Τουρκική επιθετικότητα και ελληνική εξωτερική πολιτική

Του δημοσιογράφου Θανάση Γκόρδη

ΕΡΩΤΩ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ:

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ (Ή ΕΣΤΩ ΦΡΑΣΤΙΚΑ, ΩΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΙΚΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ) ΩΣ ΧΩΡΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΜΑΣ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ, ΕΝΩ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΠΑΙΤΕΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ (ΝΟΜΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ);

Η Συνθήκη της Λοζάνης (που επικαλείται η Τουρκία όπου και όπως την βολεύει) προβλέπει ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑ στους Έλληνες της Πόλης και στους μουσουλμάνους της Θράκης.

Δηλαδή, οι 120.000 μουσουλμάνοι (60.000 εκ των οποίων είναι οι τουρκογενείς) έμειναν σε Ξάνθη & Ροδόπη ΕΠΕΙΔΗ παρέμειναν στην Κωνσταντινούπολη οι (τότε) 150.000 Έλληνες.

(Υποσημείωση:

Για την ίδια Συνθήκη, οι Έλληνες της Πόλης αποτελούν ΕΘΝΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ, ενώ οι μουσουλμάνοι της Θράκης καταγράφονται μόνο ως ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ, ανεξαρτήτως εάν είναι τουρκογενείς, Πομάκοι ή Αθίγγανοι).

Αφού οι Τούρκοι εκδίωξαν τούς Έλληνες της Πόλης (έχουν μείνει μόλις 2.700!) η Ελλάδα ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΟΜΙΜΑ να απελάσει ΟΛΟΥΣ τους τουρκογενείς από την Θράκη (και γενικά όσους ΔΗΛΩΝΟΥΝ Τούρκοι)!

Επίσης, η Συνθήκη της Λοζάνης (1923) προβλέπει και το αυτοδιοίκητο σε Ίμβρο & Τένεδο.

(Η Τουρκία έχει μειώσει, με διώξεις, κατά πολύ όλες τις προηγούμενες δεκαετίες τον αριθμό των Ελλήνων και στα δύο αυτά νησιά).

ΓΙΑΤΙ, λοιπόν, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν απαιτούν από την Τουρκία τα νόμιμα, ενώ αυτή απαιτεί τα ΠΑΡΑΝΟΜΑ;

Το δόγμα των μεταπολιτευτικών ελλαδικών κυβερνήσεων “δεν διεκδικούμε τίποτα, δεν παραχωρούμε τίποτα” είναι ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ, διότι ο φοβικός κατευνασμός αποθρασύνει την Τουρκία.

Αλλά και ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΟ, γιατί διολισθαίνουμε τελικά σε παραχωρήσεις σε καιρό “ειρήνης“!

Αφού μάς βάζει μονίμως σε θέση άμυνας, και μάλιστα υπό συνεχώς επιδεινούμενες συνθήκες!

Οι Τούρκοι μεθοδικά & διαχρονικά διεκδικούν 10 ανιστόρητα και παράνομα θέματα, ώστε σταδιακά να υφαρπάξουν έστω και 1-2 από αυτά, ενώ η Ελλάδα των ξενόδουλων και μειοδοτικών “ηγεσιών” δεν θέτει προς διεκδίκηση ΤΙΠΟΤΑ!

Ούτε καν για λόγους διαπραγματευτικής αντιστάθμισης!

Μόνο προσπαθεί ασθμαίνοντας να αμύνεται!

Σαν να έχει άδικο ιστορικά και νομικά!

Παρόλο που ισχύει το ακριβώς αντίθετο!

Και ενώ η πατρίδα μας διαθέτει το ειδικό στρατιωτικό και γεωπολιτικό βάρος για να αντεπιτεθεί!

Το ίδιο δυστυχώς πράττουμε ως χώρα και σε άλλα φλέγοντα εθνικά ζητήματα, όπως το Κυπριακό και την μαζική παράνομη μετανάστευση.

