Γιατί ο Οδυσσέας Ρούσκας φέρνει τον ‘Πόλεμο’. Συνέντευξη για το νέο τραγούδι
Αποκλειστική συνέντευξη με τον Οδυσσέα Ρούσκα, γιά το νέο του τραγούδι Πόλεμος.
Κύριε Ρούσκα σας ευχαριστούμε που μας κάνετε την τιμή να έχουμε αυτή τη συνέντευξη μαζί. Πείτε μας λίγα πράγματα γιά τη ζωή σας.
Γεννήθηκα στην Καλλιθέα Αττικής.
Μεγαλωσα στο σπίτι της Μοναδικής μας ποιήτριας Έλλης Αλεξίου όπου και το νοικιάζαμε.
Ακόμα έχω τα εκπληκτικά βιβλία της που μας έδινε κατά καιρούς ως δώρο, ειδικά τις γιορτές.
Σήμερα έχει γίνει μουσείο της Έλλης Αλεξίου.
Στον δεύτερο όροφο έμενε για κάποιο καιρό η οικογένεια του Παύλου Σιδηροπουλου, εμείς στον πρώτο.
Αυτό είναι το δικο μου “χωριό” η δικιά μου “πατρίδα”.
Εκεί ζω, περπατώ και αναπνέω.
Η καταγωγή μου από την μεριά του Πατέρα μου είναι από την Λαμια και την Καστανιά Υπάτης και από την πλευρά της Μητέρας μου από τον Γάλατα Τροιζηνίας, Μικρασιάτες δηλαδή.
Γεννήθηκα με ένα ευλογημένο χάρισμα αυτό του τραγουδιού, της Μουσικης, της καλλιτεχνίας εν γένει, με πολυποίκιλες και πολυταλαντες εκφάνσεις.
Όλη η οικογένεια ήταν Καλλιφωνοι, άνθρωποι απλοί και αξιοπρεπείς, παιδευμένοι στην ζωή και την ανθρωπιά πάνω από ολα, αλλά άνθρωποι με Α κεφάλαιο γεμάτοι φως, πολιτισμό και αγκαλιά ψυχής.
Τα ακούσματα πάμπολλα μέσα στα αυτιά μου και την ψυχή μου από μικρό παιδί.
Γούναρης, Θεοδωράκης, Σουγιούλ, Αττίκ, Χατζιδάκις, Μαρκόπουλος, Κατσαρός, Τσιτσάνης, Βαμβακάρης, Παπαϊωάννου, Χιώτης, Χατζηχρήστος, και και και και!
Εικόνες, μυρουδιες, και συναισθήματα μοναδικά, αγνά, αληθινά, φωτεινά, με αγάπη, πολιτισμό, παιδεία και μυαλά γεμάτα ανιδιοτέλεια και αδερφοσυνη, δίχως ίχνος κουτοπονηριας και κιτσαριου, όλοι μαζί μικροι και μεγάλοι να τραγουδάμε αγκαλιασμενοι ειδικά τα καλοκαίρια μας με μια φωνή που γίνονταν όμως ένα ονειρικό τετράφωνο, όλες ετουτες τις μελωδίες με συντροφιά την θαλασσα, μέχρι να ανατείλει ο Ήλιος.
Πόσο τυχερός νιωθω και πόσο ευλογημένος που έχω ζήσει όλα αυτά!
Αλλά και πόσο τυχερός που γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια μοναδική και τόσο υγιής και φωτεινή οικογένεια, που σε κάθε της έκφανση και αναπνοή αναζητά την παιδεια, τον πολιτισμό, την συνεχή πρόοδο συμβαδίζοντας με τα εκάστοτε δεδομένα και όχι μένοντας πίσω.
Η πρώτη μου επαφή με την μουσική θα γίνει κοντά εκεί στα 9 μου χρόνια.
Τα καλοκαίρια πηγαίναμε στον Γαλατά.
