Τί συμβαίνει με την μετοχή της Τεχνικής Ολυμπιακής;

Σε όσους δραστηριοποιούνται χρόνια στο χώρο των επενδύσεων, είναι γνωστό ότι πολλές φορές οι τιμές των μετοχών διακυμαίνονται χωρίς να υπάρχει κάποια είδηση για την εταιρεία. Είναι επίσης γνωστό, ότι το «έξυπνο» χρήμα έχει την ικανότητα να τοποθετείται νωρίτερα από τους υπόλοιπους επενδυτές, όπως και να αποχωρεί νωρίτερα από όλους.

Παρά το γεγονός ότι το ελληνικό χρηματιστήριο πραγματοποιεί αξιόλογη πορεία τους τελευταίους δύο μήνες, από τις αρχές του έτους την προσοχή των επενδυτών έχει τραβήξει μια μετοχή η οποία δραστηριοποιείται στον κατασκευαστικό κλάδο, καθώς η απόδοση της από τις αρχές του έτους διαμορφώνεται στο 45,63% (κλείσιμο 19/1). Η μετοχή αυτή δεν είναι άλλη από την Τεχνική Ολυμπιακή, η οποία έχει εκπλήξει μέχρι στιγμής ευχάριστα όσους την έχουν εμπιστευτεί. Τί είναι όμως αυτό το οποίο έχει οδηγήσει στην κατακόρυφη άνοδο της μετοχής; Προκειμένου να δούμε εάν υπάρχει κάτι που να δικαιολογεί την άνοδο αυτή, αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στα αποτελέσματα εξαμήνου, καθώς και στην τεχνική εικόνα της μετοχής.

Θεμελιώδη

Σύμφωνα λοιπόν με την εξαμηνιαία έκθεση της εταιρείας (1/1-30/6), ο ενοποιημένος κύκλος εργασιών ανήλθε στα €6,3 εκατ., καταγράφοντας πτώση 40% περίπου σε σχέση με το πρώτο εξάμηνο του 2016, με τα EBITDA να διαμορφώνονται στα €-5,11 εκατ., έναντι €1,13 εκατ. την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Όπως μπορούμε εύκολα να συμπεράνουμε, δεν έχει πραγματοποιηθεί κάποια βελτίωση στα οικονομικά της εταιρείας, το αντίθετο μάλιστα, με την μετοχή μάλλον να έπρεπε να κινηθεί πτωτικά (ή στην καλύτερη των περιπτώσεων σταθεροποιητικά) παρά να καταγράψει κατακόρυφη άνοδο.

Όπως σημειώνεται και στην εξαμηνιαία έκθεση, δεν υπάρχει ή δεν αναμένεται να υπάρξει κάποιο γεγονός το οποίο θα επηρεάσει σημαντικά έως τα τέλη του 2017, την οικονομική κατάσταση της εταιρείας, δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερες απορίες σχετικά με το πρόσφατο ράλι στη μετοχή της.

Τεχνικά

Χαρακτηριστική είναι η εικόνα του γραφήματος της μετοχής της Τεχνικής Ολυμπιακής, καθώς όπως παρατηρούμε στο παρακάτω ημερήσιο διάγραμμα, από την αρχή του έτους κατάφερε να ενισχυθεί κατά 46% περίπου, όταν από τα 1,60 ευρώ (29/12) βρέθηκε στις 17/1 στο υψηλό των 2,52 ευρώ, «σκαρφαλώνοντας» σε υψηλό σχεδόν πέντε ετών. Με μέσο όρο 3.000 τεμαχίων περίπου τον μήνα Δεκέμβριο, ξαφνικά δεκαπλασίασε τον όγκο στα 30.000 τεμάχια από τις αρχές του έτους, με το free float να διαμορφώνεται στο 30,3%.

Μπορεί από το ημερήσιο γράφημα να μην έχουμε μία σαφή εικόνα για το που μπορεί να φθάσει η μετοχή, από το ιστορικό διάγραμμα όμως μπορούμε να σχηματίσουμε μία καλύτερη άποψη. Όπως διακρίνουμε παρακάτω, από το υψηλό του Μαρτίου 2006 (€21,8487) έως το χαμηλό του Αυγούστου 2016 (€0,60), η μετοχή έχει αντίσταση στο 23,6% του Fibonacci, στα €5,3601, αφού όμως πρώτα καταφέρει να διασπάσει τον κινητό μέσο όρο των διακοσίων ημερών (στα €3,8522), κάτι το οποίο θα αλλάξει και την μακροπρόθεσμη πορεία της σε ανοδική.

