Ο βρώμικος ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην καταστροφή της Ελλάδος
Του Σπυρίδωνα Λαβδιώτη*.
Είναι θλιβερό για τον γράφοντα να αναφερθεί στο ιστορικό των στυγνών και δολερών μεθόδων που συστηματικά χρησιμοποίησε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οι οποίες οδήγησαν στην καταστροφή τον αδύναμο κρίκο των χωρών του ευρώ, την Ελλάδα. Δεν υπάρχει όμως άλλη επιλογή από το να κατατεθεί η αλήθεια και η πραγματικότητα.
Από την έναρξη των Μνημονίων της εθνικής υποτέλειας τον Μάιο 2010 μέχρι και σήμερα, θα καταγραφεί στην Ελληνική ιστορία ως η περίοδος της αποικιοποίησης και φτωχοποίησης της χώρας από τους κοινοτικούς της εταίρους. Μιας περιόδου με κύριο χαρακτηριστικό την επιβολή τριών Μνημονίων συνοδευόμενα από δανειακές συμβάσεις συνολικού ύψους 326 δις ευρώ. Οι δανειακές συμβάσεις- οι μεγαλύτερες που έχουν συναφθεί ιστορικώς για ένα κράτος – ονοματίστηκαν ‘κεφάλαια διάσωσης’ της Ελλάδος από χρεοκοπία – μιας χώρας με ΑΕΠ μικρότερο των δανείων που χορηγήθηκαν.
Ποιoς ‘διασώθηκε’
Είναι πλέον γνωστό ότι τα υπέρογκα αυτά δάνεια δεν δόθηκαν στην Ελλάδα για να σωθεί από τη χρεοκοπία και να ευημερήσει ο λαός της, αλλά για να σωθούν οι τράπεζες του Ευρωσυστήματος και μαζί, το ευρώ. Λιγότερο από 5% των «κεφαλαίων διάσωσης’ πήγαν για την ελληνική οικονομία.1 Ως επακόλουθο, η οικονομία κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα, η ανεργία γιγαντώθηκε, οι χρεοκοπίες εταιριών και κατασχέσεις σπιτιών έλαβαν δραματικές διαστάσεις, η μετανάστευση των νέων θέριευσε, μαζί και η κοινωνική απόγνωση, μιζέρια και τελικά η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας
Σε όλη αυτή τη σύγχρονη τραγωδία της Ελλάδος κεντρικό ρόλο διαδραμάτισε η περιβόητη ΕΚΤ. Τα πραγματικά περιστατικά καταδεικνύουν ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα χρησιμοποίησε τη νομισματική της πολιτική σαν ένα μέσο πολέμου κατά της χώρας μας. Η ΕΚΤ διεξήγαγε ένα μυστικό, αφανή πόλεμο για να μη γίνουν αντιληπτές οι επίβουλες πράξεις της οι οποίες έπληξαν με αγριότητα την Ελλάδα. Με πρόφαση τη δέσμευση της Ελλάδος να τηρήσει τους όρους των προγραμμάτων προσαρμογής, που επιβλήθηκαν από την τρόικα – της οποίας είναι μέλος – χρησιμοποιεί το μονοπώλιο δημιουργίας του χρήματος, ex nihilo, επιλεκτικά για να εκπληρώσει τις επιθυμίες της Γερμανίας, η οποία εκ συστάσεως ως κράτος-έθνος είχε πάντοτε κατακτητικές διαθέσεις.
Η ΕΚΤ παραβιάζοντας το θεσμικό πλαίσιο της ανεξαρτησίας από κάθε πολιτική επιρροή, οι νομισματικές της παρεμβάσεις ξεπέρασαν την εντολή της με την απροκάλυπτη συμμετοχή στη μεταβίβαση κολοσσιαίων ζημιών των τραπεζών του Ευρωσυστήματος, ιδίως των Γαλλικών και Γερμανικών, στον Έλληνα φορολογούμενο. Μέσω των δανείων του απατηλού ‘μηχανισμού στήριξης’ οι ζημίες των τραπεζών ρέουν κατευθείαν στην Ελλάδα. Είναι φανερό ότι με τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος η ΕΚΤ, όποτε αυτή κρίνει – χωρίς διαφάνεια και λογοδοσία – προκαλεί ασφυξία σε μια βαριά δεινοπαθούσα χώρα.