Εκεί μια από τις πολλές καλλίφωνες θείες μου μου έμαθε την δεύτερη φωνή όταν ετοίμαζε αυτά τα ονειρεμένα γεμιστά της που σου έσπαγαν οι μυρωδιές τα ρουθούνια και δεν μπορούσες να περιμένεις την ωρα να τα γευτείς, ενώ τραγουδουσε παράλληλα έως ότου να γινουν.
Τι μοναδικές αψεγάδιαστες εικόνες.
Λίγα χρόνια αργότερα στην πρώτη Γυμνασίου μπαίνει το μάθημα της μουσικής και εκεί με ανακαλύπτει η καθηγήτρια μουσικής δίνοντας μου να τραγουδήσω στην Εθνική μας Εορτή, το Άκρα του τάφου Σιωπη, από τους ελεύθερους Πολιορκημενους του Διονυσίου Σολωμού, Μελοποιημενο από τον Μαρκόπουλο.
Όντως όταν το είπα στο προαύλιο, επικράτησε εκκωφαντικη σιωπή, και στο τέλος παρατεταμένο εκρηκτικό χειροκροτημα με όλους να ζητούν να το ξαναπώ όπως και έγινε.
Αυτή ήταν η πρώτη μου μαγική στιγμή στον χώρο της τέχνης και της έκθεσης του ταλέντου μου και της αλήθειας μου μπροστά σε ευρύ κοινό.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά κατάλαβα ποιος ειμαι και τι πρέπει να κάνω στην ζωή μου.
Από εκείνη τη στιγμή ερωτευτηκα και παντρεύτηκα έως και σήμερα τούτο το ευλογημένο χάρισμα που μου χαρίστηκε απλόχερα απαρχής μου, και προσπαθώ κάθε στιγμή να το επικοινωνώ με τους συνανθρώπους μου, όπου μπορώ και όπως μπορώ χωρίς κανέναν συμβιβασμό ποτέ, οπου το έχω πληρώσει ακριβά και συνεχίζω να το πληρώνω, αλλά ελεύθερος και ευθυτενής.
Αυτή είναι η αποστολή μου, είμαι από αυτούς ευτυχώς που γρήγορα καταλαβαν τον προορισμό τους σε αυτήν την απειροελάχιστη ζωή που μας δίνεται ως θείο δώρο και εμείς την κάνουμε συνήθως τόσο δύσκολη και σκοτεινή!
Μα Γιατί!
Αυτό ειμαι, ένας τύπος που λέει αυτά που νιώθει και ζει, αυτά που νιώθετε και ζείτε, μέσα από τα μάτια του, την ψυχή του, την καρδιά του και τα βιώματα του.
Η πορεια μου έως και σήμερα είναι πλούσια και γεμάτη συνεργασίες σημαντικες και επιλεκτικeς, καλλιτεχνικές στιγμές μαγικες, χειροκρότημα, δάκρυ και γέλιο, συγκινήσεις, παρά τα 44 χρόνια μου.
Τα μάτια έχουν δει πολλά και τα αυτιά έχουν ακούσει πολλά.
Γνωρίζω που ζω!
Έχω ζήσει και τα αλώνια και τα σαλόνια.
Δεν ανήκω πουθενά.
Δεν ελπίζω σε κάτι.
Δεν φοβάμαι τίποτα και κανέναν.
Δεν είμαι πλούσιος.
Πάντα στην μεσαία τάξη που της πέταγαν τα αποφάγια για να επιβιώσει οι ολίγοι.
Ζω μερα με τη μέρα.
Μισώ το χρήμα.
Απεχθάνομαι αυτούς που έχουν περιουσίες και φράγκα και δεν βοηθάνε τον διπλανό τους που υποφέρει.
Τι ντροπή Ω θεέ μου!
Αν έχω 2 ευρώ το 1 θα το δώσω στον διπλανό μου που το έχει ανάγκη.
Έτσι εμαθα, ακόμα και αν την επόμενη μέρα δεν έχω εγώ να φάω.
Απεχθάνομαι το εφημερο.
Δεν αντέχω τους δηθενοκουλτουριαρηδες, και τους τσιφτετέλοτελεμεδες που στέλνουν ετούτη την χώρα κάθε δευτερόλεπτο που περνά στην σκοτεινή πολιτισμική Άβυσσο.
