φυλές, υπερασπίζονται την κυριαρχία των ορίων τους με έναν τρόπο παγκοσμίως, όταν ο άρπαγας δεν καταλαβαίνει με τις ειρηνικές μεθόδους, εδώ και χιλιάδες χρόνια, ΜΕ ΤΑ ΟΠΛΑ.

Και δεν είναι τυχαίο ότι όποιος εισβάλλει με βία, καταλαβαίνει μόνο από τη γλώσσα της βίας. Και εκδιώκεται μόνο με τη βία. Επιπρόσθετα, όποιος έχει όρεξη να εισβάλλει με βία διστάζει μόνο από το φόβο να υποστεί βία! Αυτό το λέγουν ΑΠΟΤΡΟΠΗ. Απλά πράγματα.

Φαίνεται ότι οι κυβερνήτες αυτής της χώρας ή δεν τα καταλαβαίνουν αυτά ή τα καταλαβαίνουν και περί άλλων τυρβάζοντες στρουθοκαμηλίζουν συνεχώς.

Γιατί, εδώ και περίπου 25 χρόνια, έχοντας από απέναντι τον τραμπούκο της περιοχής, όλο και απαξιώνουν τον μηχανισμό που έχουν τα κράτη για να υπερασπίζονται την κυριαρχία τους. Τις Ένοπλες Δυνάμεις

Δεν τον απαξιώνουν μόνον εξοπλιστικά. Τον απαξιώνουν ιδεολογικά! Καλλιεργούν στη συνείδηση των πολιτών σαν καθόλου αναγκαίο, ή σαν περίπου αναγκαίο κακό. Μην πω σαν μίασμα και φανώ υπερβολικός. Και εκείνους που τον υπηρετούν, περίπου σαν φασίστες και στρατόκαυλους! ( σ.σ. Ας όψονται οι χουντικοί αυτό είναι το μεγαλύτερο κακό που κάνανε)

Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια μορφή σχιζοφρένειας.

Ο στρατός υπάρχει επειδή όλοι έχουν στρατό. Και μερικοί από όλους θέλουν κάτι ή όλα απ’ τα δικά σου. Για να τα πάρουν όμως χρειάζονται στρατό. Δεν μπορούν όμως επειδή έχεις και εσύ στρατό. Αν δεν είχες θα στα είχαν πάρει για πλάκα.

Η Ελλάδα έχει Ένοπλες Δυνάμεις αλλά…………..

Τις έχει για να υπερασπίζεται τα χερσαία ,θαλάσσια και εναέρια σύνορά μας;

Ή μήπως τις έχει επειδή έτσι συνηθίζεται;

Ή μήπως τις έχει για να κάνει διπλωματικές επαφές και μπίζνες;

Ή μήπως τις έχει για να κάνει απλώς μπίζνες; Ή μίζες;

Αν τις έχει για να υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσια τότε:

Θα επιλέγονταν από την εκάστοτε κυβέρνηση μόνον οι αρχηγοί των επιτελείων και μετά ουδείς πολιτικός θα ασχολείτο με τις προαγωγές, τοποθετήσεις, και μεταθέσεις των αξιωματικών των διαφόρων βαθμών.

Το στρατεύσιμο προσωπικό θα υπηρετούσε εκεί που θα αποφάσιζαν τα επιτελεία και όχι τα βύσματα.

Άπαντες θα εκπαιδεύονταν για πόλεμο όχι από συνήθεια ή για να περάσει ο χρόνος για την σύνταξη των μονίμων και τη θητεία των εφέδρων.

Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις ( λοιμούς σεισμούς καταποντισμούς που λέει και η εκκλησία) ο στρατός θα χρησιμοποιείτο για «««κοινωνικό έργο»»» και θα ασχολείτο με τα έργα του.

Η θητεία θα ήταν τουλάχιστον εικοσιτέσσερις μήνες για τους άνδρες και δώδεκα μήνες για τις γυναίκες υποχρεωτική σε όλους τους κλάδους των ενόπλων δυνάμεων..(Στο Ισραήλ είναι 36 μήνες για τους άνδρες και 24 μήνες για τις γυναίκες και μάλιστα υποχρεωτικά.)

Ο εκάστοτε υπουργός να μην μπορεί να την μειώνει την θητεία όπως θα του ζητά η «νεολαία» του κόμματος . Αυτό το δικαίωμα να το έχει η Βουλή και μάλιστα με αυξημένη πλειοψηφία.

Στην Ελλάδα αυτά τα αυτονόητα είναι άγνωστα. Οι κυβερνήσεις, μας έχουν ουσιαστικά καταργήσει και οι ίδιες έχουν αυτοκαταργηθεί.

Είμαστε 10 εκατομμύρια άνθρωποι. Γαλουχημένοι από τις κυβερνήσεις μας και τους δασκάλους μας να θεωρούμε τις ζωούλες μας και τις ζωούλες των κανακάρηδων μας πολυτιμότερες από τη ζωή και την ελευθερία και την ανεξαρτησία του συνόλου. Έτσι, μια κοινωνία ολόκληρη είναι πρόθυμη να ζήσει σαν δούλα και υποτελής, προκειμένου να μην πληρώσει κανένα τίμημα ελευθερίας, ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας.