Το μεγάλο κόλπο του Ντράγκι
Έτσι ακριβώς ενέργησε η ΕΚΤ, διότι ως κράτος-μέλος του ευρώ δεν έχεις το νομικό δικαίωμα να εκδόσεις δικό σου χρήμα, σε ελέγχει απολύτως νομισματικά. Εάν η Ελλάδα είχε το δικό της νόμισμα, όπως η Δανία ή Τσεχία, η κεντρική της τράπεζα θα κάλυπτε το χρηματοδοτικό κενό και θα απέτρεπε την κατάρρευση της οικονομίας. Η Τράπεζα της Ελλάδος δεν μπορεί να τυπώσει ευρώ και η ΕΚΤ δεν ήθελε να βοηθήσει. Δεν είναι αναγκαίο να σε σκοτώσει, σου καταστρέφει την οικονομία. Μειώνει την πίστωση του τραπεζικού τομέα, κλείνει τις τράπεζες, οι τιμές ακινήτων υποτιμούνται, το εργατικό δυναμικό μένει άνεργο και μεταναστεύει – εκτός κι εάν κάποιος επιθυμεί να γίνει ληστής. Υπάρχει γη να αρπάξεις, όπως μια εισβολή κατά της Ελλάδος, για να βουτήξεις τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τους σιδηροδρόμους και ό,τι άλλο πολύτιμο. Αυτός όμως είναι πόλεμος.
Η ολέθρια συμπεριφορά της ΕΚΤ αναφορικά με την Ελλάδα έχει τις ρίζες της σε μια ξεχασμένη ιστορία: Πώς η Goldman Sachs βοήθησε την Ελλάδα να καταστρέψει τον εαυτόν της.2 Είναι τo διάσημο swap 2001 μεταξύ της Goldman και Ελληνικής κυβέρνησης που είχε αποκαλυφτεί από τον διεθνή Τύπο, αλλά οι ευρωπαϊκές αρχές το απέκρυψαν για οκτώ χρόνια. Και, ξαφνικά η ΕΚΤ το ανακάλυψε μετά την ψήφιση του ν. 3723/2008 με το πακέτο των 28 δις ευρώ, της διάσωσης των ‘ελληνικών’ τραπεζών από το ελληνικό κράτος και της μεταβίβασής του στους φορολογούμενους. Ήταν Απρίλιος 2009, που έγινε η ανακάλυψη μέσα στην καταιγίδα της κρίσης, όταν η ΕΚΤ διέκρινε «μια πράξη swap κινείτο παράξενα στη χρηματαγορά». 3
Ειρωνικώς, προς μεγάλη έκπληξη η ΕΚΤ διαπίστωσε, αυτό που γνώριζε πριν οκτώ χρόνια, ήταν το swap 2001 που υπέγραψε η κυβέρνηση Σημίτη με την Goldman Sachs. Το swap αρχικώς μείωσε το δημόσιο χρέος της Ελλάδος με το ποσό των 2.4 δις ευρώ και οι πληρωμές μετακυλίστηκαν στο αβέβαιο μέλλον. Ωστόσο, οι ζημιές της Ελληνικής κυβέρνησης ανήλθαν στο ποσό των 2.5 δις ευρώ περίπου μέσα στα πρώτα τρία χρόνια. Και τα πράγματα περιπλέκονται άρδην όταν η Goldman με διευθύνοντα σύμβουλο τον Mario Draghi 4 – ναι, τον σημερινό πρόεδρο της ΕΚΤ – τον Αύγουστο 2005 αναδιαρθρώνει τη σύμβαση Swap 2001 και η ωρίμανση (maturity) θα επεκταθεί από το 2019 στο 2037.5
Τι γνώριζε ο Draghi γύρω από τα ελληνικά swaps, ποια ήταν η συμμετοχή του στις συναλλαγές swap, και ποιος ο ρόλος του στην απόκρυψη μέρους του δανεισμού και εν συνεχεία στην εκσφενδόνισή του επιβαρύνοντας τη θέση χρέους της Ελλάδος, αυτά τα ερωτήματα ίσως να μην απαντηθούν ποτέ. Η ΕΚΤ φημίζεται για την ασυνήθη μυστικότητά της. Οι δημόσιες ανακοινώσεις της γύρω από τις αποφάσεις νομισματικής πολιτικής είναι φειδωλές και δεν δημοσιοποιεί τα πρακτικά των συνεδριάσεων, τα κρατά μυστικά. Όμως, η απόκρυφος αυτή πρακτική οδηγεί σε αυθαιρεσία, συγκάλυψη και παραπλάνηση της κοινής γνώμης. Κι αυτό συνέβη με το Α’ Μνημόνιο, τη δανειακή σύμβαση των 110 δις ευρώ, που ήταν αδύνατον να εκπληρώσει η Ελλάδα, διότι αφενός δεν έγινε αναδιάρθρωση του χρέους, ήτοι ‘κούρεμα’ του συσσωρευμένου χρέους, αφετέρου οι ζημιές των τραπεζών ήταν τεράστιες.
Οι ‘ελληνικές’ τράπεζες είχαν χάσει την πρόσβαση στις διεθνείς χρηματαγορές, και το πακέτο διάσωσης των 28 δις ευρώ από το ελληνικό δημόσιο είχε ήδη ξεπεράσει τα 50 δις ευρώ. Κι αυτό απλά σημαίνει το κράτος είχε de facto χρεοκοπήσει.
