Πώς με το μυστηριώδες ‘πρόγραμμα SMP’, Σόιμπλε, Σαρκοζί καί Ντράγκι, φόρτωσαν χρέος Τραπεζών τους στην Ελλάδα και επέβαλλαν μνημόνια για 20 χρόνια!

Του Σπυρίδωνα Λαβδιώτη*

Με το ξέσπασμα της Ελληνικής Κρίσης, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα σε μια παράξενη σύμπτωση βαρυσήμαντων γεγονότων, την 10η Μαΐου 2010 -την ίδια ακριβώς ημέρα της υπογραφής του Α’ Μνημονίου της δανειακής σύμβασης των 110 δις ευρώ- θα ανακοινώσει εκτάκτως τη θέσπιση «προγράμματος αγορών χρεογράφων» (SMP).1 

Τι ήταν το SMP;

Το πρόγραμμα SMP, αφορούσε την αγορά από την ΕΚΤ κρατικών ομολόγων στην ανοικτή αγορά τα οποία εκδόθηκαν από κράτη-μέλη της ευρωζώνης που ήταν σε οικονομική δυσχέρεια, αποκληθέντα εκείνη την περίοδο με την προσωνυμία, PIIGS.2 Εντούτοις, το «πρόγραμμα αγορών χρεογράφων» (SMP) θα αποτελέσει μια από τις πιο αμφιλεγόμενες λειτουργίες που έχουν εφαρμοστεί ποτέ από μια κεντρική τράπεζα για αγορές κρατικών ομολόγων.3 Κυρίως, διότι η ΕΚΤ δεν αποκάλυψε ποιες ελληνικές ομολογίες αγόρασε, σε τι ποσά και πότε, αλλά ούτε ποιοι ήταν οι αντισυμβαλλόμενοι.

Ηταν νόμιμο το SMP;

Η απρόσμενη απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να παρέμβει σε αγορά ελληνικών ομολόγων, θα ωθήσει τον πρώην επικεφαλής οικονομολόγο και ιδρυτικό μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΕΚΤ, Otmar Issing,4 να ασκήσει σφοδρή κριτική. Ιδίως, θα την κατηγορήσει για υπονόμευση του θεσμού της ανεξαρτησίας από πολιτική επιρροή μιας υπέρ-εθνικής κεντρικής τράπεζας, και για παραβίαση των διατάξεων του Μάαστριχτ.5 Η καταπάτηση της εντολής της είναι εμφανής στην περίπτωση της Ελλάδος, θα δηλώσει ο Issing, διότι από τον Μάιο 2010 αγόραζε επιλεκτικά κρατικές ομολογίες, πράξεις οι οποίες συνιστούν «υποκατάστατο δημοσιονομικής πολιτικής».6

Είναι φανερό ότι η ΕΚΤ «διέβη τον Ρουβίκωνα», θα προσθέσει ο Issing, αλλά ο Ιούλιος Καίσαρας είχε σκοπό να κατακτήσει τη Ρώμη, ενώ η ΕΚΤ να σώσει τις τράπεζες με χρήματα των κυβερνήσεων. Το τι αρχικώς συνέβη στην ελληνική κρίση χρέους «ήταν η διάσωση, το (bail-out) που έσωσε το τραπεζικό σύστημα-και κατ’ εξοχήν σταμάτησε τις Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες από το να υποστούν ζημιές από τις Ελληνικές ομολογίες».7

Με το SMP σώθηκαν οι Γερμανικές Τράπεζες ή η Ελλάδα;

Πράγματι, η ΕΚΤ παρενέβη-ως από μηχανής θεός-να διασώσει κατεξοχήν, όπως έχουμε εξάλλου τεκμηριώσει σε προηγούμενα άρθρα-τις Γαλλικές, Γερμανικές και τράπεζες του Benelux. Έτσι, θα μετατραπεί το ιδιωτικό χρέος των τραπεζών της ζώνης του ευρώ σε δημόσιο χρέος της Ελλάδος με τη μεταβίβαση στους εθνικούς λογαριασμούς. Ωστόσο, με το PSI η ΕΚΤ αυτοανακηρύχθηκε «Διοικητικός Τομέας» και θα απαιτήσει να εξαιρεθεί από το κούρεμα (haircut) των ομολόγων που κατέχει.

