Το Ισραήλ συνεχίζει να γενοκτονεί τους Παλαιστίνιους-Μια ιστορική αναδρομή

Του δημοσιογράφου Θανάση Γκόρδη

Σε επικίνδυνη έξαρση βρίσκεται πάλι αυτές τις μέρες η ιστορική διαμάχη Ισραηλινών και Παλαιστινίων.

Με τραγικό αποτέλεσμα να χάνουν την ζωή τους άμαχοι και κυρίως παιδιά, σχεδόν αποκλειστικά από την πλευρά των Παλαιστινίων (που είναι και οι αδύναμοι τής σύγκρουσης).

Αρκετοί Έλληνες δίνουν το δίκαιο στους Παλαιστίνιους (και όχι μόνο αριστεροί).

Άλλοι, στους Ισραηλινούς (ακόμη και εθνοπατριώτες!..).

Προσωπικά ανήκω σε εκείνους που χωρίς να είμαι αριστερός αποδίδω με παρρησία στους Παλαιστίνιους την δίκαιη και ηθική υπόσταση του αγώνα τους, εξηγώντας γιατί το πράττω.

Η Ιερουσαλήμ (Ιερά Σόλυμα των Ελλήνων) και η ευρύτερη περιοχή της Παλαιστίνης έπαψαν να είναι ισραηλινό έδαφος από το 74 μ.Χ. και έπειτα, από την μάχη του οχυρού Μασάντα, όταν οι ηττημένοι από τους Ρωμαίους Εβραίοι έφυγαν μαζικά (σχεδόν ολοκληρωτικά) από την Παλαιστίνη.

Για 2.000 χρόνια!!!

Από αυτά δηλαδή που υποτίθεται ήταν τα πάτρια εδάφη τους!

Κανένας άλλος λαός στην Ιστορία δεν έχει εγκαταλείψει την πατρίδα του λόγω ξένης κατοχής.

ΕΜΕΙΝΕ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΕ εναντίον τού κατακτητή.

Διότι όταν εγκαταλείπεις, μετά ΔΕΝ έχεις δικαίωμα να διεκδικήσεις ούτε αυτά που είχες.

Εδώ εμείς ως Έλληνες, με τόσες κατοχές από τις οποίες δεινοπαθήσαμε, και παρότι δεν λείψαμε ως εθνικό σύνολο ούτε μία μέρα από τα πάτρια εδάφη μας αντιμετωπίζουμε διεκδικήσεις από όλους τούς γείτονες!

Ανιστόρητες βέβαια, διότι όχι μόνο είμαστε το αρχαιότερο έθνος στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και ΔΕΝ φύγαμε ποτέ από αυτήν.

Ενώ η διεκδίκηση της Παλαιστίνης από τους Παλαιστίνιους δεν είναι ανιστόρητη.

Για δύο λόγους:

α) Διότι, όπως ήδη ανέφερα, οι Εβραίοι έλλειψαν από αυτήν 2.000 χρόνια.

και

β) Οι Παλαιστίνιοι είναι οι μόνοι Άραβες που έχουν επιμειξία με Έλληνες.

Με τους Φιλισταίους, που ήταν Ετεοκρήτες, οι οποίοι υπήρχαν στην περιοχή προγενέστερα.

Συνεπώς, έχουν επιπρόσθετο δικαίωμα να διεκδικούν ως δικά τους εδάφη τα παλαιστινιακά.

Σημειώνεται πως οι Παλαιστίνιοι αποκαλούν την Παλαιστίνη “Φιλισταία”…

Οι δε Εβραίοι, κατέκτησαν με ανείπωτες σφαγές την Παλαιστίνη (με αρχηγούς τον Ιησού του Ναυί, και αργότερα τον Δαυίδ) από άλλους λαούς, μεταξύ των οποίων και τους Έλληνες.

2) Πάμε στην σύγχρονη Ιστορία.

Οι Εβραίοι αποφάσισαν με το έτσι θέλω, δύο χιλιετίες μετά που έφυγαν από την Παλαιστίνη, να επιστρέψουν!

Έτσι, από την δεκαετία του 1920 σχεδίασαν και υλοποίησαν την σταδιακή αλλά ταχύτατη εγκατάστασή τους σε εδάφη που επί πολλούς αιώνες ΔΕΝ κατοικούνταν πλέον από Ισραηλίτες.

Παίρνοντας την εν λόγω γη από άλλους, από τους Παλαιστίνιους.

Στην αρχή με όχημα το χρήμα (μαζικές αγορές οικοπέδων), και στην συνέχεια (όταν έγιναν κράτος) με την επιβολή των όπλων.