Παρακάμπτοντας, σκόπιμα, και το ΔΝΤ
Εξ ου κορυφαία στελέχη του ΔΝΤ έκριναν ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους είναι απαραίτητη πριν χορηγηθεί ένα δάνειο. 6 Είχαν την πικρή εμπειρία από την Αργεντινή, η οποία είχε μη βιώσιμο χρέος – όπως η Ελλάδα – όπου οι πληρωμές του δανείου πήγαν ολοσχερώς στους πιστωτές και η διάσωση απέτυχε. Έτσι, αποφάσισαν να γίνει “κούρεμα” για να εξασφαλιστεί ότι το βάρος των ζημιών θα το επωμισθούν και οι πιστωτές που είχαν δανείσει χρήματα την Ελλάδα, κερδοσκοπώντας στα ελληνικά ομόλογα λόγω της ελκυστικής απόδοσής τους. Γι αυτό, το μότο τους ήταν “ No more Argentinas”. Εγκρίνοντας ένα μεγάλο διεθνές δάνειο διάσωσης από κοινού με την ΕΕ, χωρίς “haircut” σήμαινε, ότι όλο το βάρος θα το επωμισθούν οι Έλληνες φορολογούμενοι.
Η Δαμόκλειος Σπάθη έπεσε στα κεφάλια των Ελλήνων, διότι ο πρώην πρόεδρος της ΕΚΤ, Jean – Claude Trichet, μόλις άκουσε τη λέξη “haircut” εξερράγη «…δεν πρέπει να γίνει αναδιάρθρωση του χρέους!…» Αυτός φώναζε. 7 Ο λόγος, οι Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες είχαν έκθεση σε ελληνικά χρεόγραφα αξίας 60 δις ευρώ και 35 δις ευρώ αντίστοιχα, και δεν ‘έπρεπε’ να υποστούν ζημιές. Και το δέχτηκαν οι Έλληνες πολιτικοί.
Σπυρίδων Λαβδιώτης
*Former Senior Financial Analyst at Bank of Canada
Τίτλοι-υπότιτλοι: new-economy.gr
————————————————-
1 Rocholl J., and Stahmer Α., “Where did the Greek bailout money go? ”ESMT White Paper, European School of Management and Technology”, Berlin, 16/02/2016, β) Yiannis Mouzakis, “Where did all the money go?” MacroPolis, 5/01/2015. Αμφότερες οι μελέτες καλύπτουν τις δύο δανειακές συμβάσεις των € 240 δις.
2 Μέρος 8ο : Το SWAP 2001 της Goldman Sachs, http://spiros26.wordpress.com
3 Bloomberg, European Court to Rule Over ECB’S Secret Greek File, “In April 2009 – seven months before the Greek crisis erupted – ECB officials spotted a swap operation in unusual terms”, November 27 2012
4 Ο Mario Draghi, ήταν αντιπρόεδρος & διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs International (2002-2005).
5 Η Goldman Sachs τo 2005, θα πωλήσει τα δικαιώματα και υποχρεώσεις του swap στα € 5.1 δις στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Αυτό που γνωρίζουμε, σύμφωνα με στοιχεία της Ζωής Γεωργαντά, το κόστος του swap θα εκτιναχθεί στα € 21 δις το 2010. Έκτοτε, πως εξελίχθηκε το swap παραμένει άγνωστο. Το Bloomberg θα χάσει τις δίκες εναντίον της ΕΚΤ, που αφορούσαν την αποδέσμευση των «μυστικών φακέλων των ελληνικών swaps».
6 Paul Blustein, Laid Low, The IMF, The Euro Zone and the First Rescue of Greece, CIGI Papers, April 24, 2015
7 ‘Ο.π., Paul Blustin, Laid Low, “The ECB president blew up… there must be no restructuring!…He was shouting”.
Πάρα πολύ ωραία τα περιγράφεται κύριε Λαβδιώτη. Το συμπέρασμα που βγάζει ο κάθε αναγνώστης από το άρθρο σας είναι ένα και μοναδικό ότι η Ελλάδα είναι στο στόχαστρο των Εβραίων με τη σύμπραξη των πολιτικών που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνάνε να μας εξοντώσουν και το ακόμα χειρότερο είναι ότι μας εξοντώνουν με τα δικά μας χρήματα. Η μόνη λύση που υπάρχει είναι να συστρατευθούμε όλοι οι Έλληνες στις Ε.ΣΥ. [ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ] διότι έχουμε όλα τα οικονομικά εργαλεία για να τους αντιμετωπίσουμε ώστε να πάρουμε τη διακυβέρνηση της χώρας οι Έλληνες και όλα θα αλλάξουν μονομιάς. Ας το καταλάβουμε επιτέλους οι Έλληνες ότι δεν είναι δυνατόν να σε κυβερνάει ο χειρότερος εχθρός του Ελληνισμού και να περιμένεις να δεις καλό.
