Εχει κάποια αξία η επίσκεψη του Ούντο Μπούλμαν, για την Ευρώπη και την Ελλάδα;

O Ούντο Μπούλμαν, πρόεδρος της ‘Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών’ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και στέλεχος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Γερμανίας, επισκέφθηκε την Αθήνα. Η παρουσία του αφορούσε την έκθεση της ‘Ανεξάρτητης Επιτροπής για την Ευημερία και Ισότητα σε μια Βιώσιμη Ευρώπη’, ως καλεσμένος του Ινστιτούτου Ερευνών και Πολιτικής Στρατηγικής για την Ανάπτυξη και τη Διακυβέρνηση (ΙΝΕΡΠΟΣΤ).

Τι είναι το ΙΝΤΕΡΠΟΣΤ

Το ΙΝΕΡΠΟΣΤ ειναι σοβαρό κέντρο, με διακεκριμένους Πανεπιστημιακούς στο ΔΣ του και καταξιωμένα-πετυχημένα ανώτατα στελέχη με προϋπηρεσία στον Τραπεζικό χώρο, περιλαμβανομένων των Γεράσιμου Σαπουντζόγλου, Αγαμέμνονα Κολιάτσου και Παναγιώτη Ρουμελιώτη. Ο πρόεδρος του κέντρου Σωτήρης Μουσούρης είναι  Πρώην Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Δεν αποτελεί δηλαδή κάποια ήσσονος σημασίας λέσχη με ‘Ευρωλάγνους’ φοιτητές, ή με αποτυχημένους πλασιέ πολυεθνικών εταιριών τύπου Μπαρόζο, όπως μας έχουν συνηθίσει οι περισσότερες ενώσεις. Γι αυτό και η εκδήλωση είχε σημασία, καθώς παντρεύει την αγορά με την πολιτική.

Τι ελέχθη

O Ούντο Μπούλμαν, επεσήμανε ότι ‘η Ευρώπη είναι υπό επίθεση, οι λαοί μας απειλούνται’ και ‘είναι ανάγκη να διαμορφωθεί ένα σύγχρονο κράτος κοινωνικής πρόνοιας’. Ανέφερε ότι ‘ το καπιταλιστικό σύστημα δοκιμάστηκε, και αποτέλεσμά του είναι η απειλή με την οποία τώρα βρίσκεται αντιμέτωπη η Ευρώπη’.

Κάνοντας ειδική αναφορά στο πόσο «έχουν υποφέρει οι Έλληνες, στα όσα «απαράδεκτα» επιβλήθηκαν στον ευρωπαϊκό νότο και στην Ελλάδα, στάθηκε επικριτικά απέναντι στον Βόλφανγκ Σόιμπλε, καταλογίζοντας του ανεύθυνη τιμωρητική πολιτική και ζήτησε να μην επιτρέψει ποτέ ξανά η Ευρώπη στην πολιτική αυτή και στην Τρόικα η οποία λειτούργησε εκτός δημοκρατικού ελέγχου. Η Ευρώπη δεν είναι του Σόιμπλε, του Βέμπερ και της Τρόικα, είναι η Ευρώπη της αλληλεγγύης, πρόσθεσε.

Που είναι η αλήθεια και που το ψέμα

Ο Ούντο Μπούλμαν ηταν κομμάτι της κυβέρνησης Σοσιαλδημοκρατών και Χριστιανοδημοκρατών που διοίκησε τη Γερμανία τα τελευταία χρόνια. Παρότι η αντιπάθεια του για το Σόιμπλε και την πολιτική είναι θετική, στην πράξη, το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και η ‘Προοδευτική Συμμαχία’ στην οποία ανήκει, αποσπάστηκαν από την Σοσιαλιστική Διεθνή ώστε να αποτελέσουν μια ακόμη πιο ‘νερουλωμένη’ εκδοχή Σοσιαλδημοκρατικής ένωσης. Ουσιαστικά, η ‘Προοδευτική Συμμαχία’ είναι μια ακόμη πιο ‘λάιτ έκδοση’ κεντροαριστεράς. Ένα ‘ποτάμι’ σε διεθνές επίπεδο.

