ΜΕΚΕΑ: Η Βουλγαρία στον «άξονα» αντίστασης ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Ενώ η σύγκρουση μεταξύ της ΕΕ και της Πολωνίας και Ουγγαρίας βρίσκεται σε εξέλιξη για μια σειρά σοβαρών ζητημάτων που αναδείξαμε στην τελευταία ανακοίνωσή μας «Τα εμβόλια των Πολυεθνικών και η Εθνική Κυριαρχία» (1/12/20), φαίνεται ότι και η Βουλγαρία βρίσκεται στο δρόμο για να προσχωρήσει στον «άξονα των λαϊκιστικών χωρών», όπως χαρακτηρίζει η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) και η ΕΕ τις χώρες των οποίων οι ηγεσίες με τη λαϊκή βέβαια στήριξη δεν ευθυγραμμίζονται με τις επιταγές της ΕΕ.

Έτσι, μετά από αλλαγή κυβέρνησης στο Βουκουρέστι το 2019 —και εν μέσω αυξανόμενου άγχους για «αυταρχική» μετατόπιση στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη— το προσκήνιο έχει μετατοπιστεί στη Σόφια. Σε μια πρόσφατη έκθεση για το κράτος δικαίου στη Βουλγαρία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέφρασε ανησυχίες σχετικά με τη μη διαφανή ιδιοκτησία των μέσων ενημέρωσης, την πίεση στους δημοσιογράφους και το νέο σχέδιο νομοθεσίας σχετικά με την ξένη χρηματοδότηση ΜΚΟ. Τον Ιούνιο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι ένας παρόμοιος νόμος στην Ουγγαρία ήταν ασυμβίβαστος με τα θεμελιώδη δικαιώματα της ΕΕ (βλ. “EU’s top court rules against Hungary on NGO funding”, Financial Times, 18/6/2020).

Η γειτονική μας Βουλγαρία, 14 χρόνια μετά την ένταξή της στην ΕΕ, είναι μία από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης μαζί με την Ελλάδα. Η πορεία της ήταν αυτή όπως όλων των κεντροανατολικών Ευρωπαϊκών κρατών, που μετά την κατάρρευση του Ανατολικού Συνασπισμού και την είσοδό τους στην «ελεύθερη αγορά», η παραγωγική τους δομή καταστράφηκε και οι λαοί τους εξαθλιώθηκαν, με «δώρα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης το να κοιμούνται πολλοί κάτοικοί τους στα παγκάκια. Το άφθονο χρήμα που έρευσε στις χώρες αυτές από την ΕΕ θυμίζει την περίπτωση της πατρίδας μας, που αφού τα περίφημα κοινοτικά κονδύλια συγκάλυψαν τη σταδιακή παραγωγική αποδιάρθρωση της γεωργίας και της βιομηχανίας μας, τελικά οδηγηθήκαμε στην οικονομική καταστροφή.

Ενώ όμως η Ελλάδα μετατράπηκε σε απόλυτο προτεκτοράτο της Υπερεθνικής Ελίτ και της ΕΕ, ακόμα και η Βουλγαρία δεν έφτασε σε αυτό το σημείο. Μετά το 2015 έκλεισε τα σύνορά της στην «ελεύθερη μετανάστευση», ενώ προσφάτως με τη Ρουμανία προωθεί νομοθεσία ελέγχου της χρηματοδότησης και λειτουργίας των ΜΚΟ στο έδαφός της, όπως μας πληροφορούν σε αποκαλυπτικό άρθρο τους οι Financial Times με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Η Βουλγαρία προσχωρεί στην ενοχλητική ομάδα της Ευρώπης» (“Bulgaria joins Europe’s awkward squad”, 30/11/2020).

Η ΕΕ βέβαια παρουσίαζε μέχρι τώρα τις διαφωνίες με την κυβέρνηση της Βουλγαρίας απλώς σαν ζητήματα «διαφθοράς» και «διαφάνειας» (όπως βέβαια κάνει και με την Ουγγαρία και την Πολωνία), σε μια σαφή απόπειρα εξαπάτησης των Ευρωπαϊκών λαών για τη σημασία των συγκρούσεων αυτών που βάζουν βέβαια δυναμίτιδα στα θεμέλια του σαθρού οικοδομήματος που έστησε η Υ/Ε στην Ευρώπη σαν το πρώτο βήμα για την εγκαθίδρυση της ηγεμονίας της, με παρόμοιες ενώσεις να ακολουθήσουν στην Αμερική (η NAFTA, δηλ. η ΕΕ της Αμερικανικής ηπείρου, που θα αναζωογονηθεί μετά την «εκλογή» του εκλεκτού της Υ/Ε στις ΗΠΑ, του Μπάιντεν), την Ασία (ASEAN) κ.λπ., καθώς και μεταξύ ηπειρωτικών οικονομικών μπλοκ, όπως προμηνύει η στρατηγική συμφωνία ASEAN-ΕΕ και άλλες πολύ πρόσφατες κινήσεις.

Όμως τώρα αποκαλύπτεται ότι η Βουλγαρική κυβέρνηση δεν είναι τελικά και τόσο «υπάκουο παιδί» στις εντολές της ΕΕ, αφού όχι μόνο αρνείται να εκχωρήσει κάθε πολιτική εξουσία–απόφαση στους υπερεθνικούς κανόνες της ΕΕ (όπως έγινε με την Ελλάδα όπου ακόμα και στον τομέα της ενημέρωσης κυριαρχούν απόλυτα τα μέσα που ελέγχει η Υ/Ε), αλλά και εμποδίζει ευθέως την ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ, διαλύοντας το σχέδιο της τελευταίας για πλήρη «ΕΕ-ποίηση» και ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων, και περικύκλωση της Ρωσίας.

Αυτόν τον άμεσο κίνδυνο να ενταχθεί και η Βουλγαρία στον ευρωπαϊκό «άξονα αντίστασης», επισημαίνει και το συστημικό όργανο της Υ/Ε, οι πάντα καλά ενημερωμένοι Financial Times —αφού ο στόχος τους είναι η ενημέρωση των ελίτ και όχι η συσκότιση της αλήθειας για την «πλέμπα», όπως κάνουν τα άλλα συστημικά ΜΜΕ. Τελικά, τόσο η καταρρέουσα «ευρωπαϊκή οικογένεια», όσο και τα αφεντικά της στην Υπερεθνική Ελίτ, μετά την ιστορική απαρχή του Μπρέξιτ και στη συνέχεια την αμφισβήτησή της από την Ουγγαρία και την Πολωνία χθες, και τη Βουλγαρία σήμερα, αποκαλύπτουν ότι το μέλλον δεν ανήκει σε ενώσεις ψευτο-κρατών για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ελίτ, αλλά σε συνομοσπονδίες εθνικά κυρίαρχων λαών για την εθνική και κοινωνική ελευθερία…