Σε δεινή θέση η λιβανέζικη οικονομία
Η λιβανέζικη λίρα καταποντίζεται, το δολάριο εξαφανίζεται, καταστήματα κλείνουν, ενώ υπάρχει ο φόβος να υπάρχει άμεσα και έλλειψη τροφίμων στη χώρα, όπου η κυβέρνηση, στο μεταξύ, παραιτείται. Τι μέλλει γενέσθαι στο Λίβανο;
Ο Λίβανος καταρρέει: Η λιβανέζικη λίρα καταποντίζεται, οι τιμές προϊόντων άμεσης ανάγκης, όπως οι πάνες και τα δημητριακά, έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί, καταστήματα τροφίμων κατεβάζουν ρολά, για να γλιτώσουν τις λεηλασίες, πολίτες ξεμαλλιάζονται για μια συσκευασία γάλακτος σε σκόνη σε σούπερ μάρκετ (τα βίντεο γίνονται viral), ενώ η πανδημία βρίσκεται σε κόκκινα επίπεδα και καθημερινά αυξάνονται οι φόβοι ότι η χώρα μπορεί να αντιμετωπίσει ακόμη και την έλλειψη τροφίμων, καθώς εξαρτάται αποκλειστικά απ’ τις εισαγωγές.
Η συναλλαγματική ισοτιμία της λιβανέζικης λίρας υποχώρησε αλματωδώς (12.500 έναντι του δολαρίου) την Τρίτη, χάνοντας το ένα τρίτο της αξίας της τις τελευταίες δύο εβδομάδες, κι έχοντας καταποντιστεί κατά 90% από τα τέλη του 2019.
Εφοδιασμός για δυο μήνες
«Η κατάσταση στη χώρα είναι πάρα πολύ άσχημη. Γίναμε Ελλάδα πριν το ΔΝΤ. Έχουμε 120 δισ. δολάρια χρέος και δεν υπάρχει συνάλλαγμα σε δολάρια για να κινηθεί η χώρα. Η Κεντρική Τράπεζα του Λιβάνου δεν μπορεί να καλύψει πλέον τις εισαγωγές. Το αποτέλεσμα είναι η έκρηξη των τιμών. Ενώ η ισοτιμία ήταν 1.500 λιβανέζικες λίρες προς ένα δολάριο, σήμερα φτάσαμε να είναι 12.500 λίρες προς ένα δολάριο. Με άλλα λόγια, ένας μισθός δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες για αγορές και πληρωμές, όπως προ κρίσης» μας σκιαγραφεί την κατάσταση που επικρατεί ο Λιβανέζος αναλυτής και ερευνητής δημοσιογράφος, Αλί Μουράντ.
Η Κεντρική Τράπεζα του Λιβάνου έχει χρησιμοποιήσει ήδη σημαντικό ξένο συναλλαγματικό απόθεμα για να επιδοτήσει τρία βασικά εμπορεύματα: Το σιτάρι, τα καύσιμα και τα φάρμακα, καθώς οι εισροές δολαρίων στη χώρα στερεύουν. Ο επικεφαλής του συνδικάτου των σούπερ μάρκετ κατήγγειλε προ ημερών τη διοίκηση της Κεντρικής Τράπεζας ότι συμβάλλει στις ελλείψεις, καθώς δυσχεραίνει τη χορήγηση δολαρίων στους εισαγωγείς τροφίμων. Δολάρια ωστόσο δεν υπάρχουν.
Η «ρίζα» του σημερινού κακού εδράζεται «στη διαφθορά των πολιτικών και στην έλλειψη παραγωγικών υποδομών στη χώρα» τονίζει ο Αλί Μουραντ. «Αν είχαμε αγροτική παραγωγή και βιομηχανία δεν θα εξαρτιόμασταν από τις εισαγωγές και δεν θα είχαμε βρεθεί στη σημερινή κατάσταση. Η χώρα αυτή τη στιγμή διαθέτει εφοδιασμό για περίπου δύο μήνες, ενώ γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο για τους εισαγωγείς να βρουν το συνάλλαγμα σε δολάρια για να συνεχίσουν να αγοράζουν» προσθέτει.
Κάποια καταστήματα που έκλεισαν την Τρίτη, άνοιξαν ξανά την Τετάρτη μετά την ανανέωση των αποθεμάτων τους. Ωστόσο, σύμφωνα με εμπορικούς παράγοντες στη χώρα θα κλείσουν μόνιμα εάν δεν επιτευχθεί σταθερότητα των συναλλαγών.
«Κίνδυνος λιμού και εξαφάνισης φαρμάκων»
Πολλά καταστήματα στο Λίβανο είχαν ήδη κλείσει, λόγω της πανδημίας, και λόγω των οδοφραγμάτων που είχαν στηθεί κατά τη διάρκεια αντικυβερνητικών διαδηλώσεων. Αλλά μέχρι και την προηγούμενη εβδομάδα, τα περισσότερα παντοπωλεία είχαν παραμείνει ανοιχτά. Πολλά μαγαζιά εξάλλου συνέχιζαν κι έκαναν παραδόσεις μέσω τηλεπαραγγελιών. Την Τρίτη, διαδικτυακά παντοπωλεία εξαφανίστηκαν εντελώς απ’ τις εφαρμογές.
Ενδεικτική πάντως της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα είναι και η δήλωση του αντιπρόεδρου του συνδικάτου αρτοποιείων του Λιβάνου ότι «τα αρτοποιεία δεν θα μπορούν να προμηθεύουν ψωμί επ’ αόριστον τον πληθυσμό» καθώς ο Λίβανος εισάγει σχεδόν όλο του σιτάρι του.
«Τα πράγματα είναι οριακά, αλλά μπορούμε να φτάσουμε στην πολύ επικίνδυνη κατάσταση της λιμοκτονίας και της εξαφάνισης των φαρμάκων» αποκαλύπτει ο Μουράντ.
Την ώρα που η χώρα περνά μια από τις χειρότερες κρίσεις της μετά τον εμφύλιο, η κυβέρνηση στον Λίβανο παραιτείται κι επομένως «δεν μπορεί να συγκαλέσει σε έκτακτη συνεδρίαση το κοινοβούλιο για την εξεύρεση λύσης. Το κακό είναι ότι τα πολιτικά κόμματα είναι σε σύγκρουση μεταξύ τους και δεν επιθυμούν να κάνουν ούτε κι αυτή την ώρα έναν συμβιβασμό προκειμένου να σχηματίσουν νέα κυβέρνηση» μας σχολιάζει ο Μουράντ.
Ο Λίβανος βρίσκεται σε απόλυτο, επομένως, αδιέξοδο; «Το απόλυτο αδιέξοδο θα είναι όταν θα έχουμε περισσότερη εγκληματικότητα στους δρόμους, κλοπές κι έκτροπα, ενώ η πείνα θα επιβάλλεται ως καθεστώς» απαντά ο Λιβανέζος αναλυτής, που ως μοναδική σανίδα σωτηρίας αυτή τη στιγμή στη χώρα του βλέπει αποκλειστικά «τον δανεισμό μέσω του ΔΝΤ».
Ιωάννα Κλεφτόγιαννη
πηγή:sputniknews.gr