Ευθύνονται Παπαδήμος και Βενιζέλος;

Η συναίνεση της πολιτικής ηγεσίας να αποδεχθεί να μη κουρευτούν τα ελληνικά ομόλογα που αγοράστηκαν στο 30-40 της ονομαστικής αξίας, αλλά να πληρωθούν στο 100% της αξίας τους, θα αποβεί τραγική. Τώρα αρχίζει η πλεκτάνη της «σιωπηρής» ανταλλαγής των κωδικών αριθμών, πριν το PSI.

Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της αδιαφανούς λειτουργίας του προγράμματος SMP, είναι ότι η ΕΚΤ ενέργησε όπως ένα vulture fund (ταμείο «όρνεο») κι όχι ως μια κεντρική τράπεζα σε αρμονία με το θεσμικό πλαίσιο και τους κανονισμούς που την διέπουν.

Πώς η ΕΚΤ οδήγησε στην υποδούλωση της Ελλάδος, με την αγορά ομολόγων;

Αγόρασε ελληνικά ομόλογα σε καθεστώς δυσμενών συνθηκών σε πολύ χαμηλές τιμές. Τώρα, αρνείται, όπως αντιδρούν τα vulture funds, να συμμετάσχει στην αναδιάρθρωση του χρέους με το PSI, και απαιτεί ετσιθελικά να εξαιρεθεί αυτή και να πληρώσουν οι άλλοι. Αυτό που προξενεί όντως κατάπληξη είναι ότι η ΕΚΤ, για να εξαιρεθεί από το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων που κατείχε, αποφάσισε να τα εξαφανίσει από την αγορά!

Πριν ανακοινωθούν επισήμως οι ακριβείς όροι του PSI στις 24 Φεβρουαρίου 2012, η ΕΚΤ σε συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών προέβη σε «σιωπηρή ανταλλαγή» (silent swap).8 Οι ελληνικές ομολογίες που είχαν στην κατοχή τους η ΕΚΤ και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες της ευρωζώνης, μαζί και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕ), αυτό-προσδιορίστηκαν «διοικητικός τομέας» και δόθηκαν νέοι κωδικοί ομολόγων (ISINs).9 Οι νέες ομολογίες ήταν ακριβώς οι ίδιες με τις παλιές, αλλά λόγω νέων (ISINs), δεν ήταν επιλέξιμες στην ανταλλαγή ομολόγων του PSI που θα διενεργείτο τον Μάρτιο του 2012.10

Η ΕΚΤ αναμφισβήτητα «διέβη τον Ρουβίκωνα» και ο Mario Draghi θα πει «ο κύβος ερρίφθη» αργότερα, με την φημισμένη δήλωση «θα κάνει οτιδήποτε χρειαστεί για να σωθεί το ευρώ»11. Εντούτοις, δεν εξιλεώνει την επιλήψιμη πράξη της ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας για να εξαιρεθεί από το Ελληνικό PSI. Το σύνολο των ελληνικών ομολόγων που είχε στην κατοχή της και αρνείτο πεισματωδώς να ανακοινώσει θα αποκαλυφτεί. Και θα αποδειχτεί ότι η ΕΚΤ είναι ο μεγαλύτερος κάτοχος με το ποσό ύψους 42.73 δις ευρώ, που αντιστοιχεί στο 17% του συνολικού αποθέματος των ελληνικών ομολόγων σε κυκλοφορία.12

