Ερχεται έξοδος απο τα μνημόνια το καλοκαίρι; Η μήπως όχι;

Της Κατερίνας Πάντα.

Yπό τις παρούσες συνθήκες έξοδος από τα μνημόνια δεν υφίσταται, ασχέτως πως το χαρακτηρίζουν επικοινωνιακά.
Μόνο έξοδος από τις χρηματοδοτικές συμβάσεις του ESM κι αυτό αν όλα πάνε καλά στο διεθνές σκηνικό και με χρήση του μαξιλαριού που θα μαζέψουμε (buffer) πέριξ των 18 δις ως εγγύηση έναντι δανεισμού, πάλι λόγω της υφιστάμενης μνημονιακής σύμβασης, ενώ οι όροι υπερφορολόγηση, περικοπές δαπανών, έλεγχοι, εξακολουθούν, όσο οι ετήσιοι στόχοι των πρωτογενών πλεονασμάτων παραμένουν εξουθενωτικά υψηλοί (3,5% μέχρι το 2022).

Τι θα κρίνει την έξοδο;
Ολα θα εξαρτηθούν από το πόσο αποτελεσματική θα είναι η αναδιάρθρωση του χρέους που σκοπεύουν να κάνουν & από πότε θα ισχύσει.
Αν δηλαδή είναι η γνωστή γερμανική φτηνή “λύση”, αν επικρατήσουν οι απόψεις του ΔΝΤ, η αν υπάρξει ένας συγκερασμός απόψεων & τι είδους.

Πως αναμένεται να κινηθούν οι ‘Έυρωπαίοι’;

Οι Ευρωπαίοι δεν θα τολμήσουν να αφήσουν το ΔΝΤ να φύγει, παρά τα θρυλούμενα για μετατροπή του ESM σε ευρωπαικό ΔΝΤ.
Διότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα ακολουθήσει αρνητική έκθεση, οι οίκοι θα ακολουθήσουν με τις γνωστές σε όλους μας εκθέσεις μετά την έκθεση του ΔΝΤ, (όλα αμερικάνικα & τίποτε τυχαίο) & θα τους χαλάσει όλο το μενού του success, χώρια που θα τους αφήσει έκθετους στους ψηφοφόρους τους ότι έριχναν χρήμα σε μαύρη τρύπα όσο τους παραμύθιαζαν για βιώσιμο χρέος. Είναι κάτι πού κανείς δεν το θέλει.
Οι Ευρωπαίοι επίσης, δεν μπορούν να περάσουν νέες χρηματοδοτικές συμβάσεις από την Βουλή τους.
Με βαριά καρδιά είναι αλήθεια, θα πρέπει να βάλουν νερό στο κρασί τους & να βρούν λύση.
Το θέμα είναι πόσο.
Πάντως η μόνη λύση μετά από αυτά, είναι η έξοδος στις αγορές πάση θυσία.

Ο Αμερικάνικος παράγοντας και το ΔΝΤ
Μόνο όταν δώσει το οκ το ΔΝΤ σε συγκεκριμένη μορφή χρονικής αναδιάρθρωσης του χρέους (τουλάχιστον 15 ετίας & πλεονασμάτων πέριξ του 1,5% όπως εξακολουθεί να ζητά), που πάλι δεν θα είναι η τελευταία αλλά θα δώσει ένα μικρό αναπτυξιακό περιθώριο, η χώρα θα ενταχθεί στο QE της ΕΚΤ & μόνο τότε θα μπορούμε να μιλάμε για μια σχετική κανονικότητα κι ένα μεγάλο βήμα εξόδου από τους ακραίους όρους των μνημονίων.

Ο Αμερικανικός παράγων παίζει τεράστιο ρόλο αυτή τη στιγμή όπως και το γεωπολιτικό θέμα & δεν έχουν να κάνουν ακριβώς με τον Ομπάμα τον σφουγγαράκη.
Ούτε είναι τυχαία η απομάκρυνση Σόιμπλε, που είχε προετοιμαστεί μήνες προ των γερμανικών εκλογών σ’εκείνη την τελευταία συνάντηση Λαγκάρντ-Μέρκελ μόνες, όταν δεν έγινε καμία δήλωση.

Συμπέρασμα
Τίποτε δεν είναι αυστηρά οικονομικά όταν αφορά κράτη & διεθνή αλληλένδετα συμφέροντα.
Πρέπει όμως να δώσουν και τα εχέγγυα στις αγορές για να μας εμπιστευτούν. Τον τρόπο τον ξέρουν.
Εμείς περιμένουμε να δούμε το αποτέλεσμα με το χρέος.
Μόνο αυτό θα κρίνει το μέλλον μας.
Μέχρι να το δούμε όμως, μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Το ΔΝΤ, η Κομισιόν, οι Γερμανογάλλοι & η Ελληνική κυβέρνηση, γνωρίζουν τις βασικές γραμμές της πορείας που πρόκειται να ακολουθηθεί τουλάχιστον, όσο το ΔΝΤ κάνει αθόρυβα τη δουλειά του & τα παζάρια πίσω από κλειστές πόρτες συνεχίζονται.