Ωραία τα λέτε, “Τα δέχτηκαν οι Έλληνες πολιτικοί”. Γιατί όμως;
Έχετε αναρωτηθεί για ποιον ακριβώς λόγο ολόκληρο το πολιτικό μας σύστημα είναι …γερμανοπροσκυνημένο;
Έχετε ψάξει να βρείτε εάν και με ποιον τρόπο οι Γερμανοί κρατάνε όλους τους πολιτικούς μας;
Μήπως οι πολιτικοί μας ακολουθούν τις εντολές της Μέρκελ, επειδή φοβούνται ότι οι Γερμανοί θα …μας βγάλουν από το Ευρώ;
Λοιπόν κύριε Λαβδιώτη, θα σας ενημερώσω εγώ για ποιον λόγο η Ελλάδα τραβάει όλα αυτά:
Ο Jörg Michael Kutschenreuter, αυτός που κρατούσε αυτά τα μαύρα ταμεία της Siemens, κατέθεσε το 2005 στην εισαγγελία του Μονάχου, ότι η Siemens Ελλάς έδινε μίζες στα τρία μεγαλύτερα κοινοβουλευτικά πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα.
Το 25% του ετήσιου τζίρου της, με την αναλογία 3/2/1. Τα 3/6 το μισό δηλαδή του 25%, το παίρνει η κυβέρνηση, τα 2/6 το ένα τρίτο του 25%, το παίρνει η αξιωματική αντιπολίτευση και το 1/6 του 25%, το τρίτο κοινοβουλευτικό κόμμα.
Η Siemens Ελλάς δεν έχει εισαγωγέα (αποκλειστικό αντιπρόσωπο) στην Ελλάδα, αλλά μόνο ελληνικό υποκατάστημα και δίνει αυτό το 25% μόνο στα πολιτικά κόμματα. Σε αντίθεση με όλες τις άλλες γερμανικές εταιρίες, που δίνουν και στα πολιτικά κόμματα και στους εισαγωγείς.
Και μη νομίζει κανείς ότι η Siemens …χαρίζει το 25% του τζίρου της.
Απλώς πωλεί στην Ελλάδα πολύ πιο ακριβά.
Όπως λοιπόν κάνουν όλες οι γερμανικές εταιρίες. Πουλάνε στην Ελλάδα κατά 25% πιο ακριβά από ότι πουλάνε στις άλλες δυτικές χώρες. Και αυτό το 25% υπάρχει η φήμη ότι το καταθέτουν σε διεθνείς τραπεζικούς λογαριασμούς των ελληνικών πολιτικών κομμάτων αλλά και των εισαγωγέων, για να μη μιλήσουν.
Άρα αυτές τις μίζες τις πληρώνουμε εμείς. Αφού ο εισαγωγέας το αγοράζει πιο ακριβά, το δίνει στα σούπερ μάρκετ πιο ακριβά και το αγοράζουμε εμείς πιο ακριβά.
Τις κατηγορίες μου μπορεί να τις ελέγξει εύκολα όποιος δεν έχει στη διάθεσή του τα τιμολόγια αγοράς, εάν συγκρίνει τις τιμές πώλησης στα σούπερ μάρκετ της Γαλλίας, της Αγγλίας, της Ολλανδίας, της Ισπανίας, της Γερμανίας με τις τιμές πώλησης στην Ελλάδα.
Όταν ένα Gel ξυρίσματος NIVEA πχ πωλείται στη Γερμανία 1,80 Ευρώ, στο Βέλγιο και στην Ολλανδία 2,00 Ευρώ, στη Γαλλία 2,20 Ευρώ, στην Ισπανία και στην Ιταλία 2,50 Ευρώ, δεν μπορεί στην Ελλάδα να πωλείται 3,50 Ευρώ. Δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν.
Ας ελέγξουν αυτοί που μπορούν, τουλάχιστον τις τιμές στις οποίες αγοράζει ο Έλληνας εισαγωγέας το προϊόν αυτό. Γιατί αυτές που αναγράφουν στα τιμολόγια είναι τόσο διαφορετικές από τις τιμές που αγοράζουν όλοι οι άλλοι λαοί;
Αυτό που περιγράφω (η πολύ πιο ακριβή …δήθεν αγορά) είχε μια …λογική κάποτε. Όταν υπήρχε ο νόμος πως ο Έλληνας εισαγωγέας πρέπει να βγάζει μόνο μέχρι 12% κέρδος από τις εισαγωγές που κάνει.
Είχε μια λογική για τους Έλληνες εισαγωγείς, για να δείχνουν μεγαλύτερο ζήλο στην προώθηση γερμανικών προϊόντων.
Και είχε μια λογική για τους Γερμανούς κατασκευαστές, για να πουλάνε περισσότερο στην Ελλάδα.
Όχι όμως τώρα. Τώρα παρέμεινε ως μια πρακτική της Γερμανίας για να έχει στο χέρι το πολιτικό μας σύστημα.
Και γίνεται με όλα τα γερμανικά εμπορεύματα. Κάθε χρόνο, εδώ και χρόνια, εισάγουμε από Γερμανία προϊόντα μερικών δις το χρόνο.
Μπορείτε λοιπόν να φανταστείτε σε τι ποσό αναφέρομαι, όταν μιλάω για το 25%.
