Η δημοκρατία της Βαϊμάρης ξαναχτυπά;

Του Νίκου Ζόμπολα

Μου αρέσουν τα ιστορικά βιβλία και κυρίως της ευρωπαϊκής ιστορίας του 20ου αιώνα, γραμμένα από αντικειμενικούς «τρίτους» Αμερικάνους.

Ο 20ος αιώνας, ο αιματοβαμμένος αιώνας της Ευρώπης.

Ο αιώνας που διδάσκει και παραδειγματίζει για την ιστορία της ευρωπαϊκής χερσονήσου και βαλκανικής.

Η Ευρώπη έχει βαθιά ιστορία, πάθη, εσώψυχα λαών, ανυπέρβλητες εθνικές αναφορές.

Η πτώση των αυτοκρατοριών και ειδικά της ιβηρικής χερσονήσου, προκάλεσε ντόμινο.

Η Γερμανία το σύνηθες πρόβλημα και πάντα ηττημένη από τους Αγγλοσάξονες και τους πειθήνιους Γάλλους.

Ο Α ´ παγκόσμιος έγινε γιατί φοβήθηκαν την άνοδο της Γερμανίας και η ταπεινωτική συνθήκη των Βερσαλλιών δεν ήταν εύπεπτη από τον λαό τους.

Ξηλώθηκαν τα απολυταρχικά καθεστώτα, δημιουργήθηκαν οι δημοκρατίες, όπως της Βαϊμάρης της πληγωμένης και ταπεινωμένης Γερμανικής Αυτοκρατορίας από την Αντάντ.

Μετά ακολούθησε το ΚΡΑΧ του ’30 και λίγο πριν ο Μπολσεβικισμός της Ρωσίας.

Οι Ευρωπαίοι πείνασαν και κάτι που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι οι περισσότεροι νεκροί προήλθαν από τον λιμό στην Ουκρανία, παρά από τον Β ‘ παγκόσμιο.

Η Ευρώπη μεταξύ του Χίτλερ και του Στάλιν.

Τραγωδία.

Ο ένας κατά του εβραϊκού καπιταλισμού και ο άλλος κατά του καπιταλισμού εν γένει.

Λαϊκιστές, λαοπλάνοι και επικίνδυνοι βρήκαν χώρο μετά το ΚΡΑΧ και την πείνα, την γερμανική ταπείνωση και την αποτυχία των φιλελεύθερων δημοκρατικών καθεστώτων να διαχειριστούν τους νεκρούς του ΠΠ, το ΚΡΑΧ και την εξαθλίωση.

Θύματα οι αγρότες, η τότε μεσαία τάξη, όπως και τώρα.

Κολεκτιβοποίηση αγροτικής παραγωγής τότε, φορολογία 70% τώρα, υπέρογκες κρατικές δαπάνες επεκτατισμού ο άλλος.

Κατάληξη η ευρωπαϊκή τραγωδία εκ νέου, η γερμανική ήττα και η πείνα.

Ακολούθησε μια μακρά περίοδο ειρήνης και ηρεμίας.

Βρισκόμαστε πάλι εκεί, η δήθεν επιφανειακή δημοκρατία της Βαϊμάρης, δηλαδή η ΕΕ, αντί για Χίτλερ, πρόεδρο Κομισιόν και αντί για Στάλιν, ο Πούτιν.

Αλλαγή ρόλων όμως, οι Βρυξέλλες το κομμουνιστικό κόμμα και ο Πούτιν για Χίτλερ.

Αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας από τον Ερντογάν και η βαλκανική με Βόρεια Μακεδονία Αλβανόφωνων.

Οι Ευρωπαίοι ψηφίζουν σωρηδόν ακροδεξιούς γιατί πεινάνε και βλέπουν αδιέξοδο.

Μέχρι το ’41 Στάλιν και Χίτλερ ήταν φιλαράκια, μετά όμως πολέμησαν σκληρά.

Πολλές ομοιότητες, πολλές συμπτώσεις.

Δεν μπορώ να τα αγνοήσω,συμβαίνουν τώρα.

Η Ευρώπη έχει ιστορία και πρέπει να την σεβόμαστε και να μαθαίνουμε.