Την ίδια παράλογη/παθητική/ενδοτική τακτική ακολουθήσαμε και στο Σκοπιανό, το οποίο “λύθηκε” με την προδοτική – και φυσικά ετεροβαρή – Συμφωνία των Πρεσπών.

Η ίδια φοβικότητα και στο μείζον (παρότι ξεχασμένο…) θέμα της προστασίας των δικαιωμάτων των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου.

Τα οποία δικαιώματα (ανθρώπινα, περιουσιακά, εκπαιδευτικά και θρησκευτικά) η Αλβανία παραβιάζει βάναυσα εδώ και δεκαετίες.

Με όλες τις κυβερνήσεις και τα καθεστώτα.

Όλοι θυμόμαστε δε, την χλιαρή στάση της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (αλλά και της αντιπολίτευσης) στην ειδεχθή εν ψυχρώ δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα από το αλβανικό κράτος.

Ενώ έχουμε και απέναντι στην Αλβανία ένα νομικό & πολιτικό όπλο που δεν αξιοποιούμε (επαναλαμβάνω, έστω ρητορικά).

Το ΕΝ ΙΣΧΥ “Πρωτόκολλο τής Κέρκυρας” για την ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ!

Που υπογράφηκε το 1914 και από ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ, αλλά η Ελλάδα δεν διεκδίκησε ποτέ να εφαρμοστεί!

Ούτε όταν οι Αλβανοί θέτουν θέμα “Τσαμουριάς” (Άρτα, Πρέβεζα)!

Κατευνάζουμε, δηλαδή, το (δήθεν) “θηρίο” την Τουρκία, κατευνάζουμε και την ανίσχυρη αλλά θρασύτατη (και αχάριστη) Αλβανία!..

Πάντοτε, βέβαια, οι συστημικοί πολιτικοί βαφτίζουν ΨΕΥΔΩΣ όλα τα παραπάνω εθνικά εγκλήματά τους ως “σύνεση” και “ρεαλισμό“!

Και (δήθεν) προσφορά “στην ειρήνη και στην σταθερότητα τής περιοχής“!

Το ίδιο “ποιηματάκι” σε όλες τις εθνικές μειοδοσίες…

Η δύναμη τής Ελλάδας είναι μεγάλη, οι “ηγέτες” της όμως – και όλο το πολιτικό της κατεστημένο – είναι πολιτικά μικροί, αλλά και μαριονέτες αλλότριων συμφερόντων!

(Ας είναι καλά ο “σοφός” λαός που τούς ψηφίζει)..

“Ηγέτες” οι οποίοι δηλώνουν …υπερήφανα πως “είμαστε ο πιο δεδομένος και προβλέψιμος σύμμαχος των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ” (το είπαν ο Μητσοτάκης και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος)!

Αυτά όλα βλέπει να εκτυλίσσονται εδώ και δεκαετίες όλη η διεθνής κοινότητα.

“Φίλοι” και εχθροί..

Και μετά παρακαλούμε μυξοκλαίγοντας την διεθνή κοινότητα να μας υποστηρίξει, όταν ΔΕΝ έχουμε φροντίσει προηγουμένως να μάς υπολογίζει και να μας σέβεται!

Και όταν χρειάζεται, να μας φοβάται κιόλας.

Εν κατακλείδι, το εν λόγω δόγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής ΔΕΝ επιτρέπει να διεκδικήσει η Ελλάδα αποτελεσματικά και με πυγμή όλα εκείνα τα πλεονεκτήματα (γεωπολιτικά, οικονομικά) που θα εξασφάλιζαν πραγματική (και όχι εύθραυστη ή επίπλαστη) ειρήνη και ευημερία στους πολίτες της..

Η ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ: https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=5042320355816967&id=100001171583820

Οι απόψεις των αρθρογράφων είναι προσωπικές, δημοσιεύονται στα πλαίσια της ελευθερίας του λόγου, και δεν είναι απαραίτητο να εκφράζουν κι αυτές του new-economy.gr.