Τραγωδία!
Έχω κάνει λάθη που δεν μετανιώνω ποτέ και θα συνεχίσω να κάνω αφού μόνο έτσι μαθαίνεις ποιος είσαι και ποιοι είναι οι άλλοι.
Έχω δεχτεί άπειρο bullying, πόλεμο, αδικία, φίμωση, αγκομαχητο, παραγκωνισμό, επειδή πάντα είμαι αληθινός και τίμιος, ασυμβίβαστος, ενώ το ταλέντο μου είναι πολύ ζηλευτό και ενοχλεί τις κάστες και τις συντεχνίες που χρόνια τώρα ορέγονται και γεύονται δίχως ανάσα και τελειωμό.
Ποτέ θα τελειώσει αυτό Ω θεέ μου!!;
Έχω γνωρίσει τους ανθρώπους και συνεχίζω να τους γνωρίζω.
Εκπλήσσομαι συνεχώς από τα άσχημα καμώματα τους, ασφυκτιώ, ασφυκτιώ!!
Συνεχίζω να γνωρίζω και τον εαυτό μου όπου και αυτός με εκπλήσσει πολλές φορές, και όταν κιόλας καταπιανεσαι με την τέχνη τότε αυτός ο εαυτός είναι ο πιο πολύπλοκος στον κόσμο, πως το λέει ο κόσμος; “εκκεντρικός”.
Λίγο αργότερα μπαίνει στην ζωή μου η βυζαντινή Μουσική, το ψαλτήρι γίνεται ένας καινούργιος συγκλονιστικός Κοσμος τέχνης στα μάτια μου.
Από την άλλη όσοι με γνωρίζουν λατρεύουν εκείνη την φωνή μου που τραγουδά με ψυχή μαύρου bluesman εδώ και 25 χρόνια τωρα, την soul, funk, reggae, blues and rythm, rockabilly, classic rock, και τα λοιπά!
Δεν γνωρίζω μουσικη.
Είμαι αυτοδίδακτος.
Ήρωες μου είναι o David bowie, Freddie Mercury, Bob Marley, Johnny Cash, Μίκης Θεοδωράκης ο Καζαντζίδης, ο Quincy Jones, Miles Davis, Stevie Ray Vaughn, Pink floyd, Ray Charles, Waterboys, Peter Murphy, Sting, James brown , ΒΒ King και τόσοι άλλοι, αλλά οι σημαντικότεροι όλων ο Ιησούς και ο Nelson Mandela για αυτά που πρέσβευαν ως ιδέα, σκέψεις, και τρόπο ζωής.
Ανήκω σε αυτούς που παλεύουν μόνοι τους ήμουν πάντα και θα είμαι ένας από αυτούς.
Σιχαίνομαι τους τσιγκούνηδες.
Απεχθάνομαι τους σιωπηλούς και δήθεν ταπεινούς.
Η σιωπή δεν είναι χρυσός.
Ποτέ δεν ήταν.
Αγαπώ αυτούς που γελάνε δυνατά με την ψυχή τους.
Έχω κάνει ένα σωρό δουλειές στην ζωή μου έως τώρα για την επιβίωση.
Ότι μπορείτε να φανταστείτε.
Από την άλλη η νύχτα είναι μεγάλο πανεπιστήμιο.
Δεν με συγκινεί όμως πια, είναι γεμάτη με φαντάσματα και σκιές.
Μισω το ψέμα.
Έχω σπουδάσει Ηχοληψία, και έχω πτυχίο Κινηματογραφιστή.
Την δούλεψα και αυτήν την τέχνη πολύ, στο θέατρο, στο σινεμά, σε συναυλίες, σε στούντιο παραγωγής και τα λοιπά.
Μεγάλη υπόθεση η λέξη ήχος και η διαχείριση του.
Μεγάλη σπουδή.
Το χάρισμα της επικοινωνίας με τον κόσμο ήταν πάντα έμφυτο, η πρόζα, η μίμηση φωνών και χαρακτήρων, και το stand up comedy με αυτοσχεδιασμό εκείνη την οποια στιγμή, στοιχείο και αυτό του πολυποικιλου ταλαντου που με προίκισε η φύση, πάντα το χωρουσα μέσα στις οποίες μουσικές μου εμφανίσεις, ήμουν πρωτοπόρος σε αυτό στην Ελλάδα για όσους γνωρίζουν και θυμούνται.
Ο αείμνηστος Μοναδικος Τζιμμυς μου είχε πει ένα βράδυ, “θα μου φας την δουλειά βρε ατιμε!”
Έχω δώσει την φωνή μου σε 9 τηλεοπτικές μαριονέτες του Φαίδωνα Σοφιανού για λογαριασμό της ΕΡΤ και σε παραγωγή του Μάνθου Σαντοριναίου για την παιδική σειρά το γκουντουν και η χαρά του Ευγένιου Τριβιζα.
Όμορφη στιγμή και εκείνη.
Mου αρεσει να αρθογραφώ, ειναι η δευτερη μου αγαπη.
Εχω περπατήσει με κιθάρα δανεικιά στην πλατη απο την Ελλάδα εως την Αγγλία και πισω καμμια 40 φορες σε ολη μου τη ζωη εως τωρα για να παιξω σε ολη την Αθηνα για ενα ξεροκοματο του τρομου, παντα ομως γεματος ψυχικα αποθεματα και δυναμη λες και εκανα παντα μια μεγαλη συναλια, και ας ειχε οποιο μαγαζακι επαιζα ακομα και 2 παρεες!
Εχω ομως ζησει και το αντιθετο, εχω τραγουδήσει μπροστά σε χιλιάδες κόσμου με μιά κιθάρα και μια φωνη ζωντανα με ολο το σταδιο να τραγουδα μαζι μου με αναμμενους αναπτήρες, τι στιγμη και εκεινη, δεν ξεχνιεται ποτε!!
Είναι τόσα πολλά θα μπορούσα να γράφω ώρες ατελείωτες.
Πείτε μας λίγα λόγια γιά την τελευταία σας δουλειά
Η τελευταία μου δουλειά, μετά από 11 χρόνια συνειδητής σιωπής λόγω απογοήτευσης και οργής, για την πολιτισμική κατάντια ετουτου του δυσμοιρου τόπου της παρακμής του κιτσαριου, και του απείρου ,σκοταδιού, αλλά και ρατσιστικού αποκλεισμού μου από τα γνωστά κυκλωματα της καλλιτεχνικής Μπουρζουαζιας, κυκλοφορεί από την Ammos Music και έχει τον τίτλο “Πόλεμος”.
Η μουσική και η ενορχηστρωση είναι του αδερφού μου, φίλου μου παιδιόθεν, και εκπληκτικού συνθέτη εδώ και πολλά χρόνια Ηρακλή Αναστασιάδη, οι στίχοι δικοί μου και το artwork της καταπληκτικής γραφιστριας Ρένας Γκαμπρανη.
Η τελική επεξεργασία δηλαδή το mastering έχει γίνει από επίσης δύο καταπληκτικούς μουσικούς και σύνθετες με πορεία ζηλευτη και μακράν τον Γιώργο Γκίνη και Γιώργο Μπουσουνη όπου και οι δύο μαζί αποτελούν την Ammos Music, ότι πιο υγιές, ανθρώπινο και δημιουργικό με φως σε δισκογραφία έχει να επιδείξει αυτή η χώρα τούτη τη στιγμή που τα πάντα σε αυτό το επίπεδο θυμίζουν την λέξη κλαυσίγελος.
Είμαι τόσο ευγνώμων τόσο ευλογημενος και τόσο τυχερός που μετά από τόση αδικία, αποκλεισμό και αγκομαχητό ανήκω σε αυτήν την οικογένεια, που θα την ονομάσω Dream team της μουσικής αυτή την στιγμή στην Ελλάδα, και δεν ευλογώ τα γενια μου, είναι η αλήθεια.
4 μήνες πριν τον πόλεμο θα κυκλοφορήσει το σπάσε τώρα τη σιωπή με το ίδιο team ακριβώς, σηματοδοτοντας την νέα μου αρχη.