Παγκοσμιοποίηση και Σοσιαλδημοκρατία

Η παγκοσμιοποίηση, είναι κομμάτι της κουλτούρας και αυτής της Ένωσης, όπως και των περισσότερων ‘Κεντροδεξιών’ κομμάτων της Ευρώπης, τύπου  CDU της κας Μέρκελ και Σόιμπλε, των υποτίθεται αντιπάλων, με τους οποίους συγκυβέρνησε. Εάν οι Σοσιαλδημοκράτες αυτοί είχαν αντιμετωπίσει την κρίση, τότε δεν θα είχε ‘ξεσπάσει’ Και οι δύο αυτοί αντίπαλοι, πιστεύουν σε μια ‘Ευρώπη’ των πολυεθνικών και των μεγάλων εταιριών. Η άνοδος των συνόρων, ώστε να εισέλθει φτηνό εργατικό δυναμικό και να ‘πέσει το κόστος’ στην ΕΕ, είναι κομμάτι της φιλοσοφίας τους. Η πολιτική τιμωρίας του νότου και Ελλάδος, είναι κάτι που επέβαλλαν οι Σοσιαλδημοκράτες ΜΑΖΙ με τους Χριστιανοδημοκράτες Γερμανούς.  Η προσωπική αντίθεση του κου Μπούλμαν, δεν δημιουργεί κάποια επανάσταση.

Ποιος αντιμάχεται την Παγκοσμιοποίηση στη Γερμανία

Υπάρχουν δύο αντισυστημικά κόμματα στη Γερμανία, το ακροδεξιό AFD και το ‘Αριστερό Κόμμα’ (Left). Αυτοί αντιμάχονται μόνο την δικτατορία της Παγκοσμιοποίησης και των Πολυεθνικών, το καθένα με δικό του τρόπο, και μαζί αντιμάχονται και την ΕΕ. Όταν αναφέρονται στην ‘άνοδο της Ακροδεξιάς και του λαϊκισμού’, ας το ξεκαθαρίσουμε, εννοούν όσους αντιμάχονται την παγκοσμιοποίηση, δηλαδή τα μη-συστημικά Αριστερά και Δεξιά κόμματα.  Όμως, η άνοδος των κομμάτων αυτών προήλθε ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή η Παγκοσμιοποίηση και το Γερμανικό αυταρχικό μοντέλο ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΑΝ την Ευρώπη.

Το πραγματικό δίλημμα

Οι Ευρωπαϊκοί λαοί αναμένεται να τιμωρήσουν όσους επέβαλλαν λιτότητα και φοροκαρπαζιά στην Ευρώπη. Η γερμανική ελίτ ( ουσιαστικά οι γερμανικές πολυεθνικές), την  οποία υπηρετούν πιστά τα τελευταία 100 χρόνια τα δυο μεγάλα κόμματα της Γερμανίας, αισθάνεται τώρα τετραπλή πίεση. Συντρίβονται οι ελπίδες ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ της με τις συνθήκες ΤΤIP και ΤΤΡ που ΔΙΕΛΥΣΕ ο Ντόναλτ Τραμπ. Κλονίζεται το ιερατείο της ΕΥΡΩΛΙΤΟΤΗΤΑΣ στις Βρυξέλλες με την αποχώρηση της Βρετανίας. Χάνει τα ΠΟΛΙΤΙΚΑ ερείσματα στην ίδια τη Γερμανία, και χάνει και ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ σε σειρά χωρών (Ρωσία, Ουγγαρία, Ιταλία και φυσικά ΗΠΑ και Αγγλία που παλιά ήταν εναρμονισμένες με τα συμφέροντα πολυεθνικών), που τώρα πλέον στρέφονται προς το εθνικό συμφέρον. Όσα επομένως θέτει ο Ούντο Μπούλμαν είναι σωστά, απλά ο ίδιος δεν μπορεί να δώσει λύση, διότι αποτελεί τμήμα του συστήματος. Τη λύση θα δώσουν τα ίδια τα έθνη, συντρίβοντας της Παγκοσμιοποίηση. Όμως, καθώς η ΕΕ δεν θα διαλυθεί άμεσα, ο Μπούλμαν αποτελεί την τελευταία ίσως ελπίδα των Φεντεραλιστών της ΕΕ, να σώσουν ότι απόμεινε από τη διαλυμένη ΕΕ, την οποία δολοφόνησε εν ψυχρώ η πολιτική του αδίστακτου Σόιμπλε και των υποτακτικών του. Θα τα καταφέρει; Είναι άγνωστο…

 

new-economy.gr

 

Photo by Ricardo Gomez Angel on Unsplash