Αυτό άλλοι το λέγουν «ψυχραιμία, σύνεση και αποφασιστικότητα» και άλλοι «ενδοτισμό»

Μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού είναι ποτισμένη μ αυτή τη νοοτροπία. Οι φαντάροι δεν είναι έτοιμοι να πολεμήσουν, γιατί μπορεί και να σκοτωθούν!!!!

Πού ακούστηκε να σκοτωθείς για την πατρίδα!

«Ὅσοι τό χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αἰσθάνονται, ζυγὸν δουλείας ἂς ἔχωσι· θέλει ἀρετὴν καὶ τόλμην ἡ ἐλευθερία.» που μας είπε και ο Ανδρέας Κάλβος.

Αμ, δεν είναι για την πατρίδα! Είναι για τα μεγάλα συμφέροντα που θα σκοτωθεί ο κανακάρης. Να πάει ο γιός του Λάτση και του Βαρδινογιάννη να σκοτωθεί. Έτσι λέει ο νεοέλληνας που χέζεται από το φόβο του να κατέβει σε μια διαδήλωση και που ανέχεται αδιαμαρτύρητα καμιά δεκαριά χρόνια κάθε διαπόμπευση, κάθε σφαλιάρα και κάθε κλοπή από τους κυβερνήτες του, απόχτησε και επαναστατική συνείδηση ξαφνικά !! Τρομάρα του.

Αρκεί να συνεχίσει να ζει όπως τον έμαθαν οι κυβερνήτες του εδώ και κάτι χρόνια: Σκυμμένος. Σκυμμένος στην ασφάλεια του σκυμμένου. Του εαυτούλη του. Χωρίς καμιά κοινωνικότητα. Φιλοτομαριστής.

Από απέναντι ο γείτονας ορμάει σε ελληνικά νησιά, πετάει σε διαδρόμους που ελέγχει άλλος, επιτίθεται σε πλοία, αιχμαλωτίζει αξιωματικούς και δεν παίρνει καμιά απάντηση. Καμιά αντίσταση.. Δρα ανενόχλητος!

Ο ανενόχλητος αποθρασύνεται. Βαφτίσαμε τη δειλία «ψυχραιμία» και εκλογίκευση και πάμε έτσι χωρίς πυξίδα στο άγνωστο με βάρκα την επαιτεία στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, στην ΔΑΣΕ, στον ΟΗΕ, στον σύμμαχο γείτονα !!!!!!!

Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν κανένα σχέδιο αντιμετώπισης της Τουρκίας. Οι κυβερνήσεις λέγω, όχι οι ΕΔ που έχουν πολλά σχέδια, μην μου παρεξηγηθεί και κανένας υπερπατριώτης συνάδελφός μου στρατιωτικός.

Ζουν χαλαρά και μετράνε οφίτσια, αναδρομικά, καρέκλες, συντάξιμα, μεταθέσεις, δημοσιονομικά στοιχεία, και, μερικοί, μίζες.

Αν η κυβέρνηση είχε σχέδιο , πολιτική αντιμετώπισης του άρπαγα γείτονα, οι τουρκικές φρεγάτες ή θα είχαν αποχωρήσει, ή θα είχαν βυθιστεί στα Ίμια και ταυτόχρονα καμία μικρονήσος ή βραχονησίδα δεν θα ήταν γκρίζα.

Οι τρις Έλληνες στρατιωτικοί θα είχαν πολεμήσει στον Έβρο για να μην πιαστούν αιχμάλωτοι παραδίδοντας τον οπλισμό τους ,και οι μονάδες εκεί θα είχαν πάρει μέρος αποτελεσματικά, αντί να κοιμούνται. ΟΙ ενημερωμένοι θα θυμούνται το περιστατικό στον Έβρο στις 19 Δεκεμβρίου 1986 με τον αείμνηστο στρατιώτη Ζήση Καραγώγο. Του φτιάξαμε και μνημείο, σ΄ αυτά είμαστε πρώτοι τρομάρα μας. Οι Τούρκοι όμως τότε το πλήρωσαν πολύ ακριβά με πολύ αίμα και το έκαναν και γαργάρα. Αλλά τότε υπήρχαν κυβερνήσεις.!

Τα τουρκικά μαχητικά θα το σκεφτόντουσαν τρείς φορές πριν μπουν στον ελληνικό εναέριο χώρο οπουδήποτε.

Τα τουρκικά πλοία δεν θα εμβόλιζαν ή επακουμβούσαν τα Ελληνικά.

Και η Τουρκία θα μας σεβόταν.

Όπως και οι «σύμμαχοι» θα μας σέβονταν .

Γιατί τώρα δεν μας σέβεται κανένας.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΣΕΒΟΤΑΝΕ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ.

Αλλά, στην Ελλάδα κυριαρχεί η αγάπη για τη ζωούλα κι όχι η αγάπη για της ζωή όλων μας. Έτσι διδάσκει η κυρίαρχη νοοτροπία των δειλών κυβερνητών. Που διαφθείρουν αμαθείς πολίτες και τους κάνουν σαν τα μούτρα τους για να διαιωνίζουν το είδος τους.