Η Εφημερις της Κυβερνήσεως, Τεύχος Β’, Αρ. Φύλλου 574, 2 Μαρτίου 2012, εμπεριέχει αναλυτικώς τον αριθμό και το ποσό των ελληνικών ομολόγων που κατείχε η ΕΚΤ. Ο αριθμός ανέρχεται σε 31 σειρές ομολόγων που ανταλλάχτηκαν με νέα την 15η Φεβρουαρίου 2012. Η ονομαστική αξία του συνόλου των ομολόγων είναι 42.73 δις ευρώ. Έτσι, επιλύεται ο γρίφος των ομολόγων που είχε η ΕΚΤ στην κατοχής της· το μυστήριο, που ταλάνιζε και εκνεύριζε, κυρίως τους διεθνείς αναλυτές από το καλοκαίρι του 2010. Βεβαίως οι αναλυτές επικεντρώθηκαν στην ΕΚΤ, αλλά ελληνικά ομόλογα είχαν στα χαρτοφυλάκια και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες του ευρώ και η ΕΤΕ, οι οποίες επίσης εξαιρέθηκαν από το PSI. Τα ποσά ανέρχονται σε 13.52 δις ευρώ και 315.4 εκατ. ευρώ αντίστοιχα.13 Το σύνολο αξίας ομολόγων των τριών ‘διοικητικών τομέων’ είναι 56.6 δις ευρώ.

Συμπέρασμα

Το πόσο καταστροφική για τις τύχες του ελληνικού λαού θα αποβεί η αθέμιτη άρνηση της ΕΚΤ και των εθνικών κεντρικών τραπεζών της ευρωζώνης να συμμετάσχουν στο PSI, απεικονίζεται στο δυσάρεστο γεγονός ότι έπρεπε να κουρευτούν άλλα ομόλογα για να προχωρήσει το PSI. Έτσι, η τρόικα κοινή συναινέσει με την κυβέρνηση πήραν σβάρνα τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία και δημόσιους οργανισμούς και τους καρατόμησαν. Αδιαφορώντας, που αυτός ο οικονομικός παραλογισμός θα οδηγήσει τη χώρα στο μέλλον.

Σπυρίδων Λαβδιώτης

*Former Senior Financial Analyst at Bank of Canada


Πηγές:

1 Το «Πρόγραμμα Αγορών Χρεογράφων» “Securities Markets Programme” (SMP), ανακοινώθηκε από το Εκτελεστικό Συμβούλιο της ΕΚΤ την 10η Μαΐου 2010, ECB Monthly Bulletin, p. 24, June, 2010.

2 Ο όρος αποτελεί ακρωνύμιο από τα αρχικά της αγγλικής ονομασίας των εξής κρατών- μελών της περιφέρειας της ζώνης του ευρώ: Πορτογαλίας, Ιρλανδίας, Ιταλίας, Ελλάδος, και Ισπανίας.

3 ECB Interventions in distressed sovereign debt markets: The case of Greek bonds, by Trebesch C. & Zettelmeyer J., First draft 2012, this, October 2016, https://www.imf.org…/Trebesch_Zettelmeyer_session1

4 Otmar Issing (1936 – ). Ο Issing, από το 1998 διετέλεσε μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου και επικεφαλής οικονομολόγος της ΕΚΤ· από το 2006 πρόεδρος χρηματοπιστωτικών σπουδών του πανεπιστημίου Goethe.

5 Η ΕΚΤ, σαφώς παραβίασε το άρθρο 104 της Συνθήκης του Μάαστριχτ, που αναφέρει : «Απαγορεύονται οι υπεραναλήψεις ή οποιουδήποτε άλλου είδους πιστωτικές διευκολύνσεις από την ΕΚΤ ή από τις κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών, οι οποίες εφεξής αποκαλούνται ‘’Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες’’, προς κοινοτικά όργανα ή οργανισμούς, κεντρικές κυβερνήσεις, περιφερειακές, τοπικές, ή άλλες δημόσιες αρχές, άλλους οργανισμούς δημοσίου δικαίου ή δημόσιες επιχειρήσεις των κρατών μελών· απαγορεύεται επίσης να αγοράζουν απευθείας χρεόγραφα από τους οργανισμούς ή τους φορείς αυτούς, η ΕΚΤ ή οι εθνικές κεντρικές τράπεζες.»

6 Central Banking Journal, “Otmar Issing on why the euro ‘house of cards’ is set to collapse”, 13 October 2016.

7 Ό.π., Central Banking Journal, “Otmar Issing on why the euro ‘house of cards’ is set to collapse”.

