Το πολυτελές ταξίδι των πλαστικών
Του Θεόδωρου Σεμερτζίδη
Πολλές φορές οι περισσότεροι από εμάς υποπίπτουμε στο λάθος να αξιολογούμε μια μετοχή στο χρηματιστήριο, ανάλογα με το εάν η τιμή της είναι υψηλά ή χαμηλά. Συχνά αυτό οδηγεί σε λάθος αποτελέσματα, από την πλευρά της τεχνικής ανάλυσης, καθώς κάποια τυχαία γεγονότα οδηγούν την μετοχή είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω.
Φυσικά και είναι δύσκολο για έναν επενδυτή να καταφέρει μόνος του να παρακολουθεί, και από θεμελιακής και από τεχνικής πλευράς, όλες ή τις περισσότερες μετοχές που διαπραγματεύονται σε ένα χρηματιστήριο ή περισσότερα. Είναι αρκετές οι περιπτώσεις που ένα τυχαίο ή μη γεγονός οδηγεί στον ενθουσιασμό της αγοράς ή στην απογοήτευση της πώλησης. Αρκετές δε είναι εκείνες οι φορές, όπου κατευθυνόμενα άρθρα προτρέπουν τους επενδυτές στην αγορά ή πώληση μιας μετοχής.
Μία απλή θωράκιση απέναντι στα παραπάνω, αποτελεί μια ματιά σε κάποια θεμελιώδη μεγέθη της εκάστοτε εταιρείας, καθώς και σε κάποιους δείκτες της μετοχής αυτής. Στο ελληνικό χρηματιστήριο υπάρχουν αρκετές απαξιωμένες μετοχές, οι οποίες όμως αποτελούν πραγματικά διαμάντια για όποιον τολμήσει να πιστέψει σε αυτές. Μία τέτοια εταιρεία είναι αυτή των Πλαστικών Θράκης.
Σύμφωνα με τα ετήσια αποτελέσματα του 2016, ο κύκλος εργασιών παρουσίασε αύξηση κατά 0,9%, στα 291 εκατ. ευρώ, με τα EBITDA να ενισχύονται κατά 21,3%, στα 35,16 εκατ. ευρώ. Η εταιρεία πραγματοποιεί το 83% των πωλήσεων της στο εξωτερικό, καταφέρνοντας να αντιμετωπίσει με επιτυχία την επταετή ύφεση της ελληνικής οικονομίας.
Βέβαια, μπορεί όλα τα προηγούμενα χρόνια για κάποια εταιρεία που ενίσχυσε τις εξαγωγές της να λειτούργησε θετικά, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν υφίστανται και κίνδυνοι. Ένας από τους βασικότερους κινδύνους (συστημικός), είναι αυτός της επιβράδυνσης της παγκόσμιας οικονομίας, με ακόμη πιο επικίνδυνο να αποτελεί μια νέα ύφεση αυτής. Επίσης, η μεταβλητότητα που παρατηρείται κατά καιρούς στις συναλλαγματικές ισοτιμίες, αποτελεί κι αυτή έναν εν δυνάμει κίνδυνο. Τέλος, η δεκαετής περίπου περίοδος των χαμηλών επιτοκίων ευνόησε αρκετές εταιρείες στην ανάπτυξη τους, λαμβάνοντας χαμηλότοκα δάνεια με αποτέλεσμα να αυξήσουν τις κεφαλαιουχικές τους δαπάνες (capital expenditure), αυτό όμως δείχνει να φθάνει στο τέλος του καθώς, με πρώτη τη FED, οι κεντρικές τράπεζες προσανατολίζονται στο τέλος των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης, και στην σταδιακή αύξηση των επιτοκίων.
Παρά όμως τα ικανοποιητικά οικονομικά αποτελέσματα, αυτά δεν έχουν αποτυπωθεί μέχρι στιγμής και στο χρηματιστηριακό ταμπλό. Όπως παρατηρούμε στο παρακάτω γράφημα, από τις αρχές του έτους η μετοχή ενισχύεται μόλις 12,60%, με την αντίσταση να βρίσκεται στα 2,6477 ευρώ (γραμμή ΑΒ), και η στήριξη στα 2,3983 ευρώ (γραμμή ΓΔ).
Όπως μπορούμε να αντιληφθούμε από το παραπάνω γράφημα, δεν είναι εύκολο να διαπιστώσουμε στο εάν η μετοχή είναι φθηνή ή όχι στα τρέχοντα επίπεδα. Για να έχουμε μία γενική εικόνα, αρκεί να δούμε το P/E αυτής και το οποίο διαμορφώνεται στο 8,52, κάνοντας την ελκυστική. Η εσωτερική αξία είναι 2,79, λίγο πάνω από την τιμή της μετοχής, με τον λόγο τιμή προς εσωτερική αξία να διαμορφώνεται στα 0,93 ευρώ, κάνοντας την ακόμη ελκυστικότερη.
Όπως προκύπτει, η εν λόγω μετοχή είναι σχετικά υποτιμημένη με βάση τα θεμελιώδη μεγέθη. Βέβαια, ένας βασικός αρνητικός παράγοντας είναι η χαμηλή εμπορευσιμότητα που πραγματοποιεί, παρά το γεγονός ότι το 38,34% βρίσκεται σε ελεύθερη διασπορά (free float).
Τα παραπάνω εκφράζουν προσωπικές απόψεις, και δεν αποτελούν προτροπή για αγορά, πώληση ή διακράτηση οποιασδήποτε κινητής αξίας.