Το Γερμανικό φορολογικό σύστημα κάποτε έδινε το δικαίωμα στο Γερμανό κατασκευαστή κάνοντας τη φορολογική του δήλωση να βάζει όλες τις μίζες που έδινε στο εξωτερικό, στα έξοδα της επιχείρησης.
Μετά από ντόρο που έγινε, αναγκάστηκε η Γερμανία να καταργήσει αυτό το δικαίωμα του Γερμανού κατασκευαστή (πριν μερικά χρόνια). Υποτίθεται για να καταργήσει τις μίζες, έγινε όμως μόνο για τα μάτια του κόσμου.
Η Γερμανική εφορία για …εξισορρόπηση, έδωσε το δικαίωμα στον Γερμανό κατασκευαστή να δηλώνει κάποιο ποσό στη φορολογική του δήλωση ως «έξοδα χωρίς αποδείξεις στην τάδε χώρα». Και αυτό έχει ίσως κάποια λογική, εάν το εφαρμόζουν στη … Ζιμπάμπουε ή γενικώς σε τριτοκοσμικές χώρες. Δεν μπορεί όμως να το κάνουν στην Ελλάδα, σε χώρα της ΕΕ. Και επίσης, θα μπορούσε ο Γερμανός κατασκευαστής να έχει απλές αποδείξεις ακόμα και χειρόγραφες, οτιδήποτε. Δε γίνεται, δεν επιτρέπεται να δηλώνει ο Γερμανός κατασκευαστής στη φορολογική του δήλωση ότι έδωσε κάποιο χρήμα χωρίς τιμολόγια, χωρίς αποδείξεις, στην Ελλάδα και αυτά να προστίθενται στα έξοδα της επιχείρησης. Μόνο με μια δήλωσή του.
Και μόνο από αυτό το γεγονός δεν είναι προφανές ότι κάτι δεν πάει καλά;
Δε θα έπρεπε οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι να αντιδράσουν;
Βέβαια δεν τους νοιάζει, μπορεί να μην το ξέρουν κιόλας, νοιάζει όμως εμένα, ενδιαφέρει τους Έλληνες.
Θα αναφέρω και κάτι που δεν μπορώ να το αποδείξω, αλλά από μόνο του αποτελεί απόδειξη:
Εργαζόμουν για σχεδόν 17 χρόνια σε εισαγωγική εταιρία (προϊόντα εκ Γερμανίας).
Το 2012 ο διευθυντής πωλήσεων μιας γερμανικής εταιρίας, μας έστειλε τιμοκατάλογο με όλα τα εμπορεύματα κατά 25% πιο φτηνά. Σε ερώτηση τι ακριβώς γίνεται, πρόκειται περί λάθους ή μήπως φτήνηναν όλα τα προϊόντα, αντί να μας πει ότι πραγματικά έγινε λάθος, ότι είναι κατάλογος Netto και δεν συμπεριέλαβε το κέρδος τους ή οτιδήποτε άλλο, μας είπε ότι έστειλε τον τιμοκατάλογο που προορίζεται για τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες και όχι για την Ελλάδα…
Στην επόμενη ερώτηση γιατί σε εμάς πουλάνε τόσο ακριβά, είπε ότι αυτές τις εντολές έχουν από την …κυβέρνησή τους!
Επίσης, το αφεντικό της ελληνικής εταιρείας, ο Έλληνας επιχειρηματίας, πηγαίνει για πολλά χρόνια κάθε Ιανουάριο ταξιδάκι στη Ζυρίχη της Ελβετίας. Για να κάνει τα …ψώνια του.
Και βέβαια, θα ήταν …κακία μου να αναφέρω ότι ίσως πηγαίνει στις ελβετικές τράπεζες για να ελέγξει τους τραπεζικούς του λογαριασμούς, για το μέρος από αυτό το 25%. Ή για να μεταφέρει τα χρήματα αυτά.
Τέλος, ξέρω πως όταν κάποιος θέλει να εισαγάγει ένα εμπόρευμα από Γερμανία, ο Γερμανός δεν το δίνει αν δεν ξέρει για ποια χώρα προορίζεται, σε ποιον θα κόψει το τιμολόγιο.
Στη συνέχεια, όταν μαθαίνει για Ελλάδα, αρνείται την πώληση λέγοντας ότι στην Ελλάδα υπάρχει αποκλειστικός αντιπρόσωπος για το συγκεκριμένο.
Και βέβαια, όλοι πλέον γνωρίζουν πως ο θεσμός του αποκλειστικού αντιπροσώπου έχει πλέον εκλείψει από όλες τις υπόλοιπες χώρες…
Ο Ιταλός Ντ Αλέμα είπε πριν κάτι χρόνια, ότι η Ελλάδα έδωσε προς γαλλικές και γερμανικές τράπεζες περισσότερα από 200 δις για να διασώσει εκείνες τις τράπεζες. Νόμιζε ότι ήταν …τόκοι. Ενώ εμείς νομίζομε ότι κάναμε …ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών. https://www.youtube.com/watch?v=YUhb1Xoo7Zg
Επίσης, όπως ξέρετε με τον Καραμανλή το 2009 το δημόσιο χρέος μας ήταν 290 δις. Και το 2008 πριν τις κρατικές εγγυήσεις των 23 δις στις τράπεζες, το χρέος μας ήταν 270 δις. Πως έγινε λοιπόν τόσο;
Πόσο ήταν το χρέος μας το 2002 πριν την είσοδο στην ΕΕ και στο Ευρώ; Ούτε 150 δις.
