Όταν το ελληνικό κράτος «βοηθάει» τις ελληνικές εταιρείες

Του Θεόδωρου Σεμερτζίδη

Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα τα τελευταία σαράντα χρόνια έχει επιδοθεί σε μια ανελέητη από-βιομηχάνιση, καθώς παραδοσιακές ελληνικές βιομηχανίες οι οποίες διέπρεψαν στα μέσα του προηγούμενου αιώνα, οδηγήθηκαν σταδιακά στην απαξίωση και κατέληξαν μερικές από αυτές στις «αγκαλιές» των σοσιαλιστών εργατοπατέρων.

Η συνέχεια γνωστή, άκρατος δανεισμός, ελλείμματα, το glamour της Ευρώπης, εισαγωγές, υπερτίμηση από την εισαγωγή του ευρώ, και τέλος επιτροπεία της ελληνικής οικονομίας. Ανεξαιρέτως, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από την μεταπολίτευση και μετά, στάθηκαν ανίκανες να επαναφέρουν την οικονομία σε τροχιά υγιούς ανάπτυξης. Βέβαια, όλα τα παραπάνω είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους μας, αλλά αξίζει να δούμε παρακάτω ένα παράδειγμα για το πως το ελληνικό κράτος «βοηθάει» το ελληνικό επιχειρείν· μέσα από το παράδειγμα μιας ελληνικής εταιρίας η οποία δραστηριοποιείται στον χώρο του real estate, δίνοντας την απάντηση μας στις κυβερνήσεις που διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για το πια θα μας «σώσει» καλύτερα.

Η εταιρεία αυτή δεν είναι άλλη από την Grivalia Properties, η οποία την χρήση του 2016 παρουσίασε κύκλο εργασιών 61,30 εκατ. ευρώ αυξημένο κατά 6% σε σχέση με το προηγούμενο έτος, με τα λειτουργικά της κέρδη να υποχωρούν κατά 50% σε σχέση με το 2015, στα 32,4 εκατ. ευρώ. Θα μπορούσε να πει κάποιος, ότι και αυτή η εταιρεία υπόκειται στον ανταγωνισμό ή ότι το management φάνηκε ανεπαρκές ώστε να καταφέρει να αυξήσει τα λειτουργικά κέρδη.

Θα μπορούσε να είναι κι έτσι, εάν μιλούσαμε όμως με πολιτικούς όρους. Στον κόσμο των επιχειρήσεων τα νούμερα είναι ψυχρά, και συνήθως λένε την αλήθεια. Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση, τα πρόσθετα φορολογικά μέτρα αύξησαν κατά 614% τους φορολογικούς συντελεστές επί του ενεργητικού σε σχέση με την χρήση του 2015! Ναι, πραγματικά διαβάσατε, +614% από επιπρόσθετα φορολογικά μέτρα. Η αύξηση του ΕΝΦΙΑ κατά 120%, για μια εταιρεία η οποία δραστηριοποιείται στο χώρο του real estate, αποτελεί από μόνο του θηλιά στον λαιμό· είναι αυτό που λέμε «άσε τα κλειδιά στην εφορία, κι ότι περισσέψει ας σου το δώσουν».

Οι φόροι τους οποίους πλήρωσε η εν λόγω εταιρεία για την χρήση του 2016, ανήλθαν στα 4,94 εκατ. ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση 227%! σε σχέση με το προηγούμενο έτος.

Όπως είναι ήδη γνωστό, η εξίσωση των αντικειμενικών αξιών με τις εμπορικές αναμένεται να επηρεάσει τα αποτελέσματα του 2018 (σε πιο βαθμό θα δείξει), καθώς η εταιρεία διαθέτει ένα χαρτοφυλάκιο 91 ακινήτων, εκ των οποίων τα 56 από αυτά βρίσκονται στην Ελλάδα. Είναι ευνόητο ότι οι κίνδυνοι για την εταιρεία, που είναι η πτωτική τάση στις αξίες των ακινήτων (που αποτελεί έναν εν δυνάμει κίνδυνο), όπως και η συνεχόμενη ύφεση της ελληνικής οικονομίας η οποία οδηγεί σε αύξηση των επισφαλειών, οι μεταβολές στις αξίες των ακινήτων, και οι εξωτερικοί παράγοντες, καθώς στο χαρτοφυλάκιο της εταιρείας περιέχονται κι ακίνητα στο εξωτερικό, μπορούν να οδηγήσουν σε περαιτέρω συρρίκνωση της λειτουργικής κερδοφορίας.

Σύμφωνα όμως με τα παραπάνω, θα περίμενε κανείς ότι η μετοχή της στο χρηματιστήριο θα παρέπαιε. Απεναντίας μάλιστα, από τις αρχές του έτους καταγράφει απόδοση 10,97% (όπως παρατηρούμε και στο παρακάτω γράφημα), ενώ από τεχνικής απόψεως βρίσκεται σε κρίσιμα επίπεδα, καθώς ο κινητός μέσος όρος των πενήντα ημερών παραμένει πολύ κοντά στην πτωτική διάσπαση αυτού των διακοσίων, όπου εάν τελικά συμβεί θα αλλάξει την βραχυ-μεσοπρόθεσμη τάση, με την αντίσταση να βρίσκεται στα 8,994 ευρώ (γραμμή ΑΒ) και την στήριξη στα 8,335 ευρώ (γραμμή ΓΔ).

Το παραπάνω γράφημα δεν μας βοηθάει όμως και πάρα πολύ, ώστε να κατανοήσουμε στο εάν η μετοχή θα κινηθεί προς υψηλότερα επίπεδα ή όχι. Για να σχηματίσουμε μια εικόνα, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στο P/E, και κυρίως στην τιμή προς την εσωτερική αξία της μετοχής. Το P/E διαμορφώνεται στο 31,48, κρίνοντας το κάπως ακριβό, καθώς η μετοχή διαπραγματεύεται 31 φορές τα κέρδη της. Ο δεύτερος δείκτης όμως, τιμή/εσωτερική αξία, διαμορφώνεται στα 0,99 σεντς, κάνοντας την τιμή της μετοχής φθηνή σε σχέση με την εσωτερική της αξία, και δελεαστική για κάποιον μεσοπρόθεσμο επενδυτή.

Βέβαια, υπάρχει κι ακόμη ένας τρόπος ώστε να διαπιστώσουμε το εάν οι προοπτικές της εταιρείας είναι καλές ή όχι, κι αυτός δεν είναι άλλος από το μετοχολόγιο. Κοιτώντας κανείς τους μετόχους με ποσοστό άνω του 5%, διαπιστώνει πως αυτοί είναι:

Fairfax 41,50%
Eurobank Ergasias 20%
Wellington Management Corp. 11,16%
Brandes Investment partners 5%
Ελεύθερη διασπορά 22,34%

Αλήθεια ποιος άραγε πιστεύει ότι οι παραπάνω μέτοχοι αισθάνονται καλά όταν χάνουν χρήματα; Σωστά! Κανείς από τους εν λόγω μετόχους δεν σκορπάει τα λεφτά του χωρίς να προσδοκά στο κέρδος, Προφανώς και κάτι βλέπουν στην ελληνική οικονομία το οποίο μέχρι στιγμής δεν το βλέπουμε εμείς. Το θέμα όμως είναι να το δουν επιτέλους και οι ελληνικές κυβερνήσεις!

Τα παραπάνω εκφράζουν προσωπικές απόψεις και δεν αποτελούν προτροπή για αγορά, πώληση ή διακράτηση οποιασδήποτε κινητής αξίας.