Το 1948 ο ΟΗΕ (με τις πλάτες και την πίεση πρωτίστως των ΗΠΑ) αποφάσισε να ιδρυθεί κράτος του Ισραήλ, αλλά όχι ταυτόχρονα και παλαιστινιακό με τα αντίστοιχα εδάφη που δικαιούταν!

Με αποτέλεσμα να ξεκινήσει η ενεργητική αντίσταση δεκαετιών των Παλαιστινίων (“Ιντιφάντα”, πόλεμος με τις πέτρες).

Η οποία “Ιντιφάντα” συνεχίζεται ακόμη και σήμερα, σε διάφορες χρονικές φάσεις πιο εκτεταμένα όπως σήμερα.

Και όχι μόνο με πέτρες, αλλά και με ρουκέτες της Χαμάς.

Η οποία Χαμάς δεν είναι τρομοκρατική ισλαμιστική οργάνωση τύπου Αλ Κάιντα ή ISIS (και οι δύο αυτές επισημαίνεται ότι είχαν την στήριξη ΗΠΑ και Ισραήλ…).

Παρότι (όπως είναι φυσικό) είναι μουσουλμανική, είναι οργάνωση εθνοαπελευθερωτική.

Υπάρχει δηλαδή και αγωνίζεται (έστω και με ακραίους τρόπους κάποιες φορές, όταν ανατινάζει απλούς πολίτες τού Ισραήλ) μόνο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης.

Δεν δρα ποτέ εκτός τής επικράτειας των εδαφών της.

Υπάρχει και η μετριοπαθής παλαιστινιακή οργάνωση Φατάχ, που εντάσσεται στην PLO (την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, που είχε ιδρύσει ο Αραφάτ).

Μέσα σε αυτό το κλίμα διαρκούς έντασης που εξ’ αρχής δημιουργήθηκε από την – με το ζόρι – επαναφορά των Εβραίων στην περιοχή, το 1967, στον “Πόλεμο των έξι ημερών”, το Ισραήλ κατέκτησε και άλλα εδάφη που δεν του ανήκουν.

Την ανατολική ΑΡΑΒΙΚΗ Ιερουσαλήμ, την Δυτική Όχθη του ποταμού Ιορδάνη που μέχρι τότε ήταν έδαφος της Ιορδανίας, αλλά και τα υψώματα τού Γκολάν που ανήκουν στην Συρία.

Η Ιορδανία μετέπειτα παραχώρησε τα δικαιώματα της Δυτικής Όχθης στους Παλαιστίνιους, στην προσπάθεια τους να κάνουν επιτέλους το κράτος τους.

Το Ισραήλ, δηλαδή, με πρόσχημα την νίκη του σε εκείνον τον πόλεμο, αποτελεί εδώ και 54 χρόνια δύναμη παράνομης και βάρβαρης κατοχής σε εδάφη που δεν τού ανήκουν!

Κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου, και με τις πλάτες ΟΗΕ-ΗΠΑ, που όχι μόνο κάνουν μούγκα, αλλά στηρίζουν το Ισραήλ!

ΚΑΙ όταν συνεχώς εποικίζει τα συγκεκριμένα εδάφη για να αλλάξει την πληθυσμιακή τους σύνθεση, αλλά ΚΑΙ όταν αυτό βομβαρδίζει αμάχους και ειδικά παιδιά απαντώντας στις ρουκέτες τής Χαμάς (η οποία ξαναγράφω ότι διενεργεί ΔΙΚΑΙΟ αλλά ΑΝΙΣΟ απελευθερωτικό αγώνα).

Δεν πρέπει δε να παρακάμπτουμε πως τόσο οι μετριοπαθείς δυνάμεις αντίστασης των Παλαιστινίων (Φατάχ), όσο και οι μη μετριοπαθείς (Χαμάς), έχουν να αντιμετωπίσουν ένα μέγιστα εξοπλισμένο και κυνικά βάρβαρο κράτος χωρίς ηθικές αναστολές…

3) Γράφετε κάποιοι (και μάλιστα ΕΘΝΟπατριώτες!) ότι ως Ελλάδα και ως Έλληνες δήθεν πρέπει να στηρίζουμε το Ισραήλ στα γενοκτόνα εγκλήματα που διαπράττει, διότι αυτό “είναι ο φυσικός μας σύμμαχος στην περιοχή”.

Παρασυρμένοι είτε από δογματική εβραιοφιλία (για διάφορους λόγους και αιτίες…), είτε από μια γενική απέχθεια στο Ισλάμ (που ομολογώ ότι κι εγώ δικαιολογημένα έχω).