Σε 6 χρόνια από 150 δις έγινε 270. Αυξήθηκε κατά 20 δις το χρόνο.
Μήπως αυξήθηκε τόσο επειδή πληρώναμε …μισθούς και συντάξεις; Ή μήπως αυξήθηκε επειδή είχαμε πολλούς …δημοσίους υπαλλήλους;
Δεν πρέπει να διενεργήσουμε έναν επίσημο λογιστικό έλεγχο του Δημοσίου χρέους για να δούμε πόσα πραγματικά χρωστάμε;
Επίσης και εσείς γράψατε ότι δώσαμε πάρα πολλά στις τράπεζες και ότι αυτές έπρεπε να ανακεφαλαιοποιηθούν.
Αυτό που πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε είναι ότι την οποιαδήποτε χρηματοδότηση των τραπεζών (ανακεφαλαιοποιήσεις και κρατικές εγγυήσεις) την αναλαμβάνει η χώρα από μόνη της, μόνο εφόσον έχει εθνικό νόμισμα που το εκδίδει η ίδια. Και μόνο τότε. Και μόνο επειδή εκδίδει μόνη της το χρήμα.
Και ακριβώς επειδή η χώρα εκδίδει μόνη της το χρήμα.
Αυτό γίνεται ανέκαθεν, από τη δημιουργία του χρήματος και του τραπεζικού συστήματος.
Στην Ελλάδα, επειδή ακριβώς έχουμε Ευρώ, τη χρηματοδότηση των τραπεζών θα έπρεπε να την αναλάβει η ΕΚΤ που εκδίδει το Ευρώ, αφού αυτή εκδίδει το χρήμα.
Θα έπρεπε…
Και προσέξτε, γράφω ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να αναλάβει τη χρηματοδότηση όλων των τραπεζών.
Θα το εξηγήσω και αυτό λοιπόν:
Καταρχάς είμαι σίγουρος ότι οι ελληνικές τράπεζες δε χρειάζονταν περισσότερο χρήμα ακόμα και από τις συνολικές καταθέσεις μας, τόσο σύντομα για χρηματοδότηση.
Άρα όλο αυτό με το «χρέος» μας είναι κόλπο των διεθνών τοκογλύφων, με συνεργάτες το διεφθαρμένο πολιτικό μας σύστημα, για να μας αρπάξουν ολόκληρη τη δημόσια περιουσία μας.
Στη συνέχεια θα αναφέρω πως όταν παλαιότερα επί δραχμής χρειάζονταν χρηματοδότηση η Τράπεζα Κρήτης, έκανε τον έλεγχο η Τράπεζα της Ελλάδος και στη συνέχεια η Ελλάδα χρηματοδοτούσε. Ολόκληρη η Ελλάδα και όχι η …Κρήτη.
Που σημαίνει ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να ελέγξει εάν πραγματικά κάποια τράπεζα χρειάζονταν τόσο χρήμα για …ανακεφαλαιοποίηση και μετά ολόκληρη η ΕΕ να χρηματοδοτούσε. Και αναφέρομαι σε όλες τις τράπεζες της ΕΕ που διαχειρίζονται Ευρώ. Η ΕΕ θα έπρεπε να χρηματοδοτήσει όλες τις τράπεζες της Ευρώπης και άρα όλες οι χώρες να συμμετείχαν, ανάλογα όμως με την οικονομική δυνατότητα της κάθε χώρας.
Και αφού αναφέρω ότι θέλουν να μας αρπάξουν ολόκληρη τη δημόσια περιουσία μας, θα γράψω και τα εξής:
Στα χρόνια των μνημονίων ιδιωτικοποιήθηκαν τα πάντα. Ότι απέφερε πλούτο για τη χώρα, ιδιωτικοποιήθηκε. Πουλήθηκε όμως με τιμές της πλάκας και άρα ξεπουλήθηκε.
Ξεπουλήθηκε χωρίς κανένα λόγο και χωρίς καμιά αιτία αφού τα λιγοστά χρήματα δεν τα πήραμε, αλλά πήγαν προς αποπληρωμή τόκων δανείων.
Ο ΟΠΑΠ πχ δόθηκε με χρήματα όσο κέρδος είχε σε ένα χρόνο (900 εκ.), για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ πήραμε 45 εκατομμυριάκια (και μάλιστα μιλάμε για εκατοντάδες συρμούς, εκατοντάδες χιλιόμετρα ράγες, δεκάδες σταθμούς κλπ κλπ, καινούριος προαστιακός σιδηρόδρομος, χιλιάδες επιβάτες καθημερινά). Λιμάνια, αεροδρόμια, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, νοσοκομεία, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, ΕΛΒΟ, ΟΛΘ κλπ κλπ.