8 Εφημερις της Κυβερνήσεως, Τεύχος Δεύτερο, Αρ. Φύλλου 574, Αποφάσεις, 2 Μαρτίου 2012

9 Ο κωδικός ISIN (International Securities Identification Number), αποτελεί ένα μοναδικό διεθνή κωδικό αναγνώρισης κινητών αξιών: ομολογίες, μετοχές, παράγωγα, κ.ά. χρηματοοικονομικά προϊόντα.

10 Οι παλιές ομολογίες με τα αρχικά ISINs εξαιρέθηκαν, γιατί είχαν μεταφερθεί στην Ελλάδα με την «σιωπηρή ανταλλαγή» και ακολούθως ακυρώθηκαν. Οι νέες ομολογίες που ήταν ακριβώς οι ίδιες – ίδια ποσά, κουπόνια και ημερομηνίες λήξεως – με τα νέα ISINs εξαιρέθηκαν, διότι το PSI αφορούσε ελληνικές ομολογίες εκδόσεων πριν την 31η Δεκεμβρίου 2011.Πώς να ξεχάσεις τον Sherlock Holmes.

11 Η δήλωση του Mario Draghi, προέδρου της ΕΚΤ, έγινε στην Παγκόσμια Επενδυτική Συνδιάσκεψη στο Λονδίνο, παραμονή της έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, 26 Ιουλίου 2012.

12 Έκθεση Ελεγκτικού Συνεδρίου επί του Απολογισμού του Κράτους, έτους 2011, Πίνακας 30, σελ. 66.

13 ΦΕΚ 413 Β’, Αποφάσεις, 22 Φεβρουαρίου 2012 & ΦΕΚ 705 Β’, Αποφάσεις, 12 Μαρτίου 2012.

2 thoughts on “Πώς με το μυστηριώδες ‘πρόγραμμα SMP’, Σόιμπλε, Σαρκοζί καί Ντράγκι, φόρτωσαν χρέος Τραπεζών τους στην Ελλάδα και επέβαλλαν μνημόνια για 20 χρόνια!

  • Καλά τα λέτε. Επίσης, όλοι ξέρουν ότι με τα μνημόνια μας έδωσαν οι «σύμμαχοι» περίπου 240 δις. Πού πήγαν λοιπόν αυτά τα …240 δις;

    Ας κάνουμε μια απλή …προσθαφαίρεση, αφού δεν κάνουμε έναν επίσημο λογιστικό έλεγχο του δημοσίου χρέους:
    Αρχές του 2009 χρωστούσαμε 290 δις.
    Πριν εννέα χρόνια το χρέος μας ήταν λοιπόν 290 δις ΚΑΙ επειδή ο Καραμανλής είχε δώσει το Δεκέμβιο 2008 (με δανεικά-εγγυήσεις της ΕΕ) στις ιδιωτικές μας τράπεζες που διαχειρίζονται Ευρώ, ως κρατικές εγγυήσεις, 23 δισεκατομμύρια Ευρώ (ΦΕΚ 250, 9 Δεκεμβρίου 2008).
    Επειδή όμως αυτός παραιτήθηκε, οι τράπεζες το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων αργότερα το επέστρεψαν.
    Δεν τα “χρειάστηκαν” επειδή δεν ήξεραν τι, πως και γιατί αυτός παραιτήθηκε.
    Οι ίδιες αυτές τράπεζες όμως, δεν επέστρεψαν ποτέ τίποτε άλλο, παρά τα πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια Ευρώ που “χρειάστηκαν” στη συνέχεια.
    Το 2010 με τον Παπανδρέου δίναμε για τρία και κάτι χρόνια περίπου 6 δις το χρόνο με μηδενικό επιτόκιο, για τη μείωση του τεράστιου χρέους μας (μια ευγενική …χορηγία της ΕΕ).
    Το 2012 κάναμε με τον Παπαδήμο το εγκληματικό PSI όπου όλα μας τα δημόσια ταμεία έδωσαν 58 δις για αυτό το χρέος (χώρια από αυτά που “έδωσαν” οι ιδιώτες).