Έτσι, έχουμε ένα γκρίζο Αιγαίο, και ενίοτε στρατιωτικούς αιχμάλωτους να διαπομπεύονται επί μήνες. Και μια κυβερνητική ηγεσία να τρέχει να παρακαλεί ξένες κατουρημένες ποδιές να μεσολαβήσουν για να σωθούν τα παιδάκια μας. Με τον υπουργό Άμυνας να δηλώνει ότι το θέμα είναι της ΕΕ και του ΝΑΤΟ! Και τον πρωθυπουργό να καλεί τον ΟΗΕ!

Όταν δε ο Σουλτάνος Ερντογάν αποφάσισε να μας τους παραδώσει μετά από πολύμηνη ξεφτίλα ο Υπουργός Καμένος και ο Α/ΓΕΣ Στεφανής πήγαν και τους παρέλαβαν αποδίδοντας τους και τιμές διά αγήματος αντί να τους περάσουν στρατοδικείο.

Όταν επί ένα ολόκληρο καλοκαίρι οι Τούρκοι μας εξευτέλιζαν σε όλο το Αιγαίο και στην Νοτιοανατολική λεκάνη της Μεσογείου (διάβαζε ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδα) η κυβέρνηση δια πολλών υπουργών της μας ξέρασε χίλιες δυο ανόητες και γελοίες δικαιολογίες που ανάγκασαν έναν Ναύαρχο, σύμβουλο ασφαλείς τον είχαν βαφτίσει, να παραδεχθεί την αλήθεια και να τον παραιτήσουν. Ντρέπομαι και να τις αναφέρω τις αθλιότητες που έμεσαν.

Όταν Τούρκοι κομάντος κατέλαβαν για μια ημέρα μια ελληνική αμμονησίδα στον Έβρο ο υπουργός εξωτερικών δήλωσε αρχικά ότι δεν θα κάνουμε και πόλεμο για μερικά μέτρα γης! Μετά άρχισαν οι διαψεύσεις από όλους ,σημασία έχει ότι οι Τούρκοι τοπογράφοι συνοδευόμενοι από στρατιωτική διμοιρία δεν θα τολμούσαν να «καταλάβουν» ελληνικό έδαφος έστω και για μια ημέρα.

Συνεχώς όταν τρώγαμε τα χαστούκια από την Τουρκία απαντούσαμε με «ψυχραιμία σύνεση αλλά και αποφασιστικότητα» Το αποφασιστικότητα από που προέκυπτε απορίας άξιον.

Όταν επί σειρά δεκαετιών κουρελιάζουν τον εναέριο χώρο μας τα Τουρκικά αεροπλάνα τα πληρώματά μας πάντα ψύχραιμα κερδίζουν όλες τις αερομαχίες ΌΛΕΣ ΟΜΩΣ; (σ.σ. Την έχω κάνει αυτή την δουλειά επί σειρά ετών καθημερινά και σαν πιλότος και σαν Διοικητής)

Αν δεν συνετισθούμε όλοι μαζί ,πρώτα το πολιτικό σύστημα και μετά ο λαός λόγω του υβριδικού πολέμου που μας έχει κηρύξει η Τουρκία θα Φιλανδοποιηθεί η εξωτερική μας πολιτική και όλη η υπόστασή μας και φυσικά οι Τούρκοι θα κερδίσουν όλα όσα παρανόμως διεκδικούν χωρίς να πέσει ντουφεκιά!!!!!!!!!!!!!!!!!

Τώρα για την κατάντια μας εγώ τουλάχιστον ας ζητήσω συγνώμη από τους αρχαίους και πρόσφατους προγόνους μας, από τους Λεωνίδα, Μέγα Αλέξανδρο, Μέγα Κωσταντίνο. Θ Κολοκοτρώνη, Γ Καραϊσκάκη, Δ Σολωμό, Α Κάλβο, Ε Βενιζέλο, έτσι τελείως περιληπτικά και δειγματοληπτικά ανάφερα μερικούς από το τεράστιο Πάνθεο των Ηρώων μας.

 

(συνέλεξα και πολλά σκόρπια από το διαδίκτυο και τα διασκεύασα κάνοντάς τα ένα κείμενο)

11/ Νοε /2021

(ΥΓ1) Το παρόν κείμενο ΔΕΝ έχει καμιά απολύτως πολιτική και πολύ περισσότερο κομματική χροιά. Αν κάπου εν τη ρύμη του λόγου ή του δαίμονα του διαδικτύου δημιουργούνται τέτοιες εντυπώσεις να μην ληφθούν υπόψη από κανέναν που τυχόν το διαβάσει. Όλα είναι από συσσωρευμένη οργή.

(ΥΓ2) Δεν θέλησα να αναφέρω στο κείμενό μου, αυτό που έχει πει ο Γιάννης Αγγελάκας ότι ο νεοέλληνας διέπεται από τις αξίες του σταρχιδισμού, του κωλαρπαξισμού και του τομαρισμού.