Θα μπορούσαμε, θα έπρεπε βέβαια η Ελλάδα να βγάζει πολύ περισσότερο κέρδος από τη δημόσια περιουσία της, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι τα κέρδη (που τώρα θα είναι περισσότερα) τα έπαιρνε η Ελλάδα.
Ξεπουλήσαμε λοιπόν ότι απέφερε κέρδος για τη χώρα, από όπου η Ελλάδα είχε έσοδα, έτσι ώστε στο τέλος η Ελλάδα να μη βγάζει άλλα χρήματα για να μπορεί να ξεχρεώνει αυτά που δήθεν χρωστάει.
Δε θα βγάζουμε άλλο κέρδος από την εθνική μας περιουσία και θα αναγκαστούμε πλέον να δώσουμε και τον ορυκτό μας πλούτο. Για να μειώσουμε το χρέος μας.
Τον ορυκτό πλούτο (πετρέλαια και φυσικό αέριο) που μέχρι πρότινος δήθεν ούτε που γνωρίζαμε ότι υπήρχε. Και την Ελληνική ΑΟΖ δεν έχουμε ακόμα και σήμερα ανακηρύξει, αφού τάχα φοβόμαστε τους Τούρκους.
Και όμως η Κύπρος επί Τάσου Παπαδόπουλου ανακήρυξε τη δική της ΑΟΖ και μας παρακαλούσε να ανακηρύξουμε ταυτόχρονα και εμείς τη δική μας. Και σημειώστε ότι η Ελλάδα έχει ορυκτό πλούτο αξίας πολλών τρισεκατομμυρίων Ευρώ, το οποίο το γνωρίζουν οι πάντες (αυτοί που πρέπει) εδώ και δεκαετίες.
Αυτός είναι και ο λόγος που μπήκαμε στα μνημόνια, αυτός είναι ο λόγος που γίνεται η φτωχοποίηση της Ελλάδος.
Ο ορυκτός μας πλούτος είναι …υπεύθυνος για αυτά που τραβάμε.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η χώρα με τις μεγαλύτερες εξαγωγές πετρελαίου της Αφρικής, είναι η …Νιγηρία.
Ενώ ο λαός της Νιγηρίας πεθαίνει της πείνας.
Ανέφερα ότι το χρέος μας είναι …δήθεν. Το είπε ο Νταλέμα ή κάναμε ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών χωρίς να ήτανη δική μας αρμοδιότητα.
Ακόμα όμως και αν δεν είναι έτσι, το χρέος μας διαγράφεται άνετα από τα διεθνή δικαστήρια.
Με παράδειγμα τον …Μεταξά, ή ποιο πρόσφατα, την Ισλανδία.
Μάθετε ότι και στην Ισλανδία ξεκίνησαν να κάνουν ακριβώς το ίδιο κόλπο, παρόλο που δεν είναι καν στην ΕΕ και φυσικά δεν έχει Ευρώ. Χρωστούσε η χώρα πολλά δισεκατομμύρια για τις “ανακεφαλαιοποιήσεις” των τραπεζών της.
Αναλογικά με τον πληθυσμό της χρωστούσε περισσότερα ακόμα και από ότι το δικό μας “χρέος” και οι ιδιωτικές της τράπεζες ήθελαν και άλλα. “Χρειάζονταν” να κάνουν και άλλη …ανακεφαλαιοποίηση.
Παρόλο λοιπόν που το δέχτηκαν όλοι οι πολιτικοί της και το ψήφισαν όλα της τα κόμματα στη βουλή, αρνήθηκε ο πρόεδρος της Ισλανδίας να δώσουν και άλλα χρήματα. Αρνήθηκε να δανειστεί η Ισλανδία και άλλα χρήματα για τις τράπεζές της.
Ο πρόεδρος της Ισλανδίας (κύριος Γκρίμσον) έκανε το μόνο που μπορούσε να κάνει βάσει Ισλανδικού συντάγματος. Αρνήθηκε να υπογράψει για να πάρουν επιπλέον δάνεια και να ανακεφαλαιοποιήσουν ξανά τις τράπεζές τους και κάλεσε το λαό σε δημοψήφισμα.
Το ίδιο που θα μπορούσε να κάνει και ο δικός μας πρόεδρος της δημοκρατίας.
Στο δημοψήφισμα αυτό, το 93% του λαού της Ισλανδίας αρνήθηκε να ξεχρεώσει τις τράπεζες εις βάρος του, αρνήθηκαν να πληρώσουν οι ίδιοι οι πολίτες τα χρέη των τραπεζών.