    Σύνολο 290 δις – 23 δις – περίπου 20 δις – 58 δις = λιγότερο από 190 δις

    Άρα το Δημόσιο χρέος της χώρας θα έπρεπε να είναι ούτε 190 δις.
    Και τα χρήματα που συνεχίζουμε να δίνουμε και μετά τη λήξη των μηδενικών επιτοκίων, για την εξόφληση των τόκων του χρέους των 340 δις, θα έπρεπε να μειώνουν κανονικά το πραγματικό χρέος των ούτε 190 δις. Και όχι να είναι μόνο οι τόκοι για το δήθεν Δημόσιο χρέος μας των 340 δις. Και άρα αυτό το πραγματικό χρέος μας των ούτε 190 δις θα έπρεπε με τα δις που δίνουμε, να μειώνεται …

    Αυτά τα χρήματα, περίπου το μισό Δημόσιο χρέος μας, τα έδωσαν οι προδότες πρώην πρωθυπουργοί μας Παπανδρέου, Παπαδήμος και Σαμαράς, δήθεν για τις “ανακεφαλαιοποιήσεις” των τραπεζών μας, στην ουσία όμως προς Γαλλία και Γερμανία…

    Ο Ιταλός Ντ Αλέμα το είχε πει πριν κάτι χρόνια:
    https://www.youtube.com/watch?v=w48B5iz8u4Y
    Αλλιώς, για ποιο λόγο λάβαμε δάνεια ενώ ο κρατικός προϋπολογισμός μας έβγαινε δεν έβγαινε;

    • Θα γράψω και κάτι τελευταίο, θα εξηγήσω όμως γιατί δεν έπρεπε να χρηματοδοτήσουμε μόνοι μας το τραπεζικό μας σύστημα:
      Την οποιαδήποτε χρηματοδότηση των τραπεζών (ανακεφαλαιοποιήσεις και κρατικές εγγυήσεις) την αναλαμβάνει η χώρα από μόνη της, μόνο εφόσον έχει εθνικό νόμισμα που το εκδίδει η ίδια. Και μόνο τότε. Και μόνο επειδή εκδίδει μόνη της το χρήμα.
      Και ακριβώς επειδή η χώρα εκδίδει μόνη της το χρήμα.
      Αυτό γίνεται ανέκαθεν, από τη δημιουργία του χρήματος και του τραπεζικού συστήματος.
      Στην Ελλάδα, επειδή ακριβώς έχουμε Ευρώ, τη χρηματοδότηση των τραπεζών θα έπρεπε να την αναλάβει η ΕΚΤ που εκδίδει το Ευρώ, αφού αυτή εκδίδει το χρήμα.
      Θα έπρεπε…

      Και προσέξτε, μπορεί αυτό που γράφω να ακούγεται από κάποιον ειδήμονα πολύ …ερασιτεχνικό. Γράφω ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να αναλάβει τη χρηματοδότηση όλων των τραπεζών…
      Θα το εξηγήσω και αυτό λοιπόν:
      Καταρχάς είμαι σίγουρος ότι οι ελληνικές τράπεζες δε χρειάζονταν περισσότερο χρήμα ακόμα και από το ετήσιο ΑΕΠ της χώρας, ακόμα και από τις συνολικές καταθέσεις μας, τόσο σύντομα για χρηματοδότηση. Άρα όλο αυτό με το «χρέος» μας είναι κόλπο των διεθνών τοκογλύφων, μπορεί με «συνεργάτες» το ίσως διεφθαρμένο πολιτικό μας σύστημα, για να μας αρπάξουν ολόκληρη τη δημόσια περιουσία μας.
      Στη συνέχεια θα αναφέρω πως όταν παλαιότερα επί δραχμής χρειάζονταν χρηματοδότηση η Τράπεζα Κρήτης, έκανε τον έλεγχο η Τράπεζα της Ελλάδος και στη συνέχεια η Ελλάδα χρηματοδοτούσε. Ολόκληρη η Ελλάδα και όχι η …Κρήτη. Που σημαίνει ότι η ΕΚΤ θα έπρεπε να ελέγξει εάν πραγματικά κάποια τράπεζα χρειάζονταν τόσο χρήμα για …ανακεφαλαιοποίηση και μετά ολόκληρη η ΕΕ να χρηματοδοτούσε. Και αναφέρομαι σε όλες τις τράπεζες της ΕΕ που διαχειρίζονται Ευρώ. Η ΕΕ θα έπρεπε να χρηματοδοτήσει όλες τις τράπεζες της Ευρώπης και άρα όλες οι χώρες να συμμετείχαν, ανάλογα όμως με την οικονομική δυνατότητα της κάθε χώρας.

