Δικαίωμα στην Στέγη

Το Δικαίωμα στην Στέγη αποτελεί Συνταγματική επιταγή, ατυχώς οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών έχουν αμελήσει την συγκεκριμένη υποχρέωση έναντι των πολιτών που τους εκλέγουν.

Ένα εκτεταμένο πρόγραμμα κατασκευής εργατικών κατοικιών, όχι μόνο θα έλυνε ζητήματα επιβίωσης για τους ασθενέστερους συμπολίτες μας, αλλά θα τόνωνε και πολλούς τομείς της οικονομίας.

Αντ’ αυτού έχουμε τώρα τους επικείμενους πλειστηριασμούς πρώτων κατοικιών.

Η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου είναι κάθετα αντίθετη με την εκποίηση έναντι πινακίου φακής της ακίνητης ενυπόθηκης περιουσίας των Ελλήνων πολιτών.

Θεωρούμε ότι η Κυβέρνηση πρέπει να εγγυηθεί τα δάνεια πρώτης κατοικίας, όταν δεν υπάρχει άλλη ικανή περιουσία, μέχρι του ποσού των 100.000 ευρώ με παρακράτηση της κυριότητας υπέρ του Δημοσίου σε περίπτωση που δεν κατορθώσει να εξοφλήσει το δάνειο ο πολίτης.

Επιτακτική είναι η ανάγκη όπως προκύπτει από την οικονομική στενότητα που αντιμετωπίζει η πλειονότητα των συμπολιτών μας λόγω της κρίσης της περασμένης περιόδου αλλά και την πανδημίας, για επανυπολογισμό του ύψους των οφειλών με νέο χαμηλότατο επιτόκιο χωρίς προσαυξήσεις και τόκους υπερημερίας.

Η καταβολή για ορισμένο διάστημα των δόσεων, που προτείνει η Κυβέρνηση, καθώς και το ξεπερασμένο από την πραγματικότητα Σχέδιο Ηρακλής,  δεν λύνουν το πρόβλημα αλλά μεταθέτουν την κοινωνική έκρηξη για το άμεσο μέλλον.

Και για να προλάβουμε τους νεοφιλελεύθερους που θα μιλήσουν για χρηματόδεντρα, απαντούμε στην ερώτηση περί πόθεν για τα χρήματα. Για κάθε ευρώ από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων η μόχλευση στην οικονομία είναι εξαιρετικά πολλαπλάσια. Δεύτερον η εγγύηση του κράτους θα μπορούσε να συνοδευτεί από ένα μικρό ενοίκιο για τον ωφελούμενο ανάλογα με τις δυνατότητές του και τρίτον το κράτος κρατά στην ιδιοκτησία του τα ακίνητα όταν ο δανειολήπτης δεν εξοφλήσει το δάνειο.

Η κρίση της πανδημίας είναι ευκαιρία για αναθεώρηση πολιτικών που αφορούν τους πιο αδύναμους από εμάς, και η κοινωνική δικαιοσύνη περιμένει την κρατική παρέμβαση και όχι τους νόμους της αγοράς.