Το 93% των Ισλανδών. Αυτό σε ποιο ΜΜΕ μας το άκουσε κανείς; Οι τράπεζες χρεοκόπησαν και οι τραπεζίτες κλείστηκαν στη φυλακή για τα χρέη αυτά. Στα ευρωπαϊκά δικαστήρια που έγιναν πρόσφατα και την πήγαν Αγγλία και Ολλανδία για τα χρέη της, δικαιώθηκε οριστικά η Ισλανδία και τώρα δε χρωστάει σε κανέναν.
Που σημαίνει ότι ακόμα και αν εμείς ως Ελλάδα χρειαζόμασταν πράγματι τόσο χρήμα για τις τράπεζές μας (αποκλείεται αλλά …λέμε) και εάν ήμασταν υποχρεωμένοι να κάνουμε από μόνοι μας τις “χρηματοδοτήσεις” των ιδιωτικών μας τραπεζών (και όχι η ΕΚΤ όπως σίγουρα ισχύει, αλλά λέμε …εάν) θα μπορούσαμε να διαγράψουμε το χρέος αυτό, με παράδειγμα την Ισλανδία.
Τα δικαστήρια θα μας δικαίωναν και όσοι μας έδωσαν χρήματα μπορούν να ξεχάσουν τα χρήματα αυτά εφόσον πήγαν για τις χρηματοδοτήσεις των τραπεζών.
Ή να τους τα δώσει η ΕΚΤ που εκδίδει το Ευρώ κατά το δοκούν, χωρίς αντίκρισμα σε χρυσό όπως είχε το χρήμα κάποτε.
Αφού φημολογείται ότι η ΕΚΤ πληρώνει τα πρόστιμα στην Αμερική για τις Γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες.
Φημολογείται επίσης, ότι λόγω της γεωγραφικής της θέσης έχει και η Ισλανδία τεράστιο ορυκτό πλούτο στην τεράστια ΑΟΖ της.-
Για να αποδείξω αυτά τα 200 δις, θα κάνω μια απλή …προσθαφαίρεση, αφού δεν κάνουμε έναν επίσημο λογιστικό έλεγχο του δημοσίου χρέους:
Όλοι ξέρουν ότι αρχές του 2009 χρωστούσαμε 290 δις.
Πριν δέκα χρόνια το χρέος μας ήταν λοιπόν 290 δις και επειδή ο Καραμανλής είχε δώσει το Δεκέμβιο 2008 (με δανεικά-εγγυήσεις της ΕΕ) στις ιδιωτικές μας τράπεζες που διαχειρίζονται Ευρώ, ως κρατικές εγγυήσεις, 23 δισεκατομμύρια Ευρώ (ΦΕΚ 250, 9 Δεκεμβρίου 2008). Επειδή όμως αυτός παραιτήθηκε, οι τράπεζες το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων αργότερα το επέστρεψαν.
Δεν τα “χρειάστηκαν” επειδή δεν ήξεραν τι, πως και γιατί αυτός παραιτήθηκε. Και οι ίδιες αυτές τράπεζες δεν επέστρεψαν ποτέ τίποτε άλλο, παρά τα πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια Ευρώ που “χρειάστηκαν” στη συνέχεια.
Το 2010 με τον Παπανδρέου δίναμε για τρία και κάτι χρόνια περίπου 20 δις το χρόνο με μηδενικό επιτόκιο, για τη μείωση του τεράστιου χρέους μας (μια ευγενική …χορηγία της ΕΕ).
Το 2012 κάναμε με τον Παπαδήμο το εγκληματικό PSI όπου όλα μας τα δημόσια ταμεία έδωσαν 58 δις για αυτό το χρέος (χώρια από αυτά που “έδωσαν” οι ιδιώτες).
Σύνολο 290 δις – 23 δις – περίπου 70 δις – 58 δις = 140 δις
.
Άρα το Δημόσιο χρέος της χώρας θα έπρεπε το 2013 να ήταν ούτε 140 δις και όχι …340 δις. Και τα χρήματα που συνεχίζουμε να δίνουμε και μετά τη λήξη των μηδενικών επιτοκίων, για την εξόφληση των τόκων του χρέους των 340 δις, θα έπρεπε να μειώνουν κανονικά το πραγματικό χρέος των ούτε 140 δις.
Αυτά τα χρήματα, περίπου το 65% του δημοσίου χρέους μας, τα έδωσαν οι προδότες πρώην πρωθυπουργοί μας Παπανδρέου, Παπαδήμος και Σαμαράς, δήθεν για τις “ανακεφαλαιοποιήσεις” των τραπεζών μας, στην ουσία όμως (όπως είπε και ο Νταλέμα) προς Γαλλία και Γερμανία….
Εξάλλου, όλοι ξέρουν ότι με τα μνημόνια μας έδωσαν οι «σύμμαχοι» σε λίγα μόνο χρόνια, περίπου 240 δις. Πού πήγαν λοιπόν αυτά τα …240 δις ενώ ο κρατικός προϋπολογισμός μας μέχρι το 2008 με τον Καραμανλή …έβγαινε δεν έβγαινε;
Pingback:Ο βρώμικος ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην καταστροφή της Ελλάδος – Anoixtomialos.gr