Είναι τραγικό λάθος αυτό και θα εξηγήσω για ποιους λόγους.

Α. Οι Παλαιστίνιοι είναι πολύ ειδική περίπτωση μουσουλμανικού λαού, με διαχρονική φιλία προς την Ελλάδα, και το μόνο που τούς ενδιαφέρει είναι να αποκτήσουν το κράτος που δικαιούνται από την Ιστορία.

ΔΕΝ διεξάγουν “Τζιχάντ” προς τους “άπιστους” χριστιανούς, όπως όλες οι φανατικές ισλαμιστικές οργανώσεις.

Β. Παραβλέπετε επίτηδες μερικοί ότι οι Παλαιστίνιοι ΕΧΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΑ δίκαιο στον αγώνα που δίνουν.

Εμείς ως Έλληνες παραδοσιακά είμαστε έθνος που τιμά τόσο την διεθνή νομιμότητα, όσο και την ηθική διάσταση των γεγονότων.

Και ΔΕΝ χαρίζουμε τούς παραπάνω δύο λόγους στήριξης στους Παλαιστίνιους στον Ερντογάν και γενικά στους Τούρκους.

Ο οποίοι ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ στηρίζουν τους Παλαιστίνιους ΜΟΝΟ επειδή είναι μουσουλμάνοι, κάτι που εξυπηρετεί τα σχέδια των Τούρκων και ιδιαίτερα τού Ερντογάν για να παρουσιάζεται ως “ηγέτης” – “προστάτης” όλων των μουσουλμάνων (ανεξάρτητα φυσικά με το αν έχουν ή όχι δίκιο, κατά περίπτωση).

Ούτε χαρίζουμε ως Έλληνες πατριώτες την στήριξη τού δικαίου αγώνα των Παλαιστινίων στους εθνομηδενιστές αριστεροκομμουνιστές, που επίσης υποκριτικά (αποκλειστικά με ιδεολογικό πρόσχημα) ενδιαφέρονται για το παλαιστινιακό έθνος, το οποίο δεν αναφέρουν καν ως τέτοιο (λένε ΜΟΝΟ “παλαιστινιακός λαός”)!

Εν κατακλείδι:

Όπως έχω γράψει αμέτρητες φορές, η πραγματικότητα – τόσο στις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων, όσο και στις διακρατικές – ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΠΑΡΑΜΕΤΡΙΚΗ και όχι “άσπρο μαύρο” (όπως την παρουσιάζουν είτε όσοι έχουν χαμηλή αντίληψη, είτε εκείνοι που υπηρετούν ιδιοτελή ή ύποπτα συμφέροντα…).

Είναι άλλο πράγμα η σωστή συμμαχία μας με το Ισραήλ στο θέμα των αγωγών στην νοτιοανατολική Μεσόγειο, και εντελώς διαφορετικό ο ιστορικά και ηθικά δίκαιος αγώνας των Παλαιστινίων.

Και αν η όποια ελληνική κυβέρνηση, για λόγους θεμιτής διπλωματίας, δεν μπορεί να στηρίξει ανοιχτά αυτόν τον αγώνα, τουλάχιστον εμείς ως Έλληνες πατριώτες (χριστιανοί Ορθόδοξοι, ή μη) με αυθύπαρκτη κριτική σκέψη αλλά και με αυξημένη αίσθηση του δικαίου και τής ηθικής, έχουμε υποχρέωση να αναγνωρίζουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς ισχύουν και συμβαίνουν.

Και όχι όπως βολεύει τον συμφεροντολογικό φιλοεβραϊσμό μερικών (ο οποίος είναι λάθος όπως και ο αντισημιτισμός), ή τον δογματικό αντιμουσουλμανισμό αρκετών άλλων…

ΥΓ: Τα στρατηγικά συμφέροντα Ελλάδας και Ισραήλ συμπίπτουν σε ελάχιστα θέματα πλην των αγωγών υδρογονανθράκων. Μην ξεχνούμε ότι το Ισραήλ εδώ και δεκαετίες, και μέχρι την κόντρα Νετανιάχου – Ερντογάν, είχε στενή συνεργασία με την Τουρκία, την οποία στήριζε (όπως και οι ΗΠΑ πριν τούς S-400). Και σε πιο σφαιρικό, γενικότερο και διαχρονικό επίπεδο, ο εβραϊσμός συνήθως ήταν απέναντι στα συμφέροντα τού Ελληνισμού…