      Επίσης, φυσικά και ποτέ δεν έπρεπε να μπούμε στην ΕΕ και στη ζώνη του Ευρώ. Το Ευρώ το οποίο δημιουργήθηκε μόνο και μόνο για τις χώρες που παράγουν. Για να μπορούν να δίνουν τα προϊόντα τους στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, χωρίς δασμούς. Εμείς που δεν παράγουμε, που σχεδόν μόνο εισάγουμε, τι θέλουμε στην πρώην ΟΝΕ; Στην ένωση αυτή που στην πραγματικότητα δεν είναι οικονομική παρά μόνο νομισματική;

      Αν όμως παραμείνουμε στο ευρώ, υπάρχουν απλές λύσεις, αφού υποτίθεται ότι θέλουμε μια ενιαία Ευρώπη.
      Ότι εισάγει μια χώρα της ευρωζώνης από εταιρία άλλης χώρας της ευρωζώνης, η εταιρία αυτή θα πληρώνει το ποσοστό του φόρου της όχι στην εφορία της χώρας στην οποία βρίσκεται, αλλά στην εφορία της χώρας που πωλούνται τα προϊόντα αυτά. Αφού ανήκουμε στην ΕΕ, γιατί να μην έχουμε και εμείς όφελος, από αυτά που πωλούνται στην Ελλάδα;
      Επίσης, θέλουμε ενιαία Ευρώπη, όχι μόνο με ενιαίο νόμισμα, αλλά με ενιαία οικονομικά. Με ενιαίο τραπεζικό σύστημα και όχι με δικές του τράπεζες το κάθε κράτος, τις οποίες μόνο του θα τις χρηματοδοτεί, ενώ η ΕΚΤ θα συμμετέχει μόνο στα κέρδη.
      Και τέλος, ότι κατασκευάζεται εκτός ευρωζώνης, θα πρέπει να εισέρχεται στην ευρωζώνη με δασμούς (πχ. τα “γερμανικά” φάρμακα της Bayer, κατασκευάζονται στο Μπαγκλαντές).
      Όλα είναι πολύ εύκολο να γίνουν και προπάντων δίκαια, αλλά ποιος θα τα πει, ποιος θα τα επιβάλλει.
      Είναι λογικό λοιπόν ότι μια τέτοια ένωση είναι προς όφελος αυτών των χωρών που παράγουν. Εμείς που δεν παράγουμε τι φοβόμαστε; Μη τυχόν και χρειάζεται να ανταλλάσουμε το νόμισμά μας στα αεροδρόμια του εξωτερικού, στα ταξίδια που πλέον δεν κάνουμε;
      Πως θα ζήσει η Ελλάδα εάν δεν μπορούμε να βάζουμε δασμούς σε ότι εισάγουμε; Αφού πλέον σχεδόν μόνο εισάγουμε.

      Άρα, αφού αυτά δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν, αφού είμαστε η χώρα της ΕΕ που οι εισαγωγές της είναι πολύ μεγαλύτερες από τις εξαγωγές της, δε θα έπρεπε ποτέ να είχαμε μπει.

