Δ. Τσαιλάς : Συνέντευξη: Πόσο σύντομα η Τουρκία θα μας χτυπήσει με πυρηνικά, και πως θα ανατρέψουμε τα σχέδια;

Το 1972, ξεκίνησε η κατασκευή του πρώτου πυρηνικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στο Πακιστάν. Δύο χρόνια αργότερα, τo 1974 η μουσουλμανική κυβέρνηση του Πακιστάν δημιούργησε το πρώτο πρόγραμμα εμπλουτισμού Ουρανίου, με την κωδική ονομασία  ‘Project-706’. Σε λιγότερο απο δέκα χρόνια, το 1983. ειχε φτιάξει την πρώτη ατομική βόμβα, έκανε το λεγομενο cold test. Ομως μόλις στις 28 Μαίου 1998 η χώρα έκανε την πρώτη δοκιμή πυρηνικής βόμβας, με 5 εκρήξεις με τον πύραυλο  Chagai-I ως αντίδραση, όπως τότε είπε, στην δοκιμή πυρηνικής βόμβας απο την Ινδία 20 μέρες νωρίτερα.

Το μνημείο εορτασμού της πυρηνικής δοκιμής στο πακιστάν

Παρά δηλαδή την πολύ πιό υπανάπτυκτη οικονομία που διέθετε η χώρα τότε σε σχέση με την τουρκία σήμερα, ήταν σε θέση σε 10 μόλις χρόνια να δημιουργήσει τη βόμβα. Τώρα διαθέτει περίπου 100 πυρηνικές κεφαλές. Παρότι οι ΗΠΑ επέβαλλαν οικονομικά μέτρα ενάντια στο Πακιστάν , λόγω αυτού, η Τουρκία ήταν μεταξύ εκείνων των 4 κρατών που συνεχάρη της κυβέρνηση Πακιστάν γι αυτή την κίνηση! Σήμερα η Τουρκία σχεδιάζει την δημιουργία πυρηνικού εργοστασίου. Μπορεί να λεχθεί ότι η τουρκία, είναι πιο ανεπτυγμένη απο οτι τοτε ηταν το Πακιστάν, ώστε να αναπτύξει γρήγορα τη βόμβα, και διαθέτει και ιστορικό γενοκτονιών, που κάνει την προοπτική ανάπτυξης ατομικής βόμβας από την ιμπεριλιστική αυτή χώρα εφιάλτη.

Για το σκοπό αυτο είχαμε μιά μίνι-συνέντευξη με τον Ναύαρχο Δημήτριο Τσαιλά.

Συνέντευξη με τον Ναύαρχο Δημήτριο Τσαιλά

Ναύαρχε, σας ευχαριστούμε που μας κάνετε την τιμή και μας δίνετε τη χαρά να έχουμε αυτη την συνέντευξη. Ανακοινώθηκε η δημιουργία πυρηνικού εργοστασίου στο Ακουγιού στην Τουρκία. Τί μπορεί να σημαίνει αυτό, και πως μπορεί να αντιμετωπιστεί;

Πραγματικά, κατ αρχήν δεν ξερει κάποιος τι είναι πιο επικίνδυνο για να ανησυχήσουμε, από την κατασκευή του πυρηνικού εργοστασίου στο Ακουγιού και την πιθανότητα ενός σεισμού, που συζητιέται έντονα, ή ότι σταδιακά η Τουρκία θα γίνει πυρηνική δύναμη;

Πρέπει να αρχίσει, ένας δημόσιος διάλογος και να επικεντρωθεί κυρίως γύρω από το θέμα του πυρηνικού εργοστασίου στο Ακουγιού στην Τουρκία, με σκοπό να αναλυθούν θέματα που σχετίζονται και με το ρόλο των υπηρεσιών πληροφοριών, όπως:
1. Κατανόηση του επιπέδου κινδύνου που θέτει το έργο στον ελληνισμό (Ελλάδα-Κύπρος)
2. Κατανόηση της χρονικής γραμμής του έργου και συνεπώς των χρονικών περιορισμών για πιθανή αντιμετώπιση του.

Απο επιχειρησιακής απόψεως, σε ότι αφορά την εθνική μας άμυνα πως μπορεί να αντιμετωπιστεί, ωστε να διασφαλίσουμε την διάσωση εκατομμυρίων Ελλήνων απο πυρηνικό χτύπημα. Ιδιαιτέρως γνωρίζοντας το ιστορικό γενοκτονιών, τον αδιστακτο ιμπεριαλιστικό ρόλο που επιβεβαιωθηκε και πριν λίγες μερες με καταληψη εδαφους ξένης χωρας(Συριας, Αφρίν) , την αδυναμία ευηκοων αυτιών απο την πλευρά της γείτονας χώρας και τον κινδυνο η χωρα μας πολύ συντομα να γίνει πυρηνικό παρανάλωμα απο την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων που μπορεί να χτυπήσουν ακόμη και τα αστικά κέντρα της χώρας μας, την Θεσσαλονίκη ή την Αθήνα;

Ο διάλογος πρέπει να εξετάσει, άμεσα, στα πλαίσια αυτά και θέματα όπως

1. Προγραμματισμός της επιχειρησιακής σχεδίασης και εκτέλεση ασκήσεων
2. Αξιολόγηση των κινδύνων και των αντιδράσεων σε επιχείρηση προληπτικού κτυπήματος
3. Εκστρατεία, προς όλα τα φόρα για την οικοδόμηση της διεθνούς νομιμότητας.

 Μπορούμε να γίνουμε λίγο πιο συγκεκριμένοι για το τί εννοούμε ‘προληπτικό κτύπημα’, πού πρέπει να εστιάζεται, και τι περιλαμβάνει;
 
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι επιχειρήσεις πληροφοριών δεν τελειώνουν με την ανακάλυψη της πρόθεσης του αντιπάλου. Οι υπηρεσίες πληροφοριών πρέπει να αντιμετωπίσουν δύο συγκεκριμένες προκλήσεις. Πρώτον, σε στρατηγικό επίπεδο, πρέπει να αξιολογήσουν τον τύπο της αντίδρασης – ή την έλλειψη αντίδρασηςσε μια επίθεση που πιθανόν να προέλθει από την Τουρκία. Σε αυτό το πλαίσιο, η ανάπτυξη της ιδέας του “χώρου άρνησης” θα συνιστούσε μια εννοιολογική καινοτομία. Όσον αφορά τη δεύτερη πρόκληση, δηλαδή την ίδια την επίθεση, οι υπηρεσίες πληροφοριών πρέπει να παρέχουν ακριβείς πληροφορίες σχετικά με την προετοιμασία, τη συγκέντρωση δυνάμεων και τη σχεδίαση. Η εκτέλεση της επίθεσης απαιτεί στενή συνεργασία μεταξύ των τακτικών μονάδων πληροφοριών και των επιχειρησιακών και ερευνητικών φορέων. Επίσης φαίνεται σημαντικό ότι η διακλαδικότητα των μυστικών υπηρεσιών, στα διάφορα στοιχεία της, μπορεί να καταφέρει να ενώσει τις προσπάθειές της και να λειτουργήσει με υψηλό επίπεδο “κοινότητας”, σχετικά με την εκτίμηση απειλής και τις πιθανές αντιδράσεις στην επίθεση.
(O Ναύαρχος Δ. Τσαιλάς δίδαξε, μεταξύ άλλων, επι σειρά ετων στις έδρες Επιχειρησιακής Σχεδιάσεως και της Στρατηγικής και Ασφάλειας σε ανώτερους Αξιωματικούς στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου)