Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι Ερντογάν εκτόξευσαν δαπάνες 47% και αφήνουν έλλειμμα -10%
Μια απροσδόκητη αύξηση των εξόδων του τουρκικού κράτους είχε ως αποτέλεσμα μια τεράστια τρύπα στα δημόσια οικονομικά της χώρας.
Το ταμειακό ισοζύγιο τουρκικού Υπουργείου Οικονομικών τον Απρίλιο, σημείωσε έλλειμμα 46,2 δισεκατομμυρίων τουρκικών λιρών, δήλωσε το Υπουργείο Οικονομικών και Οικονομικών στις 8 Μαΐου. Αυτό είναι -1% του ΑΕΠ και ισοδυναμεί με – 6,6 δισεκατομμύρια δολάρια.
Τα έσοδα από το Ταμείο ανήλθαν σε 65,8 δισεκατομμύρια λίρες Τουρκίας (9,4 δισεκατομμύρια δολάρια) τον περασμένο μήνα, αύξηση 6,8% από τον Απρίλιο του 2019, που είναι πολύ κάτω από τον τρέχοντα πληθωρισμό 11,8%, υποδηλώνοντας μείωση του πραγματικού ΑΕΠ κατά -4,5%
Ταυτόχρονα, σημειώθηκε αύξηση των δημόσιων δαπανών στα 112,8 δισεκατομμύρια λίρες (16,2 δισεκατομμύρια δολάρια), σημειώνοντας ένα επικό άλμα 47%.
Αυτή η τεράστια αύξηση των δαπανών περιελάμβανε πληρωμές τόκων περίπου 16,5 δισεκατομμυρίων λιρών (2,4 δισεκατομμύρια δολάρια), ενώ οι δαπάνες για τόκους ανήλθαν σε 96,3 δισεκατομμύρια λίρες (13,8 δισεκατομμύρια δολάρια), οδηγώντας σε έλλειμμα 30,5 δισεκατομμυρίων λιρών (4,4 δισεκατομμύρια δολάρια) στο πρωτογενές υπόλοιπο.
Υπήρξαν μερικά μικρά έσοδα (765 εκατομμύρια λίρες) από την ιδιωτικοποίηση ή τα έσοδα από κεφάλαια τον Απρίλιο – συμπεριλαμβανομένων των μεταφορών από την τουρκική διοίκηση ιδιωτικοποιήσεων, πληρωμών αδειών 4,5G και εσόδων από την πώληση γης.
Πιστεύεται ευρύτερα, ότι η αύξηση των δαπανών σχετίζεται με τη συμμετοχή του τουρκικού στρατού σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στη Συρία και τη Λιβύη, σε συνδυασμό με μια επίδραση από την κρίση του κοροναϊού.
Ωστόσο, αυτά τα προβλήματα, όταν συνδυάζονται με την έλλειψη κεφαλαίων σε ξένο νόμισμα για την κάλυψη των αναγκών του τουρκικού κράτους και των αναγκών των μεγάλων τουρκικών κρατικών τραπεζών (κάντε κλικ εδώ), δείχνει ότι η Τουρκία ενδέχεται σύντομα να βρίσκεται σε σοβαρά οικονομικά προβλήματα, και ίσως στην πτώχευση.
new-economy.gr
Αυτά σημαίνουν ότι η Τουρκία ακολουθεί επεκτατική δημοσιονομική πολιτική. Έχει εγχώρια πολεμική βιομηχανία και η αύξηση των πολεμικών δαπανών σε μεγάλο βαθμό την ενισχύει. Οι εξελίξεις σημαίνουν ότι η εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους και του κράτους και των επιχειρήσεων και των τραπεζών γίνεται όλο και πιο δύσκολη με υποτίμηση νομίσματος που το αυξάνει. Η θα πρέπει να προσφύγει στο ΔΝΤ και να κάνει αναδιάρθρωση χρέους ή να κάνει στάση πληρωμών και να κάνει στάση πληρωμών και να επιβάλλει μέτρα περιορισμού κίνησης κεφαλαίων.
Βεβαίως πολλές χώρες έχουν βρεθεί σε αδυναμία εξυπηρέτησης χρέους (χώρες Ν.Α. Ασίας 1997, Ρωσία 1998, Αργεντινή 2001 κλπ.) και ύστερα από μία περίοδο βραχυχρόνιας ύφεσης (συνήθως μικρότερη των 2 ετών) που αντιμετώπιζαν προβλήματα, μπόρεσαν να αναπτυχθούν οικονομικά και να ξαναδανειστούν με υψηλώτερα επιτόκια. Η υποτίμηση νομίσματος μπορεί να οδηγήσει σε υποκατάσταση εισαγόμενων προϊόντων από εγχωρίως παραγόμενα (αν και ο βαθμός που θα γίνει κάτι τέτοιο εξαρτάται από ελαστικότητες ζήτησης, προσφοράς και εισοδήματος), ενώ η εσωτερική υποτίμηση δεν έχει αποτέλεσμα υποκατάστασης…