      Εξάλλου, πώς έγινε το χρέος της Ελλάδας 340 δις; Πόσο ήταν το χρέος μας το 2001 πριν την είσοδο στην ΕΕ και στο Ευρώ;
      155 δις,
      Μήπως αυξήθηκε τόσο επειδή πληρώναμε …μισθούς και συντάξεις; Ή αυξήθηκε επειδή είχαμε πολλούς …δημοσίους υπαλλήλους;
      Δώσαμε βέβαια από το 2010 έως και το 2012 πολλές δεκάδες δις για ανακεφαλαιοποίηση των ιδιωτικών τραπεζών μας που διαχειρίζονται Ευρώ (την οποιαδήποτε ανακεφαλαιοποίηση δε θα έπρεπε να την κάνουμε μόνοι μας, μιας και δεν εκδίδουμε το χρήμα), αγοράζουμε και πιο ακριβά από τις άλλες χώρες τον στρατιωτικό εξοπλισμό (ούτε τη φύλαξη των συνόρων της ΕΕ θα έπρεπε να κάνουμε μόνοι μας…), καθώς και το πετρέλαιο μας το πουλάει μέχρι και η ομόδοξη Ρωσσία πιο ακριβά (είμαστε …άτυχοι και ούτε την ελληνική ΑΟΖ δεν έχουμε ανακηρύξει), αλλά το βασικό είναι ότι εισάγουμε πολύ περισσότερα από ότι εξάγουμε. Και αυτό κάθε χρόνο χειροτερεύει.

      Άρα χρειαζόμαστε οπωσδήποτε εθνικό νόμισμα και φυσικά κρατικό τραπεζικό σύστημα.
      Ούτε που με νοιάζει εάν θα έχουμε Δραχμή, Οβολό ή οτιδήποτε άλλο, εθνικό, αδέσμευτο και ανεξάρτητο νόμισμα να είναι, αρκεί. Και θέλουμε βεβαίως και εθνικό τραπεζικό σύστημα.
      Τέλος, να μην φοβάται κανείς τη χρεοκοπία και τις κερδοσκοπικές πιέσεις. Αυτές μπορούν να τις κάνουν μόνο εφόσον έχουν το νόμισμά μας.
      Εμείς γιατί να το δώσουμε; Εννοείται το νέο εθνικό νόμισμα.
      Και επίσης, με εθνικό νόμισμα το Κράτος δεν χρεοκοπεί ποτέ, δεν μπορεί να χρεοκοπήσει.

      Και δεν πρέπει κανείς να φοβάται το υπέρογκο δημόσιο χρέος μας, αφού υπάρχει το πρόσφατο παράδειγμα της Ισλανδίας (αλλά και του …Μεταξά). Εκεί φαίνεται το πόσο εύκολα ένα χρέος δεν αποπληρώνεται και στη συνέχεια διαγράφεται αυτό από τα διεθνή δικαστήρια, αφού “ο λαός έχει αξία και όχι το χρήμα”.
      Εφόσον πρώτα γίνει ένας επίσημος λογιστικός έλεγχος του δημοσίου χρέους…

      Και όλα τα ξεπουλήματα που τα μηδαμινά τους έσοδα πήγαν για το δήθεν χρέος μας (λιμάνια, αεροδρόμια, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, νοσοκομεία, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, ΕΛΒΟ, κλπ κλπ) θα επιστραφούν στο δημόσιο, όταν αυτοί που τα έκαναν κλειστούν φυλακή για εσχάτη προδοσία, για αυτές τους τις πράξεις.

      Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο.

      Η εσχάτη προδοσία ισχύει για όλους αυτούς που καταχρέωσαν, αυτούς που ξεπούλησαν και ξεπουλάνε την Ελλάδα. Αναφέρομαι στο δήθεν χρέος μας που το 65% του προέκυψε δήθεν από τις «χρηματοδοτήσεις» των ιδιωτικών τραπεζών μας που διαχειρίζονται Ευρώ. Περίπου 200 δις έδωσαν οι προδότες πρώην πρωθυπουργοί μας Παπανδρέου, Παπαδήμος και Σαμαράς (ξεκίνησε με τα 23+5 δις ο Καραμανλής), για τις “ανακεφαλαιοποιήσεις” των τραπεζών μας και ως “κρατικές εγγυήσεις” τους.
      Η ποινή για την εσχάτη προδοσία είναι ισόβια φυλάκιση αφού έχει καταργηθεί η θανατική ποινή. Τέλος, η εσχάτη προδοσία ποτέ δεν παραγράφεται, ούτε με το νόμο περί …μη ευθύνης υπουργών.-

Comments are closed.