Συμπέρασμα

Όπως εύκολα μπορεί να εξαχθεί από τα παραπάνω, η εταιρεία δεν έχει προς το παρόν κάποια σημαντική είδηση η οποία να επηρεάσει θετικά τα οικονομικά της αποτελέσματα, και συνεπώς και την μετοχή αυτής. Το γεγονός ότι το 70% είναι συγκεντρωμένο στους βασικούς μετόχους (10,03% ανήκει στην Fidelity Investments), δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά σχετικά με το εάν υπάρχει κάποια εσωτερική πληροφόρηση την οποία δεν γνωρίζει η αγορά ή συμβαίνει κάτι άλλο, για το οποίο όμως θα έπρεπε να έχει ήδη επιληφθεί η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα η εύρυθμη λειτουργία της αγοράς και η προστασία των επενδυτών.

Θεόδωρος Σεμερτζίδης, CEFA
Τα παραπάνω εκφράζουν προσωπικές απόψεις, και δεν αποτελούν προτροπή για αγορά, πώληση ή διακράτηση οποιασδήποτε κινητής αξίας.

One thought on “Τί συμβαίνει με την μετοχή της Τεχνικής Ολυμπιακής;

  • Οι τεχνικές εταιρείες έχουν ένα προνόμιο φουσκοποίησης των μετοχών. Παίρνουν έργα μεγάλου προϋπολογισμού με προκαταβολές, μοιράζουν υποσχέσεις κερδοφορίας, και μετά βαράνε κανόνια. Σιγά μην ξέρουν οι μικρομέτοχοι ότι:
    α) Τα μεγάλα έργα που παίρουν δεν έχουν κερδοφορία στο τέλος αλλά κυρίως ζημία.
    β) Φουσκώνουν την αξία των μηχανημάτων τους, που μόνο οι χειριστές ξέρουν τι ερείπια είναι, και έτσι ανεβάζουν το μετοχικό κεφάλαιο.
    γ) Χειραγωγούν τις μετοχές με αγοραπωλήσειες προσυμφωνημένες, ώστε να πιαστεί κορόΙδο κάποιος

    Και του λόγου το αληθές ήμουν εργαζόμενος στην εταιρεία ΣΙΓΑΛΑΣ ΑΤΕ την εποχή 1997-1998 όταν εκτελούσε παθητικά έργα για την εταιρεία στο Κουβέϊτ, όχι όμως για τον Σπύρο Σιγάλα, που ¨πάρκαρε” σε ατομικό λογαριασμό 3,5 δις δραχμές (3,5 εκατομύρια κουβετιανά δηνάρια), που τα πήρε ως προκαταβολή. Η μετοχή της ΣΙΓΑΛΑΣ ΑΤΕ είχε 400 δρχ το 1997 (έναρξη έργων στο Κουβέιτ), πουλήθηκε “κοψοχρονιά” 1800 δρχ το 1999 περίπου στην ΑΤΤΙΚΑΤ, και ο Πανούσης την απογείωσε στα 16000 δρχ. με δύο split. Το τι βάλανε στην τσέπη τα θύματα των μικροαστών “παικτών”, είναι το άδειο τους πορτοφόλι, γιατί πιστεύουν ότι μπορούν να κοροϊδέψουν τους παπατζήδες.

    Ως προς τα οικονομικά των υπολοίπων τεχνικών εταιρειών, ευτυχώς υπάρχουν στο διαδίκτυο πολλά στοιχεία, για να καταλάβει κάποιος την φτώχεια τους

    Και αν κάποιος έβλεπε τον Τσαγανέα να λέει ¨Είμαι Τράπεζα εγώ”, ή έστω τον Σταυρίδη ως παπατζής θα καταλάβαινε ότι το κόλπο είναι πολύ παλιό. Το έκανε πιο περίτεχνα η οικογένεια Rothschild.

    https://en.wikipedia.org/wiki/Rothschild_family

    https://www.youtube.com/watch?v=v1oa5seBIGo

    Με εκτίμηση

    Δημήτριος Τριάντος

    Α.Μ. ΤΕΕ 60756

    πολιτικός μηχανικός.

Comments are closed.