Μια αρχή που αφήνει πίσω της τα πάντα και έρχεται με μεγαλύτερη σοφία, με πιο πολλά βιώματα να τονίσει και να βροντοφωναξει αυτά που ζούμε, αυτά που βιώνουμε, αυτά που έρχονται, αυτά που θα γίνουν, αυτά που μας πονάνε, αυτά που δεν μπορούμε να αλλάξουμε λόγω συστηματικής λήθης.
Ο πόλεμος και το σπάσε τώρα τη σιωπή είναι η ζωή μου, λένε αυτά που είμαι, αυτά που ζω και αναπνέω, αυτά που παλεύω κάθε δευτερόλεπτο με τον εαυτό μου, με τους άλλους.
Είναι η αλήθεια μου, είναι η αλήθεια σου είναι η αλήθεια μας, και αυτό το γεγονός τα κάνει ίσως τα πιο σημαντικά παιδιά μου σε ότι έχω κάνει έως τώρα.
Ίσως η διαμαρτυρία και το νανούρισμα, από το πρώτο άλμπουμ
με τον τίτλο Διαμαρτυρία, που είχα εκδώσει το 2009 στην legend ήταν ο προθάλαμος για να φτάσω 11 χρόνια μετά να μπορώ να γράψω ακόμα πιο πολύ μέσα από την ψυχή μου.
Τα θαψανε και εκείνα τα τραγούδια οι γνωστές κάστες και συντεχνίες, για μην τους χαλάσει η σούπα βλέπετε.
Τι άλλο να σας πω;
Η μουσική δεν είναι χόμπυ.
Η μουσική είναι λειτούργημα και συστατικό απαραίτητο για την ανθρώπινη υπόσταση και ύπαρξη, όπως το νερό.
Τι σχέδια υπάρχουν για το μέλλον;
Το μέλλον κανείς δεν μπορεί να το ορίσει.
Όποιος κάνει σχέδια πλανάται πλάνην οικτράν.
Ζω για το τώρα.
Δεν με ενδιαφέρει και ούτε με ενδιέφερε ποτέ το μέλλον.
Τα πάντα αλλάζουν μέσα σε δευτερόλεπτα, δεν μπορείς να ξέρεις τι θα συμβεί.
Θέλω να είμαι καλά .
Θέλω να είναι καλά αυτοί που αγαπώ και με αγαπούν.
Θέλω φως, παιδεία, πολιτισμό, αξιοκρατία, αγάπη, έρωτα.
Θέλω να μπορώ να φτιάχνω μουσικά παιδιά διαμαντια με αλήθεια και βίωμα μέσα τους που θα γίνουν διαχρονικά και αυτή θα είναι η κληρονομιά που θα αφήσω στο δικό μου περασμα από αυτή την γρήγορη ζωή που μας δίνεται, που ακόμα και έναν άνθρωπο να αγγίξουν και να τον αλλάξουν προς το φως, αυτή θα είναι και η μεγαλύτερη μου ανταμοιβή.
Πρέπει όλοι μας μηδενός εξαιρουμένου κάθε στιγμή που ξυπνάμε και είμαστε ζωντανοί κάθε πρωί να κάνουμε αυτό που δεν μπορούμε για λίγο φως παραπάνω, να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, να είμαστε άνθρωποι, να γίνουμε άνθρωποι, να ζούμε δυνατά.
Θα έρθουν λοιπόν και άλλα μουσικά παιδιά σύντομα.
Προς το παρόν σπάω την σιωπή μου μέσα από τον πόλεμο μου.
Το τραγούδι ‘Πόλεμος‘
Κυκλοφορεί από την Ammos Music.
Μπορείτε να το βρείτε σε όλες τις μεγάλες διαδικτυακές μουσικές πλατφόρμες όπως (πατήστε):
iTunes/Apple Music, Amazon, Spotify, Google Play, Deezer κ.λ.π.
Επίσης μπορείτε να το ακούσετε , πατώντας και εδώ: YouTube link
